Ελληνισμός του Πόντου. Πολιτισμός και γενοκτονία.

1. Εισαγωγή

Η ιστορία του Ελληνισμού του Εύξεινου Πόντου, ξεκινά από το μύθο, από τότε που ο Φρίξος και η Έλλη ταξίδεψαν πάνω στο Χρυσόμαλλο Δέρας για να αποφύγουν τη θυσία τους από τους θεούς του Ολύμπου. Ακολούθησε η θάνατος της Έλλης και ο Φροίξος με την άφιξή του στην Κολχίδα ανέθεσε τη φύλαξη του πολύτιμου Δέρατος στο βασιλιά Αιήτη. Η Αργοναυτική εκστρατεία, με τον Ιάσονα και πλήρωμα απ' όλες τις ελληνικές πόλεις, αποτέλεσε την προσπάθεια για κτήση του Χρυσόμαλλου Δέρατος και την απόπειρα για εποικισμό της περιοχής, που αρχίζει αμέσως μετά τον Τρωικό πόλεμο, το 1100 π.Χ.

2. Οι ελληνικές αποικίες

Η Μίλητος είναι η πρώτη πόλη της Ιωνίας που επικοινωνεί με τον Εύξεινο Πόντο, δημιουργώντας αποικίες οι οποίες σύντομα μετεξελίχθηκαν σε σημαντικές πόλεις. Η Σινώπη (ιδρύθηκε το 785 π. Χ), η Τραπεζούντα (756 π.Χ), η Κερασούντα (700 π.Χ), η Αμισός (Σαμψούντα- 600 π.Χ), η Οδησσός, το Παντικάπαιον, η Διοσκούρια (Σοχούμι), η Πιτιούντα, η Αρχαιόπολις, είναι μερικές από αυτές.

3. Η βυζαντινή και η μεταβυζαντινή περίοδος

Στη βυζαντινή περίοδο αναπτύσσεται η ελληνική ταυτότητα, αλλά ο Εύξεινος Πόντος συνεχίζει να αποτελεί το χώρο όπου υπάρχουν αντιπαραθέσεις της αυτοκρατορίας με τους Άραβες, Πέρσες, Τούρκους, Σελτζούκους και την αναδυόμενη Ρωσία. Με την κατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως από τους Φράγκους το 1204, δημιουργείται η αυτοκρατορία της Τραπεζούντας από τους Κομνηνούς.

Οι Οθωμανοί ταύτισαν τον Εύξεινο Πόντο, με τα πιο σημαντικά τους συμφέροντα, αφού προσέφερε ασφάλεια και επιπλέον ήταν ο χώρος σύνδεσης με τους πόρους του Καυκάσου και της Κασπίας, ενώ η Ρωσία θα κυριαρχήσει μετά το ρωσοτουρκικό πόλεμο και τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καιναρτζή (1774). Οι Έλληνες της περιοχής ανακτούν την πίστη τους και συμμετέχουν στη Φιλική Εταιρεία η οποία ξεκινά στην Οδησσό με αρχηγός το γόνο μίας διακεκριμένης Ποντιακής οικογένειας, τον Αλέξανδρο Υψηλάντη.
4. Η Ποντιακή αναγέννηση.











ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΕΡΑΣΟΥΝΤΑΣ

Από το 1100 π.Χ. έως το 1923 μ.Χ., ο Ελληνισμός του Πόντου υπήρξε ένα από τα σπουδαιότερα τμήματα του έθνους. Σ΄ όλη τη διάρκεια της παρουσίας των Ελλήνων στην περιοχή, αναδείχθηκαν μορφές όπως ο Διογένης, ο Ηρακλείδης ο πολιτικός, ο Διϊφιλος, ο Στράβωνας, και αργότερα οι Καρατζάδες, Μουρούζηδες, Γαβράδες, οι Υψηλάντηδες, ο Πασσαλίδης, ο Καπετανίδης, ο Κωνσταντινίδης, ο Καπετάν Ευκλείδης, κ.ά. Η οικονομική ανάκαμψη του Ποντιακού Ελληνισμού συνδυάστηκε με τη δημογραφική άνοδο. Το 1865 οι Έλληνες του Πόντου ήταν 265.000 άτομα και το 1880 330.000. Ο Ποντιακός Ελληνισμός στις αρχές του 20ου αιώνα αριθμούσε, σύμφωνα με υπολογισμούς του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των Οθωμανικών αρχών 600.000 περίπου άτομα. Την ίδια περίοδο στη νότια Ρωσία, στην περιοχή του Καυκάσου, κατοικούσαν περίπου 150.000 Πόντιοι, που είχαν μετοικίσει εκεί μετά την άλωση της Τραπεζούντας.

Οι κυριότερες πόλεις του Πόντου ήταν η Τραπεζούντα η Κερασούντα, η Τρίπολη, τα Κοτύωρα, η Αμισός (Σαμψούντα), η Σινώπη, η Νικόπολη, η Αργυρούπολη και η Αμάσεια με 42.000, με 18.000 Έλληνες. Η περιοχή ήταν χωρισμένη στις εξής 6 μητροπόλεις: 1. Τραπεζούντας. 2. Ροδοπόλεως. 3. Κολωνίας. 4. Χαλδίας - Κερασούντας. 5. Νεοκαισάρειας και 6. Αμάσειας με 376 σχολεία, 386 δασκάλους και 23.600 μαθητές. Σε όλη την περιοχή λειτουργούσαν 1.047 σχολεία με 1.247 δασκάλους και 75.953 μαθητές και μαθήτριες. Ακόμη υπήρχαν 1.131 ναοί, 22 μοναστήρια, 1.647 παρεκκλήσια και 1.459 κληρικοί.

5. Οι Κρυπτοχριστιανοί

Μετά την άλωση της Τραπεζούντας παρουσιάσθηκε το φαινόμενο του Κρυπτοχριστιανισμού. Όπως γράφει ο Μητροπολίτης Τραπεζούντος και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χρύσανθος, οι εξισλαμισμοί στον Πόντο πραγματοποιήθηκαν την περίοδο 1648- 1687 από τις πιέσεις των φεουδαρχών. Στη συνέχεια το φαινόμενο του κρυπτοχριστιανισμού εντάθηκε αφού η καταπίεση από τους Οθωμανούς ήταν μεγαλύτερη, με αποτέλεσμα να σημειώνονται ολοένα και περισσότερες προσχωρήσεις προς το Ισλάμ.

Μετά την αναγκαστική προσφυγιά των Ποντίων από τις εστίες τους το 1922, σήμερα στην Τουρκία υπάρχουν ακόμη άτομα που είναι κρυπτοχριστιανοί, ενώ μιλούν ή καταλαβαίνουν την ποντιακή διάλεκτο. Τα μέλη αυτής της πληθυσμιακής ομάδας βρίσκονται σε διάφορα μέρη της Τουρκίας καθώς και στο εξωτερικό ως μετανάστες (κυρίως Γερμανία). Οι ποντιόφωνοι -κρυπτοχιστιανοί που ζούν στην Τουρκία αντιμετωπίζουν προβλήματα αφού δεν επιτρέπεται να ομιλείται η γλώσσα τους, να μεταφέρονται τα έθιμά τους, ενώ οι κρατικές υπηρεσίες ασκούν πιέσεις γεγονός που προκάλεσε την παρέμβαση μη κυβερνητικών οργανώσεων που ζήτησαν την ελευθερία δράσης και σκέψης.

6. Η Γενοκτονία

Οι Πόντιοι από το 1461 και έπειτα γνώρισαν διωγμούς και προσπάθειες για το εξισλαμισμό και εκτουρκισμό. Η απόφαση για την εξόντωση των Ελλήνων (και Αρμένιων) πάρθηκε από τους Νεότουρκους το 1911, εφαρμόστηκε κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου και ολοκληρώθηκε από το Μουσταφά Κεμάλ στην περίοδο 1919 - 1923.

Τον Δεκέμβριο του 1916 εκπονήθηκε από τους Εμβέρ και Ταλαάτ, ηγέτες των Νεότουρκων, σχέδιο εξαφάνισης των Ποντίων που προέβλεπε, «άμεση εξόντωση μόνον των ανδρών των πόλεων από 16-60 ετών και γενική εξορία όλων των ανδρών και γυναικοπαίδων των χωριών στα ενδότερα της Ανατολής με πρόγραμμα σφαγής και εξόντωσης». Η ήττα της Τουρκίας από τις δυνάμεις της Αντάντ έφερε μια προσωρινή ανάπαυλα στο σχέδιο εξόντωσης των Ελλήνων. Η νέα τουρκική κυβέρνηση υποχρεώθηκε να δώσει άδειες επιστροφής σε όσους εξόριστους είχαν επιβιώσει. Η διεθνής τάση μετά την λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου για την αυτοδιάθεση των λαών, δημιούργησε προσδοκίες και στον Ελληνισμό του Πόντου. Εξέχοντες Πόντιοι συνέλαβαν την ιδέα της δημιουργίας της Ανεξάρτητης Δημοκρατίας του Πόντου. Με υπομνήματα και παραστάσεις προς τους εκπροσώπους των Μεγάλων Δυνάμεων, προτείνουν τη δημιουργία κρατικής οντότητας σχέδιο όμως που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Αντίθετα με την αποβίβαση του Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα την 19 Μαΐου 1919, αρχίζει η δεύτερη και σκληρότερη φάση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Ελάχιστο μέτρο αντίδρασης στην προμελετημένη γενοκτονία υπήρξε το αντάρτικο του Πόντου, όπου οι Έλληνες στις ορεινές κυρίως περιοχές αντιστάθηκαν στις δολοφονίες. Η Μαύρη Βίβλος του Κεντρικού Συμβουλίου των Ποντίων αναφέρει σχετικά με τη γενοκτονία τα εξής: «οι σφαγέντες και οπωσδήποτε εξολοθρευθέντες Έλληνες του Πόντου από το 1914 μέχρι το 1922 ανέρχονται εις τους εξής αριθμούς»: Περιφέρεια Αμασείας : 134078. Περιφέρεια Ροδοπόλεως :17.479.Περιφέρεια Χαλδείας - Κερασούντας: 64.582. Περιφέρεια Νεοκαισαρείας: 27.216. Περιφέρεια. Τραπεζούντας:38435 Περιφέρεια Κολωνίας: 21.448: Σύνολο: 303.238 άτομα». Μέχρι την άνοιξη του 1924 το μαρτυρολόγιο των Ποντίων περιέλαβε ακόμα 50.000 θύματα, συνολικά δηλαδή ο αριθμός των Ποντίων που δολοφονήθηκαν έως το Μάρτιο του 1924 ήταν 353.000, ποσοστό που ξεπερνάει το 50% του συνολικού πληθυσμού των Ποντίων.

Η γενοκτονία ανάγκασε τους Πόντιους να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να μετοικήσουν στην Ελλάδα, στην ΕΣΣΔ- εκεί διώχθηκαν από το σταλινικό καθεστώς την περίοδο του μεσοπολέμου- το Ιράν, στη Συρία, και αλλού (Αυστραλία, ΗΠΑ).

