Monday, December 8, 2008

Mια (τουρκική) φωνή που δείχνει το δρόμο της πολιτικής για την πραγματική συμφιλίωση των λαών

Δραματικές στιγμές Αρμενίων, που ξεσπιτώνονται από Τούρκους στρατοχωροφύλακες το 1915, για να οδηγηθούν στο θάνατο. Στα γεγονότα εκείνα, που αποτέλεσαν την πρώτη γενοκτονία του 20ού αιώνα, έχασαν τη ζωή τους 1,5 εκατομμύριο Αρμένιοι


Ποιος είναι ο πραγματικός Γκιαούρης;

Άρθρο του Κεμάλ Μπασαράν στην τουρκοκυπριακή εφημερίδαΑφρίκα
Ας ρίξουμε μια ματιά στην κατάσταση που επικρατεί στην Τουρκία.
Παραδεχτήκαμε κανένα έγκλημα που διαπράξαμε; Παραδέχτηκε κάποιος τα λάθη του για τα εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματα της χώρας;
Δεν είμαστε εμείς αυτοί που μετατρέψαμε την Τουρκία σε κόλαση για τους...Τούρκους αλλά και τους ξένους; Σκεφθήκατε ποτέ την ρήση «ευτυχής ο Τούρκος, δυστυχής ο μη Τούρκος»;
Αυτό συμβαίνει γιατί στερούμαστε Δικαιοσύνης, αγάπης, ειρήνης, κατανόησης. Ποτέ δεν βάλαμε τον εαυτό μας στην θέση του άλλου. «Είσαι αρμένης; Να ψοφήσεις. Είσαι Ρωμιός; Να πάθεις τα χειρότερα, βρώμικε γκιαούρη».
Με τι καρδιά τα λέμε όλα αυτά; Ποιοι είμαστε τελικά; Έχετε ακούσει κανέναν να λέει: «Ας ακούσουμε τα παράπονα των Κούρδων;». Μήπως οι αριστεροί συζήτησαν από την τηλεόραση τα γεγονότα του παρελθόντος; Λογοδότησε η νοοτροπία που θεωρεί του Αλεβίτες ανύπαρκτα όντα;
Όπως έχετε διαπιστώσει, οι ηγέτες της όποιας μειονότητας και οι Κούρδοι βουλευτές φοβούνται ακόμη και να μιλήσουν. Και δεν φοβούνται μόνο αυτοί αλλά και οι συγγραφείς, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι.
Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει αυτή την πραγματικότητα; Όσοι μιλήσουν εξοντώνονται. Το όνομά τους περιλαμβάνεται στον κατάλογο των ανεξιχνίαστων εγκλημάτων ή προσάγονται στα δικαστήρια με χίλιες δυο κατηγορίες.
Θέλω να μου πείτε αν δικαιούμαστε να σχολιάσουμε το Κράτος, τον στρατό, την αστυνομία, τον Ατατούρκ ή την Τουρκική ιστορία ή κάθε ίδρυμα που περιέχει την λέξη «Τουρκικό». Αν μπορούμε να σχολιάσουμε την θρησκεία ή το Ισλάμ, το κοράνι ή τον Μωάμεθ; Αν η απάντηση είναι αρνητική τότε σημαίνει ότι στερούμεθα ελευθεροτυπίας, ελευθερία έκφρασης. Είμαστε μια κοινωνία καταπιεσμένη.
Μόνο όσοι βρίσκονται δίπλα στην Εξουσία μπορούν και εκφέρουν γνώμη διαφορετικά ότι πεις εκλαμβάνεται ως προσβολή της θρησκείας και του τουρκισμού. Στον Τουρκισμό μας τα δικαιώματα της γυναίκας είναι για κλάματα. Μεταξύ των 130 χωρών βρισκόμαστε στην 123η θέση πολύ πιο κάτω από χώρες όπως η Τυνησία, Ιορδανία, ΗΑΕ.
Στην Τουρκία διαπράττονται βασανιστήρια, υπάρχουν ανεξιχνίαστα εγκλήματα, επικρατεί μυστικότητα, απειλές, βία. Υπάρχουν αγνοούμενοι, κρατούμενοι που λέγεται ότι αυτοκτόνησαν, άτομα που από φόβο δεν ανοίγουν το στόμα τους, άτομα τα οποία δεν μπορούν να βρουν δικηγόρους για να καταγγείλουν δημοσίους υπαλλήλους, μια χώρα που συγκλονίζεται από τη δράση παρακρατικών οργανώσεων όπως το Σουσουρλούκ και η Εργκενεκόν, που υπάρχουν κάποιοι που υπερηφανεύονται ότι σκότωσαν 100 άτομα μετά από εντολές του Κράτους.
Έχουμε τον Υπουργό Άμυνας να υπερηφανεύεται για την εθνοκάθαρση των Ελλήνων και Αρμενίων.
-Ουδείς ποτέ λυπήθηκε τον χριστιανικό πληθυσμό ο οποίος εκδιώχτηκε από την χώρα με την βία.
-200.000 Έλληνες έχασαν την ζωή τους και ανάμεσά μας υπάρχουν αυτοί που λένε «καλά να πάθουν οι γκιαούρηδες».
Τι φοβερό; Τι σατανικές και εγκληματικές ψυχές;