7. Η σημασία της 19ης Μαΐου, της ημέρας μνήμης της γενοκτονίας

Είναι γεγονός ότι η διερεύνηση της γενοκτονίας των Ποντίων αποτέλεσε ένα ζήτημα ταμπού. Το ελληνοτουρκικό σύμφωνο φιλίας του 1930, η ένταξη της Ελλάδας και της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ το 1952 και η αποκαλούμενη «ελληνοτουρκική φιλία», αποτέλεσαν σημεία σταθμοί για το Ποντιακό ζήτημα. Είναι αυτές οι παράμετροι «που η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού δεν απέκτησε τη δικαίωση που επιβαλλόταν να αποκτήσει», όπως αναφέρει ο Κ. Φωτιάδης σε σχετικό του έργο. Αφενός γιατί το πολιτικό κλίμα δεν επέτρεψε να διερευνηθεί το έγκλημα των δολοφονιών εναντίων των Ελλήνων, αφετέρου όταν αυτό έγινε μετά από πρωτοβουλία πολιτικών και επιστημόνων, αντιμετώπισε ένα εχθρικό περιβάλλον. Ωστόσο μετά από αγώνες και προσπάθειες πολλών ετών από Πόντιους της δεύτερης γενιάς, το Ελληνικό κοινοβούλιο θέσπισε το 1994 την 19η Μαΐου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο».

Σε διεθνές επίπεδο μέχρι σήμερα την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου έχει αναγνωρίσει η Βουλή των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας, ψηφίσματα υιοθέτησης της ημέρας μνήμης έχουν εκδώσει οι πολιτείες της Νέας Υόρκης και της Νέας Υερσέης των ΗΠΑ, ενώ την υπόθεση έχει απασχολήσει το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο του ΟΗΕ , και τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη.

8. Ο Ποντιακός Ελληνισμός σήμερα

Η παρουσία των Ελλήνων στον Εύξεινο Πόντο πέρασε από το μύθο στην την πραγματικότητα. Ο Ελληνισμός ανέπτυξε μια μεγάλη πολιτιστική, πνευματική και οικονομική παρουσία, από το θρησκευτικό στοιχείο και την πολιτισμική συνεισφορά, μέχρι την εμπορική και πολιτική δραστηριότητα. Η παρουσία του Ελληνισμού στον Εύξεινο Πόντο, η οποία διακόπηκε από τη γενοκτονία επέδρασε καταλυτικά σε όλες τις πολιτικές και κρατικές οντότητες που εμφανίσθηκαν στην περιοχή. Σήμερα στην Ελλάδα και τη Διασπορά, οι Πόντιοι είναι περίπου ενάμιση εκατομμύριο, που συνεισέφεραν και συνεχίζουν να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη του ελλαδικού χώρου και των τόπων όπου ζουν. Αγωνίζονται για την αναγνώριση της γενοκτονίας, προσπαθούν να διασώσουν την κληρονομιά τους, καλλιεργούν την παράδοσή τους και ζουν και πορεύονται με οδηγό την ποντιακή ζωή και συνέχεια.

"Οι Λέοντες της Τραπεζούντος"

Τα τελευταία αδέρφια των αετών της Κωνσταντινουπόλεως

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Στην περιοχή της αρχαίας Τραπεζούντος εδραιώθηκε το 1204 η τρίτη μεγάλη Βυζαντινή αυτοκρατορία, η αυτοκρατορία της Τραπεζούντος (οι άλλες δύο ήταν της Νικαίας και της Ηπείρου). Η δημιουργία της ακολούθησε την πτώση της Κωνσταντινούπολης στους Φράγκους και πραγματοποιήθηκε από τον Αλέξιο Κομνηνό με τη συνδρομή και Γεωργιανών δυνάμεων. Η αυτοκρατορία αυτή δημιουργήθηκε από τους Κομνηνούς, που αντιτάσσονταν στον οίκο των Αγγέλων και την πρωτεύουσά τους, την Κωνσταντινούπολη. ʼρα, ήταν δημιούργημα των κεντρόφυγων τάσεων από την Κωνσταντινούπολη της παρακμής στην εποχή των Αγγέλων και όχι επακόλουθο της εθνικής αντιστάσεως, που οργανωνόταν μετά το 1204 κατά των Λατίνων.

Οι ένοπλες δυνάμεις των Τραπεζούντιων ήταν λίγες και γι’ αυτό η επιβίωση της αυτοκρατορίας αυτής στηρίχτηκε στη γεωγραφική θέση της και στους διπλωματικούς ελιγμούς των "Μεγάλων Κομνηνών" (όπως ονομάζονταν οι αυτοκράτορες της Τραπεζούντος, όνομα που θυμίζει την αυτοκρατορική τους καταγωγή και τα νόμιμα δικαιώματά τους στο θρόνο της Πόλης) κυρίως μέσω επιγαμιών με τα γειτονικά βασίλεια, πριγκηπάτα και εμιράτα.

Οι προαναφερθείσες πολιτικές κράτησαν τους Οθωμανούς μακριά από την αυτοκρατορία μέχρι το δεύτερο μισό του 15ου αιώνα. Η πρώτη οθωμανική επίθεση αποκρούστηκε το 1442, η δεύτερη εξαγοράστηκε με μεγάλο χρηματικό ποσό το 1456 αλλά το 1461 μετά από πολιορκία 21 ημερών και πολλές σφοδρές μάχες στα τείχη της πόλεως οι Τραπεζούντιοι παραδόθηκαν σε 60.000 ιππείς και 80.000 πεζούς Οθωμανούς υπό την ηγεσία του Μωάμεθ του 2ου του Πορθητού.

Το έμβλημα της αυτοκρατορίας των Μεγάλων Κομνηνών ήταν ο χρυσός μονοκέφαλος αετός σε κόκκινη σημαία. Ο επίσημος αυτοκρατορικός τίτλος των Μεγάλων Κομνηνών ήταν “πιστός βασιλεύς και αυτοκράτωρ πάσης Ανατολής, Ιβήρων και Περατείας”. Ο όρος “πάση Ανατολή” δηλώνει την κυριαρχία των Τραπεζούντιων στα ανατολικά (ασιατικά) βυζαντινά εδάφη. Ο όρος “Ιβήρων” δηλώνει τη συγγένεια και την πατροπαράδοτη φιλία των αυτοκρατορικών οίκων Γεωργίας και Τραπεζούντος. Ο όρος “και Περατείας” τέλος, δηλώνει τις τραπεζούντιες κτήσεις στη χερσόνησο της Κριμαίας. Ο τελευταίος όρος διατηρήθηκε παρά την ισχυρή εχθρική παρουσία Μογγόλων και Γενουατών.

Οι αυτοκράτορες της Τραπεζούντος ήταν οι εξής:

1 Αλέξιος ο 1ος ο Μέγας Κομνηνός (ιδρυτής) 1204-1222

2 Ανδρόνικος ο 1ος ο Γίδων ή Γίδας 1222-1235

3 Ιωάννης ο 1ος ο Αξιούχος 1235-1241

4 Μανουήλ ο 1ος ο Μέγας Κομνηνός 1241-1263

5 Ανδρόνικος ο 2ος 1263-1266

6 Γεώργιος ο 1ος 1266-1280

7 Ιωάννης ο 2ος 1280-1298

8 Αλέξιος ο 2ος ο Μέγας Κομνηνός 1298-1330

9 Ανδρόνικος ο 3ος 1330-1332

10 Μανουήλ ο 2ος 1332

11 Βασίλειος ο 1ος 1332-1340

12 Ειρήνη Παλαιολογίνα 1340-1341

13 ʼννα Κομνηνή 1341-1342

14 Ιωάννης ο 3ος ο Κομνηνός 1342-1344

15 Μιχαήλ ο 1ος 1344-1349

16 ΑΛΕΞΙΟΣ Ο 3ος Ο ΜΕΓΑΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ 1349-1390

17 Μανουήλ ο 3ος ο Κομνηνός 1390-1417

18 Αλέξιος ο 4ος ο Κομνηνός 1417-1446

19 Ιωάννης ο 4ος ο Καλοϊωάννης 1446-1458

20 Δαυίδ ο 1ος ο Κομνηνός (ο τελευταίος αυτοκράτωρ) 1458-1461.

Η εξαίρετη γεωγραφική θέση του κράτους της Τραπεζούντος της εξασφάλιζε μεγάλη οικονομική ανάπτυξη κυρίως μέσω της διενέργειας από εκεί του εμπορίου των Ινδιών και της Ερυθράς Θάλασσας. Έτσι, η Τραπεζούντα έγινε “εμπόριον της οικουμένης απάσης” (Βησσαρίων) και κατέστη “κορυφή και οφθαλμός συμπάσης της Ασίας” (νομοφύλαξ Ευγενικός).

Η επιδίωξη της προστασίας του οικονομικού δυναμικού της χώρας (μέσω της ελεύθερης επικοινωνίας Τραπεζούντος-εσωτερικής Ασίας-νότιας Ρωσίας) και της εδαφικής ακεραιότητός της έφερε τους Μεγάλους Κομνηνούς σε σύγκρουση με τους Σελτζούκους Τούρκους, τους Τουρκομάνους της Μικράς Ασίας (κυρίως τους εμίρηδες της Κασταμονής και της ʼμιδος) και τους Γενουάτες. Η μογγολική κυριαρχία στα μέσα του 13ου αιώνα φαίνεται να λυτρώνει την Τραπεζούντα από το σελτζουκικό κίνδυνο.

Ο Μιχαήλ ο 8ος ο Παλαιολόγος είναι αυτός, που ουσιαστικά δημιουργεί τις συνθήκες για συμμαχία Κωνσταντινούπολης και Τραπεζούντας.

Ο εμφύλιος πόλεμος των μέσων του 14ου αιώνα στην Τραπεζούντα ανάμεσα στους Αμυτζαράντους και στους πιστούς στην Κωνσταντινούπολη Σχολαρίους και η σφαγή των πρώτων συντάραξε την αυτοκρατορία. Πάντως, μετά απ’ αυτήν τη σύγκρουση η Κωνσταντινούπολη παραμένει για την Τραπεζούντα η μητρόπολη Γένους και Εκκλησίας.

Το χαμό της Πόλης το 1453 θα θρηνήσει πικρά ο ποντιακός λαός. Το πένθος του για τη Ρωμανία και την Πόλη θα μείνει ζωντανό στα δημοτικά του τραγούδια, τους “θρήνους”, που περνούν αναλλοίωτοι στους αιώνες. Οι ποντιακοί στίχοι “Η Ρωμανία κι αν πέθανε ανθεί και φέρει κι άλλο” γαλούχησαν μ’ αναστάσιμη ελπίδα σειρά ταπεινωμένων γενιών της Ρωμιοσύνης και του Ελληνισμού.

Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ

Η διοικητική οργάνωση της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντος βασιζόταν σε βυζαντινά πρότυπα (υποδιαίρεση σε 7 τομείς) αλλά υπήρχαν και γεωργιανές επιδράσεις (που αποδεικνύονται από τις κεντρόφυγες τάσεις των μεγάλων ποντιακών οικογενειών απέναντι στο θρόνο). Ο καθένας από αυτούς τους τομείς είχε τους δικούς του στρατιώτες. Οι Ελληνο-Λαζοί άρχοντες των συνόρων τα φρουρούσαν με τις δικές τους δυνάμεις αρχικά εθελοντικά και κατόπιν, για ν’ αναγνωριστεί η εξουσία τους από την κεντρική διοίκηση.

Ο στρατός ωστόσο είχε έντονες ανατολικές επιδράσεις, αφού και η πλειοψηφία των στρατιωτών ήταν Τζάννοι.

Οι Μογγόλοι και οι Ασπροπροβατάδες επηρέασαν την καθημερινή ζωή των ανακτόρων και τις διπλωματικές εξελίξεις αλλά δεν επέβαλαν νέες ιδιότυπες μορφές στην κοινωνική οργάνωση.

Αυτή η ιδιότυπη τραπεζουντιανή πραγματικότητα επηρέασε έντονα την οθωμανική οικονομία.

Τέλος, η Μητρόπολις “Τραπεζούντος και πάσης Λαζικής” βασιζόταν στα κωνσταντινουπολιτικά πρότυπα.

ΟΙ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Ο στρατός της Τραπεζούντος ήταν μικρός. Αυτό ήταν λογικό, αφού ο πληθυσμός της αυτοκρατορίας ήταν 250.000 και οι κάτοικοι της πόλης της Τραπεζούντος ήταν 4.000 το 1438. Το 13ο αιώνα η αυτοκρατορία μπορούσε να προσφέρει (υποχρεωτικά κατόπιν συνθήκης) στους Σελτζούκους 200 λογχοφόρους ιππείς, ενώ οι περισσότεροι στρατοί του 14ου αιώνα αριθμούσαν μόνο σε εκατοντάδες. Το 1355 η απώλεια 50-400 ανδρών σε μάχη κατά των Τούρκων θεωρήθηκε μεγάλη καταστροφή. Σε μια άλλη αναμέτρηση κοντά στο Μαρμαρά το 1370 ο Αλέξιος ο 3ος ο Μέγας Κομνηνός συνοδευόταν μόνο από 100 ιππείς. Το 1380 ο ίδιος αυτοκράτορας είχε μοιράσει σε 2 μέρη το στρατό του: το 1ο μέρος αποτελείτο από 600 πεζούς και το 2ο από το ιππικό και το υπόλοιπο πεζικό. Ο μεγαλύτερος στρατός των Τραπεζούντιων, που καταγράφηκε το 1366, αποτελείτο από 2.000 ιππείς και πεζούς. Ό,τι όμως οι Τραπεζούντιοι δε διέθεταν σε αριθμούς, είχαν σε ποιότητα και ορμή: μια μουσουλμανική αναφορά του1350 επιβεβαιώνει ότι ήταν “πολεμοχαρείς άνδρες και ατρόμητοι, αν και λιγοστοί και όχι άριστα εξοπλισμένοι, ηρωικοί σαν τρομερά λιοντάρια, που ποτέ δεν αφήνουν τη λεία τους να ξεφύγει”.

Ο στρατός της Τραπεζούντος συμπληρωνόταν και από τις δυνάμεις Τούρκων και Γεωργιανών συμμάχων, πολλοί εκ των οποίων ήταν συγγενείς με την αυτοκρατορική οικογένεια, καθότι είχαν παντρευτεί μέλη της. Μια συμμαχία κατά των Οθωμανών περιελάμβανε (εκτός από τους Τραπεζούντιους) 5.000 Ασπροπροβατάδες, διάφορους Γεωργιανούς ηγεμόνες με 17.000 άνδρες, τον εμίρη της Κιλικίας με 1-2.000 άνδρες, καθώς επίσης και Κιρκασσιανούς και Αλανούς, διάφορους άλλους εμίρηδες και τον εμίρη της Σινώπης και της Κασταμονής με 400 κανόνια, 2.000 πυροβολητές και 10.000 άνδρες με παραδοσιακό τουρκικό εξοπλισμό.

Φαίνεται επίσης ότι στα μέσα του 15ου αιώνα και οι Τραπεζούντιοι διέθεταν πυροβολικό.

Όσον αφορά στον εξοπλισμό του στρατού της Τραπεζούντος, το βαρύ ιππικό μέχρι το 1360 χρησιμοποιούσε τη λόγχη, ενώ από κει και έπειτα καθιερώθηκε ως κύριο όπλο το τόξο (όπως συνέβαινε με το ελαφρύ ιππικό). Το πεζικό τώρα: υπήρχε μια μικρή δύναμη δορυφόρων αλλά η πλειονότητα του πεζικού ήταν τοξότες, ψιλοί και πελταστές. Έτσι λοιπόν μπορούμε να πούμε ότι “ο στρατός της Τραπεζούντος χρησιμοποιούσε τόξα και ξίφη όπως οι τουρκικές δυνάμεις, ενώ χρησιμοποιούσε το ιππικό σαν τους Τούρκους” (Κλάβικος 1404).

Τέλος, αφού η θάλασσα διαδραμάτιζε σημαντικότατο ρόλο, η αυτοκρατορία διατηρούσε μια μόνιμη ναυτική δύναμη (που αναφέρεται για τελευταία φορά το 1437) 2-3 μεγάλων πολεμικών πλοίων με δυνατότητα μεταφοράς 3-600 ανδρών (ενδεικτικό του μικρού μεγέθους του στρατού της αυτοκρατορίας) και είχε τη δυνατότητα ναυπήγησης μερικών μικρότερων πλοιαρίων σε έκτακτες περιστάσεις, π.χ. το 1355 κατεγράφησαν 1 μεγάλο πολεμικό πλοίο και 11 πλοιάρια, το 1372 40 ξυλάρια και το 1379 2 μεγάλα πολεμικά πλοία και 2 βάρκες. Το 1402 ο Ταμερλάνος ζήτησε από το Μανουήλ τον 3ο 20 γαλέρες, για να τις χρησιμοποιήσει κατά των Οθωμανών (που προφανώς δεν ήταν δυνατόν να παραλάβει), αλλά φαίνεται ότι ενισχύθηκε από τους Τραπεζούντιους σε άλλη μάχη του. Οι Βενετοί και οι Γενουάτες, τέλος, αναμείχτηκαν ενεργά στις ναυτικές υποθέσεις της αυτοκρατορίας και έτσι συγκρούστηκαν συχνά με την Τραπεζούντα.

Η ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ

Η χρυσή περίοδος της Τραπεζούντος είναι συνδεδεμένη με τον Αλέξιο τον 3ο , που αποκατέστησε την ειρήνη μετά από δεκαετή εμφύλιο πόλεμο, νίκησε τους Τουρκομάνους, έκτισε μοναστήρια και ευαγείς οίκους και οδήγησε την αυτοκρατορία σε πρωτοφανή άνθηση.

ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΚΟΜΝΗΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ, ΟΙ ΓΕΝΟΥΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΕΝΕΤΟΙ

Η μοναδική πηγή είναι ουσιαστικά το σύντομο χρονικό του Τραπεζουντίου πρωτοσεβάστου και πρωτονοταρίου Παναρέτου, που έζησε την εποχή του Αλεξίου του 4ου.

Μέχρι τη μάχη του Κέζενταγκ (1243) και τη συντριβή των Σελτζούκων από τους Μογγόλους οι Τραπεζούντιοι αυτοκράτορες αντιμετωπίζουν με σχετική επιτυχία τη σελτζουκική απειλή. Το 1254/8 ο Μανουήλ καταλαμβάνει τη Σινώπη, που μένει στην κυριαρχία των Τραπεζούντιων ως τα 1265/6.

Οι Τουρκομάνοι αρχίζουν ν’ αποτελούν σημαντική απειλή γύρω στα 1280. Λίγο αργότερα εκμεταλλευόμενοι εσωτερικές διαμάχες ερημώνουν την πλούσια Χαλυβία γύρω από την Κερασούντα και λίγο αργότερα καταλαμβάνουν και την ίδια την Κερασούντα. Ο Αλέξιος ο 2ος τους κατανικά, αιχμαλωτίζει τον αρχηγό τους Κουσταγάνη και αναδιοργανώνει την άμυνα της αυτοκρατορίας.

Μετά, εμφανίζονται στο προσκήνιο οι Γενουάτες, που στην αξίωσή τους να απαλλαγούν από τους δασμούς με απειλή να φύγουν από την αυτοκρατορία ο Αλέξιος ο 2ος απαντά με ευχές για κατευόδιο, αφού όμως πληρώσουν τους δασμούς! Όταν οι Γενουάτες αρχίζουν να ετοιμάζονται, για να φύγουν χωρίς να πληρώσουν, ο Αλέξιος ο 2ος στέλνει γεωργιανές δυνάμεις, για να τους συλλάβουν. Οι Γενουάτες τότε βάζουν φωτιά στην κεντρική συνοικία της Τραπεζούντος, αλλά η φωτιά καίει τα εμπορεύματά τους. Σε λίγο ξεσπά ανοικτός πόλεμος Γένουας-Τραπεζούντος. Ο Αλέξιος ο 2ος μαζί με τον εμίρη της Σινώπης επιτίθεται στις γενουατικές εγκαταστάσεις στη Χερσώνα αλλά η κυριαρχία των Γενουατών στη θάλασσα τον αναγκάζει να συνάψει ειρήνη το 1314 και το 1316 αλλά για αντιπερισπασμό το 1319 δίνει προνόμια και στους Βενετούς.

Το 1332 ο Τούρκος εμίρης Παριάμης κάνει την πρώτη απευθείας επίθεση στην Τραπεζούντα αλλά ηττάται.

Το 1340 οι Τούρκοι της ʼμιδος εκμεταλλευόμενοι εμφύλιες συγκρούσεις κάνουν 2 απευθείας επιθέσεις στην Τραπεζούντα, εκ των οποίων η δεύτερη ήταν επιτυχημένη. Τότε κατακάηκε η πόλη και σκοτώθηκαν πολλοί άμαχοι. Εν μέσω των εσωτερικών συγκρούσεων οι Τούρκοι καταλαμβάνουν το 1346 τον ʼγιο Ανδρέα και το Οίναιον και το 1347 αποτυγχάνουν σε επίθεση κατά της Τραπεζούντος.

Οι Γενουάτες φέρονται βάναυσα στον πληθυσμό της Χερσώνος και οι Τραπεζούντιοι αντιδρούν πολιορκώντας τη γενουατική συνοικία και σκοτώνοντας όσους Γενουάτες έπεσαν στα χέρια τους. Το 1348 οι Γενουάτες αντεπιτίθενται, καταλαμβάνουν την Κερασούντα και καταστρέφουν το μικρό τραπεζούντιο στόλο, που στέλνεται, για να τους αντιμετωπίσει. Οι Τραπεζούντιοι αντιδρούν καταστρέφοντας πάλι τη γενουατική συνοικία της Τραπεζούντος. Η αποστολή ισχυρών γενουατικών δυνάμεων αναγκάζει τον αυτοκράτορα Μανουήλ να συνθηκολογήσει και να δώσει πάλι στους Γενουάτες τα προνόμιά τους, ενώ για 7 μήνες οι Τραπεζούντιοι αποδεκατίζονται από λοιμό.

Το 1349 ανεβαίνει στο θρόνο της Τραπεζούντος ο Αλέξιος ο 3ος, που το 1351 νυμφεύεται τη Θεοδώρα Καντακουζηνή, συγγενή του Βυζαντινού αυτοκράτορα. Ο Αλέξιος ο 3ος με μια σειρά από μικρές εκστρατείες αποκαθιστά τη γαλήνη στην αυτοκρατορία. Όταν οι Βενετοί επιτίθενται στο γενουατικό στόλο στο λιμάνι της Τραπεζούντος, ο Αλέξιος ο 3ος τους απομακρύνει δίνοντάς τους προνόμια. Ακόμη, ανανεώνει τις συμμαχίες με τους γειτονικούς Τούρκους εμίρηδες και τους Γεωργιανούς με επιγαμίες και βοηθά στην ανάπτυξη του εμπορίου, των γραμμάτων και των τεχνών. Όταν ο Ταμερλάνος καταλαμβάνει τη Γεωργία, ο Αλέξιος ο 3ος είναι στα τελευταία του.

Το 1390 ο Μανουήλ, ο νέος αυτοκράτωρ, γίνεται φόρου υποτελής στους Μογγόλους.

Το 1396 ανανεώνονται τα προνόμια των Βενετών, καθότι οι Γενουάτες διακόπτουν κάθε οικονομική συναλλαγή με την αυτοκρατορία.

Το 1417 οι Γενουάτες απαιτούν οικονομική αποζημίωση για την καταστροφή των εγκαταστάσεών τους, που την καταβάλλει ο αυτοκράτωρ Αλέξιος ο 4ος.

Μετά την άνοδο του Ιωάννου του 4ου στην εξουσία οι Τουρκομάνοι του Αρταβίλη επιτίθενται. Οι Τραπεζούντιοι υπό την ηγεσία του πανσεβάστου Αλεξάνδρου αντιμετωπίζουν τους Τουρκομάνους στην Κορδύλη προσδοκώντας σε συνδυασμένη επίθεση από ξηρά και θάλασσα. Η θαλασσοταραχή όμως εμποδίζει το στόλο και έτσι οι δυνάμεις ξηράς μένουν μόνες και ηττώνται. Οι Τουρκομάνοι φτάνουν στην Τραπεζούντα, όπου έχει ξεσπάσει πυρκαϊά και της οποίας οι κάτοικοι φεύγουν πανικόβλητοι. Με πολύ μεγάλη δυσκολία ο αυτοκράτωρ και οι υπόλοιποι 50 άνδρες πετυχαίνουν ν’ απομακρύνουν τους Τουρκομάνους. Όταν οι κάτοικοι επιστρέφουν, ο αυτοκράτωρ αποκαλεί τους άρχοντες “γυναικωτούς και ανάνδρους και προδότας της πατρίδος”.

Αν η αντιμετώπιση των ατάκτων Τουρκομάνων ήταν προβληματική, η αντίδραση εναντίον των Οθωμανών κατέστη αδύνατη.

Το 1442 η θαλασσοταραχή εμποδίζει τον οθωμανικό στόλο να καταλάβει την Τραπεζούντα. Η ανανέωση της συνθήκης του Μουράτ και η καταβολή τεραστίου χρηματικού ποσού ετησίως δεν εμποδίζουν το Μωάμεθ το 2ο να διατάξει το 1456 το Χιτήρη να καταλάβει τη μαστιζομένη από λοιμό Τραπεζούντα. Ο αυτοκράτωρ τον απομακρύνει με προσφορά πολλών χρημάτων και αφού ο Χιτήρης παίρνει πολλούς δούλους.

Ο Ιωάννης ο 4ος και ο αδελφός του Δαυίδ κινητοποιούνται: ενώνουν τους διαφόρους Τούρκους εμίρηδες και τους Ασπροπροβατάδες και αποστέλλουν πρέσβεις στον πάπα Πίο το 2ο, στο βασιλιά της Γαλλίας και στο Δούκα της Βουργουνδίας.

Μπροστά στο ενδεχόμενο δραστηριοποιήσεως τέτοιας συμμαχίας ο Μωάμεθ ο 2ος αντιδρά καίρια: το 1461 κινείται κατά των διαφόρων τουρκικών εμιράτων και της Τραπεζούντος με 60.000 ιππείς, 80.000 πεζούς και 300 πλοία. Αφού υποτάσσει τα διάφορα εμιράτα, στέλνει το στόλο στην Τραπεζούντα και κατευθύνει το στρατό προς τους Ασπροπροβατάδες, που συνθηκολογούν.

Ο Δαυίδ, αυτοκράτωρ τώρα, αντέχει χωρίς ενισχύσεις σε σκληρή πολιορκία 21 ημερών. Ο πρωτοβεστιάριος Γεώργιος Αμοιρούτζης αναλαμβάνει τις συνομιλίες συνθηκολόγησης. Ο πορθητής Σουλτάνος έχει σύμφωνα με τη συνθήκη την υποχρέωση να σεβαστεί την ζωή, την τιμή και την περιουσία των παραδοθέντων, να επιτρέψει στους επιθυμούντες να φύγουν από την κατακτημένη πατρίδα τους και να εκχωρήσει στο Δαυίδ και την οικογένειά του ισόβια τα έσοδα των Σερρών.

Ο Δαυίδ αναχωρεί με την οικογένειά του για την περιοχή Στρυμόνος. Όλες οι αρχοντικές οικογένειες (και κυρίως του Αμοιρούτζη, που ο Μωάμεθ τιμά) και πολλοί κάτοικοι μεταφέρονται στην Κωνσταντινούπολη. Η Τραπεζούντα καταστρέφεται και κάτοικοί της εξανδραποδίζονται. Τέλος, 1.500 νέοι αιχμάλωτοι Τραπεζούντιοι εντάσσονται στο σώμα των γενιτσάρων, ενώ άλλοι στο σώμα των σπαχήδων.

Το 1463 ο Δαυίδ συναντά στην Αδριανούπολη, όπου έχει μεταφερθεί αυτός και η οικογένειά του με σουλτανικό βούλευμα, τον έκπτωτο Δεσπότη της Πελοποννήσου, Δημήτριο Παλαιολόγο. Αυτό θεωρείται από το Σουλτάνο συνωμοσία και έτσι ο Δαυίδ, ο ανιψιός του και 7 από τους 8 γιους του εκτελούνται.

Μετά την εκτέλεση ο Μωάμεθ απαγορεύει την ταφή των πτωμάτων, τα οποία όμως θάβει μόνη της -ως άλλη Αντιγόνη- η σύζυγος του Δαυίδ Ειρήνη Παλαιολογίνα, η οποία πεθαίνει λίγο αργότερα από τη θλίψη…

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Σ’ όλη της την ιστορία η αυτοκρατορία της Τραπεζούντος έμεινε πιστή στο πνεύμα-πρότυπο της βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Η Τραπεζούντα και η αυτοκρατορία της είναι αναμφισβήτητα κατόρθωμα του ακραίου μικρασιατικού Ελληνισμού, που μπόρεσε να ζήσει και να ευδοκιμήσει, παρά την αντιξοότητα των καιρών, πάνω από δυόμισυ αιώνες στα πλαίσια ενός αυτόνομου κράτους. Κατάφερε να γίνει κρίκος και γέφυρα μεταξύ της Ευρώπης και της Ασίας χωρίς αλλοίωση της πνευματικής ταυτότητος, χωρίς αφανισμό της πολιτιστικής προσωπικότητος και με διατήρηση της βυζαντινής παραδόσεως. Όταν το 1461 τα οθωμανικά στρατεύματα του Μωάμεθ του 2ου του Πορθητού έμπαιναν νικηφόρα στην Τραπεζούντα, τότε και μόνο τότε έκλεινε η ιστορία του ελεύθερου μικρασιατικού Ελληνισμού. Αυτή η κατάκτηση σήμανε με το τέλος της αυτοκρατορίας των Μεγάλων Κομνηνών και το κλείσιμο του κύκλου των αγώνων 416 ετών του Ελληνισμού κατά της τουρκικής λαίλαπας. Η Μικρά Ασία ήταν πλέον τουρκοκρατούμενη!

Η Ευρώπη, η ευρωπαϊκή καθολική Δύση έχανε με την πτώση της Τραπεζούντος το έρεισμά της προς την Ασία. Ο Εύξεινος Πόντος γίνεται τώρα κλειστή μουσουλμανική λίμνη, ο κόσμος του θα ζήσει αιώνες παραγκωνισμένος στο περιθώριο της ιστορίας, ενώ ο Ελληνισμός, πιστός στα πάτρια, θα κρατήσει ζωντανό το δίδαγμα, που άφησε με το μαρτυρικό του θάνατο ο τελευταίος αυτοκράτωρ της Τραπεζούντος Δαυίδ. Κρυφά και ανομολόγητα, θα μεταδώσει από γενιά σε γενιά την Ορθοδοξία και τον ανεκτίμητο θησαυρό της γλώσσας, που με λόγια της τραγούδησε τα ακριτικά κατορθώματα και, σαν ήρθαν ύστερα οι δίσεκτοι χρόνοι, θρήνησε τη μεγάλη τραγωδία του Γένους.

Απομεινάρια της τραπεζουντιανής αυτοκρατορίας οι ελληνόγλωσσοι χριστιανοί και κρυπτοχριστιανοί του Πόντου θα ζήσουν αιώνες την τουρκική κατάκτηση (τουλάχιστον όσοι δεν πήραν το δρόμο προς την Τιφλίδα, προς τη Ρωσία και την απόμακρη χριστιανική Δύση), ώσπου φτωχοί, ανήμποροι, εξόριστοι και αποδιωγμένοι από τις πατρίδες θα βρουν στο 1ο τέταρτο του 20ου αιώνα την ελληνική γη και την ελεύθερη Ορθοδοξία. Πίσω, στην Τραπεζούντα, άφησαν τους ιστορημένους στη μητρόπολη της Αγίας Σοφίας βασιλείς να φυλάνε, βουβοί και απροσκύνητοι, τη μνήμη της τελευταίας αυτοκρατορίας του μεσαιωνικού μικρασιατικού Ελληνισμού…

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΡΜΕΝΙΚΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΕΓΙΝΕ.... ΣΕΙΡΑ ΕΧΕΙ Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

US bill on Armenia moves forward

A bill recognising the killing of Armenians in Ottoman times as genocide has cleared its first hurdle in the US Congress despite Turkish warnings. It passed through the House Foreign Affairs Committee by 27 votes to 21 - the first step towards holding a vote in the House of Representatives. Turkish PM Recep Tayyip Erdogan had warned the bill's success would "significantly weaken" relations. President George W Bush had urged US legislators not to pass it.

Προσχέδιο νόμου που αναγνωρίζει τη δολοφονία Αρμενίων ως γενοκτονία επικυρώθηκε από την Αμερικανική Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων παρά τις τουρκικές αντιδράσει και προειδοποιήσεις. Ο τούρκος πρωθυπουργός Recep Tayyip Erdogan είχε προειδοποιήσει ότι η προώθηση του προσχέδιου νόμου "θα αποδυνάμωνε σημαντικά " τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.

Ο Πρόεδρος George W Bush είχε ζητήσει από τους Αμερικανικούς νομοθέτες να απορρίψουν το νομοσχέδιο το οποίο εντέλει υπερψηφίστηκε με ψήφους 27 υπέρ έναντι 21 κατά, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο και για την αναγνώριση της γενοκτονίας του

Ποντιακού Ελληνισμού.

ΤΟ ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΧΑΙΡΕΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΝΑ ΕΝΤΕΙΝΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΕΗΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΚΟΓΚΡΕΣΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΕΙ Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΦΑΓΕΑ ΚΕΜΑΛ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΕΟΤΟΥΡΚΩΝ.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΔΗΣ

Ποιός ήταν ο Νίκος Καπετανίδης, στη μνήμη του οποίου αφιερώθηκε το 3ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών…

Γεννήθηκε στη Ριζούντα της Τραπεζούντας το 1889 και τον κρέμασαν στην Αμάσεια το 1921 με απόφαση των Δικαστηρίων Ανεξαρτησίας, που στήθηκαν με αποκλειστικό σκοπό την καταδίκη σε θάνατο όλων όσων αγωνίζονταν για την Ανεξαρτησία του Πόντου.Το 1905 ολοκλήρωσε τις Γυμνασιακές του σπουδές στο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας και στη συνέχεια προσελήφθη στην Τράπεζα Φωστηροπούλου στην Τραπεζούντα. Ταυτόχρονα ασχολείται με τη δημοσιογραφία και λογοτεχνία και δημοσιεύει χρονογραφήματά του σε Εφημερίδες και Περιοδικά της Τραπεζούντας με το ψευδώνυμο Σίσυφος.Την ίδια εποχή ο Φίλων Κτενίδης εκδίδει το Περιοδικό «Επιθεώρησις» στην Τραπεζούντα, όπου εργάζεται και ο Καπετανίδης.Το περιοδικό κυκλοφόρησε σε 24 τεύχη, από τα οποία τα 6 τελευταία τα εξέδωσε ο Καπετανίδης, γιατί ο Φίλων Κτενίδης αναχώρησε για σπουδές στην Αθήνα.Ανάμεσα στο Φίλωνα Κτενίδη και στον Νίκο Καπετανίδη αναπτύχθηκε στενή φιλία, για την οποία ο Κτενίδης γράφει στο τεύχος Μαΐου του 1950 της Ποντιακής Εστίας τα εξής. «… Όταν έφυγα για σπουδές στην Αθήνα, άφησα τη Διεύθυνση του περιοδικού «ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ», που εξέδιδα από το 1910 - σε ποιόν άλλο στο Νίκο Καπετανίδη. Τα 6 τελευταία τεύχη τα έβγαλε εκείνος, ήσαν τα καλλίτερα από τα 24 της όλης σειράς. Ήταν πολυγραφότατος και μελετηρός όσον ολίγοι. Ενθουσιώδης όσον κανείς…»Την ίδια περίοδο ο Νίκος Καπετανίδης δημοσιεύει χρονογραφήματά του και στην Εφημερίδα της Τραπεζούντας «Ο Φάρος της Ανατολής». Το 1917 -18 εξέδωσε την εβδομαδιαία Εφημερίδα της Τραπεζούντας «Σάλπιγξ». Μετά την αποχώρηση των Ρώσων το 1918 από την Τραπεζούντα και την ανακατάληψή της από τους Τούρκους εξέδωσε την Εφημερίδα «Εποχή», από τις στήλες της οποίας φανερά έκανε επίθεση εναντίον της Τουρκίας και προέβαλε την Ανεξαρτησία του Πόντου.Για τις δραστηριότητές αυτές συνελήφθη από τις Τουρκικές Αρχές και με συνοπτικές διαδικασίες καταδικάστηκε στον δι’ αγχόνης θάνατο από τα δικαστήρια Ανεξαρτησίας στην Αμάσεια και τον κρέμασαν στις 21 Σεπτεμβρίου του 1921 σε ηλικία 32 χρόνων μαζί με άλλους 68 προύχοντες Έλληνες (δικηγόρους, γιατρούς, καθηγητές, δασκάλους φαρμακοποιούς. εμπόρους κλπ). Η προσφορά τουΗ προσφορά του Νίκου Καπετανίδη στην Ποντιακή Ιδέα ήταν τεράστια. Η γραφίδα του εμψύχωνε τον Ελληνισμό του Πόντου. Η διακήρυξη του πιστεύω του τον οδήγησε στην κρεμάλα. Ο Νίκος Καπετανίδης ήταν σοσιαλιστής χωρίς όμως να ανήκει σε συγκεκριμένη πολιτική οργάνωση. Αγωνίστηκε σκληρά στην σύντομη ζωή του με πολύ θάρρος για τα Εθνικά ιδανικά και κύρια για τα δίκαια του Ποντιακού Ελληνισμού, τα οποία έβλεπε καθημερινά να ποδοπατούνται βάναυσα από τους Τούρκους, αλλά και από τους συμμάχους της Ελλάδας. Στα κύρια άρθρα της Εφημερίδας του, τα οποία υπέγραφε με το όνομα του, χτυπούσε τις δολοφονίες και λεηλασίες που έκαναν οι Τούρκοι. Μερικοί από τους τίτλους των άρθρων του. « Η ύπαιθρος κατασφάζεταl», «Ρίζε, καημένε Ρίζε» κλπ. Στις 28 Μαρτίου του 1920 (Μεγάλο Σάββατο) έγραφε στην «Εποχή» με τίτλο «Προς υψηλότερα και ωραιότερα» «…Είναι απόψε ο μεγάλος εξιλασμός.’ Όλοι μας έχομε περάσει τον δρόμον της αμαρτίας. Είμεθα οι πεζοπόροι μίας νύχτας αφώτιστης, ταρταρικής. Ενθυμηθείτε τι είδαν τα μάτια μας, χρόνους τώρα, τι εχάσαμεν. τι προσφέραμεν, ποίαν δύναμιν ζωής απωλέσαμεν. και ακόμη. Ποίος βλέπει το τέρμα του δρόμου; Θα δώσω μεν ίσως νέας θυσίας ακόμη, ακόμη υπάρχει η σκάλα του κακού. Ποίος γνωρίζει τι κλώθεται εις τον καθένα αύριον ή μεθαύριον, ποιος γνωρίζει ποία αμαρτία και ποίον έγκλημα ακόμα θα χαράξει κόκκινην γραμμήν εις την ζωήν μας…». Ήταν πραγματικά προφητικά τα γραφτά του, γιατί ήταν η τελευταία Λαμπρή της ζωής του, αφού τον επόμενο χρόνο (1921) συνελήφθη και απαγχονίστηκε.Ο Καπετανίδης ένιωθε τον κλοιό να στενεύει γύρω του, αλλά δεν έκανε πίσω ούτε μια στιγμή. Έγραφε στον Κτενίδη το 1921 «…Νιώθω πως εσύ στο μέτωπο διατρέχεις λιγότερους κινδύνους από εμένα. Να ξέρεις πως δεν στέκεται γερά το κεφάλι στους ώμους μου. Μα αυτό δεν σημαίνει τίποτα … κοιτάχτε να κάνετε καλά την δουλειά σας και δεν πειράζει αν λείψουν και μερικά κεφάλια.., σαν το δικό μου. Χαλάλι για την ελευθερία της πατρίδας..,»Χαρακτηριστικό του κινδύνου που διέτρεχε ο Καπετανίδης είναι και το περιστατικό που περιγράφει στην «Ποντιακή Εστία» (Σεπτέμβρης του 1975) ο αδελφός του Κώστας Καπετανίδης με το ψευδώνυμο Κώστας Μορφίδης και με τίτλο « Ο δήμιος του Πότου Τοπάλ Οσμάν». «…Με πικρό χαμόγελο δέχτηκε ο Νίκος Καπετανίδης την Παρασκευή 20 Μαρτίου 1920, την ανακοίνωση ότι θα τον επεσκέπτετο στα Γραφεία της «Εποχής» ο Οσμάν Αγάς, που με το ασκέρι του βρισκόταν στην Τραπεζούντα, για να επεκτείνει, ίσως, όπως το επιθυμούσε, και εκεί την απαίσια δράση του. Ως λόγος της επισκέψεως αναφαίρετο στην ειδοποίηση προς τον Νίκο η επιθυμία του Οσμάν Αγά «να τον δει και να τον γνωρίσει προσωπικά». Ο απαίσιος αυτός σφαγέας των Ελλήνων της Κερασούντος, που ήταν βαρκάρης το επάγγελμα και διορισμένος από τον Κεμάλ δήμαρχος Κερασούντος που κατά τον πλέον φρικτό τρόπο, άγριο και απάνθρωπο, είχε κατακρεουργήσει κυριολεκτικά το άνθος της ελληνικής εκείνης πόλεως, την αφρόκρεμα σε μόρφωση, σε πλούτο και σε κοινωνική υπόσταση (δικηγόρους, γιατρούς, φαρμακοποιούς, καθηγητές, κτηματίες, μουσικούς, δασκάλους κλπ) έκαμνε τώρα την εμφάνιση του στην Τραπεζούντα. Το ασκέρι του, βρομεροί φονιάδες, αποβράσματα της κοινωνίας, αγράμματοι και απαίδευτοι, οπλισμένοι με μάνλιχερ, με περίστροφα και κάθε είδους μαχαίρια είχε σπείρει τον τρόμο, την καταστροφή και τον όλεθρο πέρα από την Κερασούντα και περίχωρα της, και στην Ορντού, στην Τρίπολη, Σαμψούντα, Οινόη, Φάτσα, ‘Ερπα, όπου χωρίς καμία αντίσταση, έσφαζε γυναίκες, παιδιά και γέρους, ατίμαζε κορίτσια και έκαιε σπίτια.Ο Νίκος (Καπετανίδης) με μόλις συγκρατούμενη ψυχραιμία, δήλωσε πρόθυμα πως θα τον δεχτεί και τον περιμένει, και γύρισε στους γύρω του και είπε. «Το κεφάλι μου δε στέκεται καλά στους ώμους μου». Εκείνοι τρομοκρατημένοι, του συνέστησαν να φύγει, να πάει στη Σάντα. Ο Νίκος αρνήθηκε.Κατά τις 3 το απόγευμα της ίδιας ημέρας ήρθε ο Οσμάν Αγάς, περιστοιχισμένος από τα αιμοβόρα «παλικάρια» του, οπλισμένα με κάθε είδους όπλα. Ο Οσμάν αγάς, ο «άνθρωπος» έκατσε σε ένα κάθισμα απέναντι από το Γραφείο του Νίκου, πολύ κοντά του και οι υποτακτικοί του πήραν επίκαιρες θέσεις. Δύο στο δωμάτιο, όπου το Γραφείο του Νίκου, ανά ένας στα παράθυρα του Γραφείου, άλλοι στον προθάλαμο, όπου ήταν η διεκπεραίωση της Εφημερίδας, άλλοι στην εσωτερική σκάλα του κτηρίου, γιατί τα γραφεία της «Εποχής» ήταν στον πρώτο όροφο, και 4-5 στάθηκαν στην κεντρική είσοδο κάτω στο πεζοδρόμιο.Έτσι κατέλαβαν το άπαρτο κάστρο. Ο αδελφός του Κώστας, που κρατούσε τη διαχείριση της «Εποχής», παρέμενε στην θέση του, που ήτανε στην παράπλευρη γωνία του Γραφείου του Νίκου. Ο Οσμάν Αγάς καταδέχτηκε να χαιρετήσει τον Νίκο. Κάθισε χωρίς να περιμένει να του υποδείξουνε θέση, και αφού έβαλε το ένα πόδι επάνω στο άλλο και το αριστερό χέρι απλωτά πάνω στο Γραφείο του Νίκου, άρχισε να του ομιλεί σε έντονο ύφος. «Γιατί γράφεις στην εφημερίδα σου εναντίον μου; Εγώ αγαπώ τους Έλληνες πατριώτες (Καρντασλάρ-αδέλφια) και φροντίζω για την ησυχία τους. Τιμωρώ μόνον όσους δεν είναι πιστοί στην Οθωμανική πατρίδα.. Η κατάσταση στην Κερασούντα είναι ομαλή. Ποτέ, άλλωστε, δεν ήταν κακή. Λυπούμαι, γιατί μερικοί «γκιαούρ» σπεύδουν πάντα χωρίς καμμία αφορμή να καταγγέλλουν ψέματα στους συμμάχους. «και τα λεγόμενα και τα γραφόμενα, τον ρωτάει ο Νίκος, είναι ψέματα»; « Τα διαλαλούνε και τα γράφουνε. Εγώ γνωρίζω τι γράφουν για μένα τα ελληνικά φύλλα και τα αγγλικά. Ενεργώ πάντοτε υπέρ των εθνικών μας οργανισμών. Είναι καθήκον μου να εργάζομαι υπέρ της πατρίδος μου, για το ‘ντοβλέτι’». Στο μεταξύ ένα από τα παλικάρια του τον πλησίασε και του είπε κάτι στο αυτί. Ο Οσμάν αγάς κίνησε το κεφάλι του και συνέχισε τις περιαυτολογίες, με ύφος πολύ πιο μαλακό, και στο τέλος είπε στο Νίκο. «Να δημοσιεύσεις πως οι Τούρκοι και οι «Ουρούμ» (οι Ρωμιοί) της Κερασούντος ζουν πολύ καλά και υπογράφουν πως είμαστε «καρντάς». Να προσέχείς να μη γράφεις ανακριβή γεγονότα στην Εφημερίδα σου». και αμέσως έπειτα σηκώθηκε και έφυγε, αφού του είπε « Θα ξανασυναντηθούμε».Έτσι έληξε η δημοσιογραφική συνέντευξη με τον Τοπάλ Οσμάν Αγά. Όταν ο δήμιος κατέβηκε τις σκάλες και βγήκε από το κτήριο, ο πάντα πολυσύχναστος εκείνος δρόμος (οδός Ουζούν σοκάκα) ήταν παντέρημος (δίπλα ήτανε τα γραφεία της τράπεζας των αδελφών Τσαϊρίδη). Ψυχή δεν εφαίνετο πουθενά. Μόνον αφού φύγανε και οι τελευταίοι άνθρωποι του Τοπάλ Οσμάν, άρχισε να συρρέει ο κόσμος πάνω στα Γραφεία της «Εποχής». Γέμισαν από φίλους, συγγενείς και γείτονες. Τρομοκρατημένοι όλοι ζητούσαν να μάθουν από το Νίκο τι έγινε. Και ο Νίκος γεμάτος συγκίνηση, μα γελαστός σα να μιλούσε για το πιο απλό πράγμα, απαντούσε. «Κι αυτή τη φορά γλίτωσα το κεφάλι μου». Την επόμενη ο Οσμάν αγάς εγκατέλειψε την Τραπεζούντα. Λίγο αργότερα ο Νίκος Καπετανίδης συνελήφθη από τους Τούρκους, γιατί βρέθηκε στο σπίτι του, όταν ερευνήθηκε, μια επιστολή του Κων/νου Κωνσταντινίδη, του μεγάλου εκείνου πατριώτη από τη Μασσαλία, που αγωνιζόταν να ενώσει τους Ελληνοπόντιους στον αγώνα για έναν ανεξάρτητο Πόντο.Κατηγορήθηκε, μαζί με άλλους 68 Ελληνοποντίους πατριώτες, ότι αγωνιζόταν για την ανεξαρτησία του Πόντου. Οι 69 οδηγήθηκαν στο δικαστήριο ανεξαρτησίας της Αμάσειας, όπου ο Καπετανίδης για άλλη μια φορά έδειξε τη γενναιότητα της ψυχής του.Όταν ο πρόεδρος του δικαστηρίου του απηύθυνε την κατηγορία ότι αγωνιζόταν για την ανεξαρτησία του Πόντου, ο Καπετανίδης σηκώθηκε και συμπλήρωσε «Όχι μόνον για την ανεξαρτησία, αλλά και για την ένωση του με την Ελλάδα.» Την επόμενη οδηγήθηκε στην αγχόνη και η τελευταία του φράση ήταν: «Ζήτω η Ελλάς».

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥΣ…

«Η Τουρκία εγείρει διαρκώς θέμα μειονότητας στη Θράκη για τρεις κυρίως λόγους. Ο πρώτος είναι στρατηγικής σημασίας και, όπως ήδη έχει αναφερθεί, ανάγεται στην κεμαλική υποθήκη περί μελλοντικής υπαγωγής της περιοχής στα όρια του τουρκικού κράτους. Ο δεύτερος αποτελεί κίνηση τακτικής και απορρέει από την ανάγκη δημιουργίας εντυπώσεων αντιπερισπασμού και αποπροσανατολισμού προς την διεθνή κοινή γνώμη, εξ αιτίας των ιδικών της, σε βάρος της Ελλάδος, υπαρκτών προκλήσεων. Ο τρίτος λόγος έχει ψυχολογική βάση και ανάγεται στη βεβαιότητα της Τουρκίας ότι, κάθε φορά που οι γείτονες μας ομιλούν, υποκριτικά και με ιδιοτέλεια, για την μουσουλμανική μειονότητα, εμείς στην Ελλάδα αγωνιούμε, ως δακτυλοδεικτούμενοι ένοχοι, να βρούμε επιχειρήματα, προκειμένου να «απολογηθούμε» και να αποσείσουμε τις, συνήθως αβάσιμες και σκοπίμως κατασκευασμένες, τουρκικές κατηγορίες. Με άλλα λόγια, η Τουρκία, ενισχυόμενη ακατάπαυστα και από ένα ακατανόητο, ιδίως στις διεθνείς σχέσεις, πλέγμα ενοχής, που φροντίζουν επιμελέστατα να καλλιεργούν «εντός των τειχών» οι πάσης φύσεως «προοδευτικοί» και «μονοπωλητές» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκμεταλλεύεται άριστα την παρουσία της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη και καταλογίζει, ξεδιάντροπα και ατιμωρητί, στην Ελλάδα, όλα όσα η ίδια διέπραξε σε βάρος της εξοντωθείσης, ήδη, ελληνικής μειονότητας της Τουρκίας, χωρίς ποτέ, γι’ αυτή της την απάνθρωπη συμπεριφορά, να αισθανθεί την ανάγκη, όχι μόνο να λογοδοτήσει, αλλά ακόμη και να δώσει υποτυπώδεις, έστω, εξηγήσεις».

• ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ ΜΟΝΟΠΩΛΗΤΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ….

• ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ ΥΜΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΦΑΓΕΑ «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗ» ΚΕΜΑΛ…

• ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΙ ΚΟΝΤΥΛΟΦΟΡΟΙ…

• ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ «ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΤΕΣ» ΤΩΝ 2.700 ΧΡΟΝΩΝ ΤΗΣ ΕΝΔΟΞΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ…
  
  
• ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΑ ΝΑ ΑΓΝΟΕΙΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΧΕΣΤΕ ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ...
  
  
• ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΣΠΑΤΑΛΙΕΣΤΕ ΣΕ ΜΙΑ ΜΙΖΕΡΗ ΚΑΙ ΑΔΙΕΞΟΔΗ ΕΛΛΑΔΟΚΕΝΤΙΚΗ ΑΥΤΟΛΑΓΝΕΙΑ…
  
  
• ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΑΡΝΕΙΣΤΕ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΟΝΤΙΑΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΙΚΑΝΟΙ ΠΟΝΤΙΑΚΟΙ ΠΛΗΘΥΣΜΟΙ…
  
  
• ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΚΡΑΤΑΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ΜΠΟΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΔΡΑΜΑ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΟΙ 8.000.000 ΚΡΥΠΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΝΕΟΚΕΜΑΛΙΚΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ «ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ»…

ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΩΣ "ΦΩΤΕΙΝΗ" ΤΗ "ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΣΑΣ"…

Η ομάδα Ρεπούση-Λιάκου κλπ που διαχειρίζεται με τον συγκεκριμένο πολιτικό τρόπο την ιστορική μνήμη κατηγορήθηκε ήδη ανοιχτότατα ως “αναθεωρητική“, δηλαδή κάτι σαν τους ΦΙΛΟΝΑΖΙ ιστορικούς στην Ευρώπη που αμφισβητούν το Ολοκαύτωμα και την Αρμενική Γενοκτονία.

Ίσως γι αυτό αντέδρασαν με κείμενα στην ποινικοποίηση της Άρνησης της Αρμενικής Γενοκτονίας από τη γαλλική κυβέρνηση. Γιατί μάλλον μ’ αυτό το νόμο κινδυνεύουν με σύλληψη στην Ευρώπη, η οποία ξέρει (ή καλύτερα, προσπαθεί) να σέβεται την πανανθρώπινη ιστορική μνήμη και να προφυλάσσει ακόμα και διοικητικά τη Μνήμη για τα αποτρόπαια εθνικιστικά εγκλήματα των Ναζί και των Νεοτούρκων.

Τι θα κάνουμε τώρα χωρίς βαρβάρους;

Η αριστερή και η προσφυγική κριτική στην ομάδα Λιάκου.

Η κρίση που δημιούργησε ο αναθεωρητισμός στο χώρο της ιστοριογραφίας τέλειωσε με το γνωστό βαλκανικό τρόπο. Όμως, η δεκαπεντάμηνη (ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2006) σύγκρουση έφερε στην επιφάνεια άγνωστους προβληματισμούς και διεργασίες, με σημαντικότερες αυτές που προέρχονται από τις προσφυγικές οργανώσεις και την Αριστερά. Η βαθύτατη ρήξη των προσφυγικών οργανώσεων με το σύγχρονο πρόσωπο της παλαιοελλαδικής ιστοριογραφίας (που εκφράζεται με την Ομάδα Λιάκου, κάποιους ερευνητές του ΚΜΣ, την Αναγνωστοπούλου κ.ά) συνεχώς θα εντείνεται. Γιατί, όπως φαίνεται, διαρκώς θα εμφανίζεται η αναθεωρητική ερμηνεία, η αιτιολόγηση των ρατσιστικών εγκλημάτων των Νεοτούρκων και θα αποκρύπτονται οι γενοκτονίες που αυτός πραγματοποίησε στην Ανατολή, ακόμα και η Αρμενική Γενοκτονία.

Και έτσι θα βρισκόμαστε στο τραγελαφικό εκείνο σημείο, ώστε τη στιγμή που ακόμα και το αμερικανικό Κογκρέσο προχωρά στην αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, οι δικοί μας αναθεωρητές να βρίσκονται στην ίδια πλευρά με τους αρνητές των Γενοκτονιών, το τουρκικό Υπ. Εξ. και τους Γκρίζους Λύκους. Αστείο; Σαφέστατα!!! Oμως αυτή είναι η σύγχρονη Hellas!

Πηγή: ΠΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΣΚΟΤΩΝΕΤΑΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ!!!

ΠΑΡΧΑΡΙΑ ΣΤΗΝ ΟΤΣΕΝΑ

Τα τελευταία χρόνια, χάρη στις αλλαγές που έγιναν στις αντιδημοκρατικές νομοθεσίες σχετικά με τα κριτήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με όλες τις ευνοϊκές εξελίξεις που αφορούν την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., είχαμε αρχίσει να πιστεύουμε ότι η χώρα μας μπήκε πια στο στάδιο του εκδημοκρατισμού, πράγμα που μας έκανε ευτυχείς. Ωστόσο μας βάραινε ένα αίσθημα κρυφού υποσυνείδητου φόβου, ως προς το φαινόμενο ρατσιστικών εκδηλώσεων στην Τουρκία, Δυστυχώς, αυτό το προαίσθημα, αυτός ο ανομολόγητος φόβος, επαληθεύτηκε…

Κρυφός και αόρατος, μα αισθητός στην αρχή, σιγά σιγά άρχισε να γίνεται ολοένα πιο φανερός και πιο απροσχημάτιστος, τόσο που να τον ζούμε πια στο πετσί μας.

Μάλιστα τον τελευταίον καιρό, οι ρατσιστές της Τουρκίας άρχισαν να κατηγορούν τη Δύση, ιδιαίτερα την Ε.Ε. και να προσπαθούν να κρατήσουν το λαό της Τουρκίας μακριά από το ευρωπαϊκό πνεύμα. Να κλονίσουν την εμπιστοσύνη και να μειώσουν τα αισθήματα συμπάθειας που έχουν δημιουργηθεί προς την Ε.Ε.

Οι ρατσιστικές εκδηλώσεις παίρνουν συχνά αφορμή από κάποιες ιεραποστολικές μικροοργανώσεις σχεδόν άγνωστες σε πλατύτερα στρώματα, εξωανθρώπινες και περίεργες που έχουν κάμει τα τελευταία χρόνια την εμφάνιση τους στην Τουρκία που συνέρχονται και λειτουργούν σε κλειστούς χώρους και προπαγανδίζουν διάφορες θρησκευτικές δοξασίες, που μόνο σε μέρη με ανύπαρκτη ή φτωχή οικονομική και κοινωνική πολιτική, κι απ' αυτό κακή ψυχολογική κατάσταση, μπορούν να βρουν πρόσφορο έδαφος.

Ο κρυφός αυτός ρατσισμός που κατάφερε να εξαπλωθεί σε όλη την Τουρκία, κάνει ιδιαίτερα αισθητή και καθημερινά εντεινόμενη την παρουσία του στην περιοχή της Μαύρης θάλασσας, όπου ασκεί ανενόχλητος αντιδημοκρατική φασιστική προπαγάνδα.

Ο Τουρκικός ρατσισμός κατάφερε να εξαπλωθεί εύκολα στην τοπική κοινωνία του Πόντου, πατώντας πάνω στις αδυναμίες και τις ιδιαιτερότητες της, τη συντηρητικότητά του λαού, την πίστη του, την ευαισθησία του προς την ομόνοια και σύμπνοια της χώρας, τον σεβασμό του προς τον κρατικό μηχανισμό, την εκμετάλλευση της άγνοιας του, την ιστορική, κορυφαία αδυναμία του να καταφέρει να ελέγξει την πολιτική του κράτους, τ' αδύνατα σημεία του κρατικού μηχανισμού, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να ζητήσει τα δικαιώματα του και να υποκύπτει στις αδικίες που προέρχονται κυρίως από την παντελή έλλειψη ελέγχου.

Στο μεταξύ, για να δημιουργήσουν αφορμές για τις ρατσιστικές τους ενέργειες και την προπαγάνδα που ασκούν, ψευδολογούν, καλλιεργούν και διαδίδουν διάφορες φήμες, για ανύπαρκτες παράνομες Ποντιακές οργανώσεις και ψάχνουν για άτομα που ενδιαφέρονται για τον τοπικό πολιτισμό, για να τους προσάψουν άλλες, ανυπόστατες, συκοφαντικές κατηγορίες. Και μ’ αυτά και μ' αυτά, έχουν καταφέρει να επικρατήσει στην τοπική κοινωνία μια πολιτική. Που θα τη λέγαμε ψυχολογικού διχασμού.

Το πιο άσχημο σε όλη αυτή την υπόθεση είναι ότι η εξάπλωση του ρατσισμού, υποστηρίζεται, κάποτε από λάθος, αλλά, όπως πιστεύομε, και κάποτε εν γνώσει των κρατικών φορέων, κι είναι αυτό από τις αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού που αναφέραμε.

Όπως μαθαίνουμε από τα νέα που φτάνουν εδώ από την περιοχή, στρατιωτικά τμήματα στρατού πραγματοποιούν κατά περιόδους επιδρομές στα ελληνόφωνα χωριά, ίσως και με εισαγγελικές άδειες που συμφωνήθηκαν σε τραπέζια, ίσως και χωρίς καθόλου άδεια. Παραβιάζουν, σπίτια, οικογενειακά άσυλα, φωτογραφίζουν ιδιοκτησίες χωρικών…

Επίσης, όπως ακούμε, οι κρατικές δυνάμεις υποστηρίζουν τις παρανοϊκές σπερμολογίες των ρατσιστών στην περιοχή και ψάχνουν γι αντάρτες, μέλη παράνομων ανταρτικών οργανώσεων του ελληνόφωνου πληθυσμού.

Προς αυτή την κατεύθυνση, παρακολουθούν όλους όσους ασχολούνται λίγο πολύ με την αρχαία τοπική γλώσσα και γενικά με την ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής.

Εκτός από τα παραπάνω, από Πόντιους τουρίστες που ταξιδεύουνε στην περιοχή, μαθαίνουμε ότι, όπου πηγαίνουν, παρακολουθούνται από τις αρχές της κρατικής Ασφάλειας με αποτέλεσμα να κάνουν προβληματική τα εκεί τουριστικά τους ταξίδια. Το γεγονός με τους τουρίστες το γνωρίζουμε και από ψεύτικες κραυγές και φόβους παρανοϊκούς, προπαγανδιστικά και συκοφαντικά τερτίπια προς τους ξένους και ιδιαίτερα τους Έλληνες τουρίστες. Πού όλα παρουσιάζονται στις ρατσιστικές ιστοσελίδες, δημοσιεύονται στον τοπικό Τύπο, μεταδίνονται από τα ραδιόφωνα και την τηλεόραση και αναζωπυρώνουν την εχθρότητα ανάμεσα στους λαούς, και μάλιστα ανάμεσα στους Έλληνες και Τούρκους, αναστατώνουν τον κόσμο, τον τρομοκρατούν με ανύπαρκτους φόβους και του εφιστούν την προσοχή να ειδοποιούν τις αρχές για όποιον ξένο τους προκαλέσει υποψία. Με κάποια του ενέργεια.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι σε όλ' αυτά βοηθάνε και διάφοροι Πόντιοι, επίσης ρατσιστές που ζουν εδώ στην Ελλάδα και που στον δικό τους Τύπο δημοσιεύουν επίσης ανύπαρκτα γεγονότα, που τάχα γινόντουσαν στον Πόντο, με το σκοπό να εντοπίσουν κρυπτοχριστιανούς στην περιοχή. Δηλαδή, οι ρατσιστές των δυο πλευρών κατά κάποιον τρόπο αλληλοβοηθούνται.

Την τελευταία είδηση για παραβίαση και φωτογράφηση σπιτιών την πήραμε πριν 20 μέρες περίπου. Αυτό έγινε στο χωριό Ώκενα (Köknar) της κωμόπολης Κατωχωρίου (Çaykara) Τραπεζούντας. Μάθαμε ότι παραβιάσανε και φωτογράφισαν σπίτια μερικών κατοίκων, που είχαν γραφτεί μέλη του φόρουμ, από άγνοια, με τα πραγματικά τους ονόματα., όπου καταχωρούσαν διάφορες ιστοριούλες και σύντομα μηνύματα στην Ποντιακή γλώσσα, στην ιστοσελίδα www.ocena.info , που ανήκει στο χωριό και λειτουργεί στην Ποντιακή γλώσσα με λατινικούς χαρακτήρες.

Όπως καθένας μπορεί να καταλάβει, στο στόχαστρο έχει μπει η αρχαία ελληνική διάλεκτος που έως σήμερα κατάφερε να ζήσει κι εξακολουθεί να είναι ζωντανή, μα οι συνθήκες έχουν γίνει τόσο δύσκολες, τόσο ελάχιστα πνευματικές, που ακόμη κι η Ποντιακή, αυτή η γλώσσα η εφτάψυχη δε θα μπορέσει ν' αντέξει και να επιβιώσει.

Τις πληροφορίες μας για τα παραπάνω γεγονότα, τις βγάζουν αληθινές τα αντιδημοκρατικά μέτρα που είχε εφαρμόσει η κρατική Ασφάλεια έως πρόσφατα σε βάρος ατόμων που για οικονομικούς λόγους, για να εργαστούν, είχαν έρθει στην Ελλάδα. Όλους αυτούς τους είχε καταγράψει με όλα τα στοιχεία τους κι όταν περνούσαν τα σύνορα κι έμπαιναν στην Τουρκία για επίσκεψη των γονιών τους είτε για διακοπές στο χωριό τους, τους έπιανε η Αστυνομία, τους Ανάκριναν, τους έκλειναν στα κρατητήρια, τους φυλάκιζαν ακόμη και για μήνες .ώσπου να ανακαλυφθούν τα υποτιθέμενα επιβαρυντικά στοιχεία. Εις βάρος τους. Μια απ' αυτές τις αντιδημοκρατικές ενέργειες είναι και η γνωστή περίπτωση του Φετχί Γκιουλτεπε που είχε δημοσιευτεί και στον Τύπο της Ελλάδας. Τον είχαν κρατήσει επί έξι μήνες στη φυλακή ψάχνοντας να βρουν στοιχεία για την ίδρυση τάχα Ποντιακού κράτους που οργάνωνε στην περιοχή της Μαύρης θάλασσας.

Χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός, ότι το πρώην δικαστήριο κρατικής ασφάλειας D.G.Μ είχε καταγράψει τα στοιχεία των περισσότερων ελληνόφωνων κατοίκων της περιοχής, τους είχε προσάψει γελοίες κατηγορίες και είχε πάρει απόφαση να τους συλλάβει καινά τους ανακρίνει. Δεν ξέρουμε τι απόγινε κείνη η απόφαση ύστερα από την ακύρωση εκείνων των δικαστηρίων. Πέρα απ' όλα τα παραπάνω, σχετικά με την προσπάθεια της εξαφάνισης αρχαίων τοπικών διαλέκτων, διορίζουν στα σχολεία των χωρών δασκάλους ρατσιστές, που παρακολουθούν το κάθε τι για να ενημερώνουν τις αρχές. Και φτάνουν να κατηγορούνε σε μικρά παιδιά του δημοτικού την τοπική γλώσσα. Κι αν τύχει και το πράγμα πάρει διαστάσεις, τότε το δικαιολογούν ως «μεμονωμένη περίπτωση». Και όχι πολιτική του κράτους.

Μα έκτος απ' τους δασκάλους είναι κι οι Χοτζάδες που διορίζονται στα τζαμιά, και λένε πως η γλώσσα αυτή, τα ποντιακά, είναι γλώσσα των απίστων, προσπαθώντας να πείσουν τον λαό να παρατήσει από μόνος του αυτή την ανεπιθύμητη για τις αρχές γλώσσα.

Δυστυχώς όλες αυτές οι πολύ δυσάρεστες, αντιδημοκρατικές κι αντιπνευματικές ενέργειες δε Καταγγέλλονται από κανένα. Γιατί σε πολλά χωριά της Ανατολής, ο λαός της περιοχής έχει επί εκατοντάδες χρόνια ζήσει σε καθεστώς της πιο αδυσώπητης τρομοκρατίας. Τόσο που αυτή η τρομοκρατία, αυτός ο φόβος του' χει μέσα του κατασταλάξει ένα, θα λέγαμε φοβερό σεβασμό, για στολές, πιλίκια, γραβάτες, για κάθε σύμβολο κρατικής εξουσίας.. Τόσο που έχει μείνει πίσω από τη μορφωμένη κοινωνία 'Και πώς να διεκδικήσει τα δικαιώματα του, αφού δε γνωρίζει τίποτα για ανθρώπινα δικαιώματα; Τόσο που να τα θεωρεί φυσιολογικά αυτά που γίνονται σε βάρος του κι ούτε τα αναφέρει πουθενά ούτε, προφανώς από φόβο, τα καταγγέλλει. Έτσι δεν παίρνει κανείς χαμπάρι, ούτε από τον δημοκρατικό Τύπο, είτε τις δημοκρατικές οργανώσεις, κι ας ζούμε στον εικοστό πρώτο αιώνα, στο κέντρο του πλανήτη. Ο πλανήτης δε βλέπει ούτε ακούει κι ο κρυφός πόλεμος για την εξαφάνιση ενός αρχαίου πολιτισμού συνεχίζεται. Τόσο που αναρωτιέται κανείς καμιά φορά μήπως η ψυχή του Χίτλερ αποδιωγμένη από την Ευρώπη, βρήκε καταφύγιο στην περιοχή μας;

Ωστόσο εγώ διατηρώντας μέσα μου την ελπίδα, φωνάζω από δω που βρίσκομαι σε όλον τον πλανήτη και παρακαλώ όλους τους ανθρώπους, όλους που ορκίζονται στη δημοκρατία, όλους όσους γνωρίζουν πως άλλο δεν έχει ο άνθρωπος για να ‘ναι άνθρωπος, από την έκφραση του, ας το κάνουν δικό τους ζήτημα, κι ας μην αφήσουν να χαραμιστεί και να χαθεί μια γλώσσα που μας κάνει όλους τους ανθρώπους συνάνθρωπους και συγγενείς του Ομήρου.

Vahit TURSUN
Site: www.ocena.info
Email: ocean@ocena.info

ΟΙ ΠΟΝΤΙΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Λεωφ. Νίκης 13
546 23 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 277315, 241753
FAX : 279173
WEB : http://www.efxinos.gr/

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ : Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων Β. Ελλάδος
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Τερτσέτη 6
546 30 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 555270
FAX :

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ: Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Β. Ηρακλείου 43
546 23 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 285225, 280180
FAX : 287781

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ : Υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Γεν. Γραμματεία Παλιννοστούντων Ομογενών
541 23 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 239786
FAX : 260429

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Άγιος Γεώργιος Περιστερεώτας
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Ολυμπ. Γεωργάκη 4
546 30 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 520825 (και φαξ)
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Εκπολιτιστικός Σύλλογος Γυναικών "Ρωμάνα"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Χριστοπούλου 3
546 35 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ :
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Ένωση Ποντίων Επιστημόνων
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Αισώπου 19
546 27 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ :
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Ένωση Ποντίων Μακεδονίας
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Κλεισούρας 13
546 31 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 232162
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Ένωση Ποντίων Ματσούκας
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Ολύμπου 66
546 31 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 238086, 475470
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Ένωση Ποντίων "Πεντάκωμη Σεκίτλη"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Ολύμπου 80
546 31 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 266571, 917210
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Ένωση Ποντίων τ. Σοβιετικής Ένωσης
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Κομνηνών 14
546 24 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 284599, 931306
FAX :

ΕΤΑΙΡΙΑ : Εταιρία Θεάτρου "Γ. Κ. Φωτιάδης"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Β. Ηρακλείου 9
546 25 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 540633, 942768
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Καλλιτεχνική Στέγη Ποντίων Β. Ελλάδος
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Βούλγαρη 16Α
542 49 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 322640, 277253
FAX :

Κέντρο Μελέτης & Ανάπτυξης Ελληνικού Πολιτισμού Μαύρης Θάλασσας
Νομαρχίας Θεσσαλονίκης
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Β. Όλγας 198
564 55 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 409614, 411667
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : ΚΕΠΟΜΕ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Εγνατίας 97
546 35 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 221107
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Μέριμνα Ποντίων Κυριών
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Β. Όλγας 107
546 43 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 830665
FAX : 814403

ΟΙΚΟΣ ΕΥΓΗΡΙΑΣ: "Αναγέννηση"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Κλεισούρας 13
546 31 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 229511
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Παναγία Σουμελά
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Μητροπόλεως 15
546 24 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 271812
FAX : 285343

ΣΥΛΛΟΓΟΣ :
Πανελλ. Σύλλ. Επαναπατρ. Ποντίων Συντ/χων τ. ΕΣΣΔ "Η Καμπάνα"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Β. Ηρακλείου 43
546 23 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 280180
FAX : 287781

ΣΥΛΛΟΓΟΣ :
Πανελλ. Σύλλ. Παλιννοστούντων Ελληνοποντίων τ. ΕΣΣΔ "Μαυροθαλασσίτες"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Β. Ηρακλείου 43
546 23 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 280180
FAX : 287781

ΕΣΤΙΑ:
Πνευματική Εστία Ποντίων Δικηγόρων "Ο Στράβων"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Δωδεκανήσου 21
546 26 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 519077
FAX : 550921

ΣΥΛΛΟΓΟΣ :
Σύλλ. Ελληνοποντίων Προσφύγων τ. ΕΣΣΔ "Ο Καύκασος"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Βενιζέλου 48
546 24 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 528518, 220860
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ :
Σύλλογος Παλιννοστ. Ελλήνων τ. ΕΣΣΔ "Οι Φιλυριώτες"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Αγίας Σοφίας 67
546 33 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ :
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ :
Σύλλογος Παλιννοστ. Ποντίων τ. ΕΣΣΔ "Η Επιστροφή"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Αριστοτέλους 26
546 23 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 241629
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ :
Σύλλογος Ποντίων Γνωριμίας Θεσ/νίκης-Τραπεζούντας
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Αριστοτέλους 24Α
546 23 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 242997
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ :
Σύλλογος Ποντίων Φοιτητών & Σπουδαστών Θεσ/νίκης
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Πετροπουλακιδών 3
546 35 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 213159, 0974056442
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ :
Σύλλ. Πτυχιούχων Πανεπιστημίου Ελλήνων Προσφύγων Β. Ελλάδος
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Βενιζέλου 48
546 24 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 256463, 600862
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Σανταίων "Επτάκωμος Σάντα"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Μοναστηρίου 13
546 27 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 524608
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλ. Συνεργαζόμενων Σωματείων "Απόστολος Παύλος"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Εθν. Αμύνης 22
546 21Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ :
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σωματείο Ποντίων "Αξέχαστες Πατρίδες"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Φωτάκου 6
546 35 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 248057, 214014
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : "Φάρος Ποντίων"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Αντιγονιδών 15
46 30 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 530531, 524778
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ποντίων Αγίου Παύλου "Εύξεινος Πόντος"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Πύργου 6
546 36 Θεσσαλονίκη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 203743
FAX : 203743

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Εκπολιτιστικός Σύλλογος "Κων-νος Παλαιολόγος"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Πλαστήρα 11
561 21 Αμπελόκηποι
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 731796, 740095
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ποντίων "Άγιος Θεόδωρος Γαβράς"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Μαυροκορδάτου 4
561 23 Αμπελόκηποι
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 732519
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ποντίων Αμπελοκήπων
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Μ. Αλεξάνδρου 58
561 23 Αμπελόκηποι
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 731796, 740095
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Πανελλ. Σύλλογος Προσφύγων "Ο Εύξεινος Πόντος"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Κ. Καραμανλή 37
563 34 Ελευθέριο
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 772332, 709917
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ποντίων Ελευθερίου - Κορδελιού
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Ιασονίδη 72
563 34 Ελευθέριο
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 768530
FAX : 768530
WEB: http://www.pontioi.gr/

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ποντίων Ευόσμου "Παναγία Κρεμαστή"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Παν. Κρεμαστής 18β
562 24 Εύοσμος
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 775346
FAX : 770410

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : "Παναγία Σουμελά" Θέρμης
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Ιασονίδου 2
570 01 Θέρμη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 464844
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ποντίων Ιωνίας "Αλέξανδρος Υψηλάντης"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Γρ. Λαμπράκη 3
570 08 Ιωνία
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 781663
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Ένωση Ομογενών Κωνσταντινουπολιτών Β. Ελλάδος
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Πουλαντζάκη 19
55131 Καλαμαριά
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 419594
FAX :

ΑΡΧΕΙΟ : Ιστορικό Αρχείο Προσφυγικού Ελληνισμού
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Αντιγόνης-Ερατύρας
551 33 Καλαμαριά
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 432091
FAX : 432091

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Αδελφότητα Κρωμναίων Καλαμαριάς
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Πουλαντζάκη 40
551 31 Καλαμαριά
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 417690, 417197
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Καυκασίων Καλαμαριάς "Ο Προμηθέας"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Κωνσταντινουπόλεως 19
551 32 Καλαμαριά
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 451318
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ποντίων Καλαμαριάς
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Παπανικόλα 3
551 31 Καλαμαριά
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 428216
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Ένωση Ποντίων Λαγκαδά & Περιχώρων
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Καλλιπόλεως 17
572 00 Λαγκαδάς
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 0394/26052
FAX :
WEB: ΛΑΓΚΑΔΑΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Ένωση Ποντίων Μενεμένης "Εύξεινος Πόντος"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : 26ης Οκτωβρίου 22
561 22 Μενεμένη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 742897
FAX : 742777

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ποντίων Μεσαίου
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : 545 00 Μεσαίο Θεσσαλονίκης
786410
ΤΗΛΕΦΩΝΟ :
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ποντίων Νεαπόλεως
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Λ. Βύρωνα 21
567 28 Νεάπολη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 632146
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Παλιννοστ. Ελληνοποντίων τ. ΕΣΣΔ "Νέα Ζωή"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Θερμαϊκού 19, Περαία
570 19 Ν. Επιβάτες
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 0392/27846, 0392/26866
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ποντίων Πανοράματος
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Σαμανίδη 14
552 36 Πανόραμα
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 341953
FAX :

ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ : Φιλόπτωχος Αδελφότης Ιμεραίων
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Βενιζέλου 5
552 36 Πανόραμα
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 346320
FAX :

ΕΝΩΣΗ : Ένωση Ποντίων Πολίχνης
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Αθ. Διάκου 26
565 33 Πολίχνη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 666810
FAX : 666810

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ελλήνων Προσφύγων "Ο Οδυσσέας"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Β. Γεωργίου Α΄ 43
574 00 Σίνδος
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 865410, 796518
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : "Ακρίτες του Πόντου"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Βασ. Όθωνος 12
564 29 Σταυρούπολη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 667891, 641497
FAX : 608818
WEB: http://www.akritestoupontou.gr/
e-mail: akrites@akritestoupontou.gr

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Παλιννοστ. Ελληνοποντίων "Κουμπατιωτών"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Βενιζέλου 3
564 30 Σταυρούπολη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 607523
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ποντίων "Αλέξανδρος Υψηλάντης"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Βίτσι 14, Ηλιούπολη
564 31 Σταυρούπολη
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 662923
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ποντίων Καλλιθέας - Συκεών
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Αριστείδου 24
566 25 Συκιές
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 621280
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ποντίων Τριανδρίας
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Μάνου Κατράκη 2
553 37 Τριανδρία
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 936989, 903776
FAX :
WEB: http://w3.to/triandria
e-mail: pontioi@yahoo.gr


ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Ένωση Ποντίων Ωραιοκάστρου & Φίλων
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Ομονοίας-Κομνηνών 5
570 13 Ωραιόκαστρο
ΤΗΛΕΦΩΝΟ :
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Μορφωτικός Ποντιακός Φιλανθρ. Σύλλ. Κιβωτιανών
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : 25ης Μαρτίου 21
570 13 Ωραιόκαστρο
ΤΗΛΕΦΩΝΟ :
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Παλιννοστούντων Ελλήνων "Ο Θρύλος"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Καβασιτών 11
570 13 Ωραιόκαστρο
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 698508
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Μορφωτικός Ποντιακός Σύλλογος Βατερού
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Βατερό Κοζάνης
WEB: http://www.macedonianet.gr/mpsvatero/index.htm

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ποντίων Κορίνθου
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Κολοκοτρώνη 54
20 100
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 2741 025753
FAX

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σωματείο Ποντίων Πατρών "Ο Φάρος"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Μητροδώρου 15
26 224
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 261 0337313
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ποντίων Ρόδου "Ο Διγενής"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Μ.Πετρίδη 58
85 100
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 2241 029644
FAX :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ποντίων "Ευξεινος Λέσχη"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Κομνηνών 21 - Σέρρες
WEB: http://www.6gymnasio.gr/ACTIVITIES/SYL_POLITIST/syl_pon.html

ΣΥΛΛΟΓΟΣ : Σύλλογος Ποντίων Χανίων "Η Παναγία Σουμελά"
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Σήφακα 22
73 100 Μαχαιράδικα
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 2821 028204
FAX :