H δήλωση του Τούρκου ηθοποιού Ατίλα Ολγκάτς, την περασμένη εβδομάδα, ότι σκότωσε εν ψυχρώ δέκα άτομα εκ των οποίων και έναν αιχμάλωτο, κατά την εισβολή στην Κύπρο το 1974, ξαναφέρνει στο προσκήνιο με τον πιο δραματικό τρόπο το θέμα των αγνοουμένων. Η μαρτυρία του Ολγκάτς, την οποία ανακάλεσε την επόμενη μέρα λέγοντας ότι όσα είπε ήταν ένα σενάριο για μια ταινία που έγραφε, ξύπνησε μνήμες που ποτέ δεν είχαν σβηστεί. Συγχρόνως, η μαρτυρία του φαίνεται να ταιριάζει ανατριχιαστικά με αυτήν που είχε περιγράψει στην εκπομπή των Φακέλων πριν από τρία χρόνια ο Βασίλης Γιαννόπουλος, ο οποίος υπηρέτησε στην ΕΥΠ και ασχολήθηκε εκτεταμένα με τους Κύπριους αγνοουμένους: «Ηρθα σε επαφή με έναν Τούρκο αλεξιπτωτιστή που ήταν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Μου είπε ότι τους σφάξαμε σαν τα αρνιά επί τόπου στη Βόρεια Κύπρο. Και επειδή είχε τύψεις συνειδήσεως ήθελε να δικαστεί στην Ελλάδα για να απαλλαγεί από τη συνείδησή του...».
Ο Γιαννόπουλος σήμερα δηλώνει με βεβαιότητα ότι ο αλεξιπτωτιστής που είχε γνωρίσει πριν από περίπου είκοσι χρόνια είναι όντως ο Ολγκάτς. Θεωρεί χρέος του να καταθέσει τη μαρτυρία του στο ΥΠΕΞ, το οποίο θα προωθήσει το ερευνητικό υλικό στις κυπριακές αρχές.
Ο Βασίλης Γιαννόπουλος ανέλαβε να εκτελέσει επιχειρήσεις για τους αγνοουμένους στήνοντας ένα δίκτυο πληροφοριοδοτών μέσα στις τουρκικές φυλακές. «Εψαξα προσωπικά. Υπήρχε η δυνατότητα κάθε πληροφορία που ερχόταν στην ΕΥΠ να διερευνάται. Ανελήφθη ... ρίσκο, δαπανήθηκαν χρήματα και ερευνήθηκαν όλες οι πληροφορίες σε όλο τον γεωγραφικό χώρο της Τουρκίας». λέει ο Γιαννόπουλος. «Κάποιοι εκμεταλλεύονταν τους συγγενείς των αγνοουμένων και έπλαθαν ιστορίες με κάποια αληθοφάνεια...».Ο Γιαννόπουλoς παρ’ όλες τις προσπάθειες δεν καταφέρνει να βρει κανέναν Ελληνα αγνοούμενο ζωντανό.
Ο κάθε τόπος όμως κρύβει τα δικά του μυστικά. Μυστικά που συνήθως μαθαίνονται μόνο με το πέρασμα του χρόνου, όταν οι γλώσσες λύνονται και τα πάθη απαλύνονται... Στην Κύπρο, τα 35 ολόκληρα χρόνια από την τουρκική εισβολή δεν φαίνεται να είναι αρκετά. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν οικογένειες, στη Μεγαλόνησο, στην Καρδίτσα, στην Κρήτη, ακόμα και εδώ στην Αθήνα που έχουν αναπάντητα ερωτήματα για το τι έγιναν οι δικοί τους άνθρωποι που τους είδαν τελευταία φορά εκείνο το τραγικό καλοκαίρι. Είναι οι οικογένειες των αγνοουμένων της Κύπρου.
Πιστεύουν ακράδαντα, ακόμα και σήμερα, ότι οι άνθρωποί τους βρίσκονται αιχμάλωτοι ή φυλακισμένοι στην Τουρκία ακόμα και σήμερα. Η Χαρά Κρητικού που έχει τον αδελφό της αγνοούμενο επιμένει πως οι γονείς της, που δεν ζουν πια, είχαν καταφέρει να τον εντοπίσουν αιχμάλωτο στην Τουρκία. Περιγράφει ότι οι γονείς της είχαν πουλήσει μεγάλο μέρος της περιουσίας τους για να ταξιδέψουν στην Τουρκία και είχαν καταφέρει να έρθουν σε επαφή μαζί του και να τον δουν με τα δύο του παιδιά. «Ζει σε ένα σπίτι μεγαλοτσιφλικά παντρεμένος με την αδελφή του μεγαλοτσιφλικά ...Φυσικά δεν μπορούσε να κινηθεί μόνος του, δεν τον άφηναν, δεν του επέτρεπαν ούτε τηλέφωνο, ήταν αιχμάλωτος... ουσιαστικά αιχμάλωτος» λέει η Χαρά Κρητικού. Την ελπίδα της Κρητικού αλλά και τη δίψα να μάθει οποιαδήποτε πληροφορία για τον αδελφό της την είχαν σχεδόν όλες οι οικογένειες. Αυτήν την ανάγκη εκμεταλλεύτηκε ένα κύκλωμα ανθρώπων που προσέφερε πληροφορίες σε Ελληνες και Κύπριους έναντι χρηματικής αμοιβής. Από το Μπουλού της Τουρκίας στο Δενισλί και στα Αδανα, σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτού του κυκλώματος, οι αγνοούμενοι βρίσκονταν σε φυλακές, στρατόπεδα, ακόμα και ναύτες σε πλοία...
Πλήθος σεναρίων
Τα σενάρια ατέλειωτα, ενώ καμία πληροφορία δεν μπορούσε να εξακριβωθεί. Το 1997 Κληρίδης και Ντενκτάς συμφωνούν να λύσουν αυτό το παζλ και να σταματήσουν την αναίσχυντη φημολογία. Αποφασίζουν να ξεκινήσουν εκταφές στους μαζικούς τάφους. Τα λείψανα που βρίσκονται εξετάζονται, απομονώνεται το γενετικό τους υλικό, ενώ συγχρόνως όλες οι οικογένειες αγνοουμένων δίνουν δείγματα του DNA τους ώστε να μπορέσουν να δουν ποια οστά ανήκουν σε ποια οικογένεια. Πολλές οικογένειες βρέθηκαν γύρω από ένα σκελετό τοποθετημένο σε ένα τραπέζι και να τους ανακοινώνεται ότι ο πατέρας, ο σύζυγος ή ο αδερφός που περίμεναν να γυρίσει βρίσκεται μπροστά τους. Μέχρι σήμερα έχουν κλείσει με αυτόν τον τρόπο 145 υποθέσεις από τους 1.619 αγνοουμένους. Παράλληλα με την προσπάθεια ταυτοποίησης των λειψάνων οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες δεν αφήνουν καμία πληροφορία που έρχεται στα χέρια τους αδιερεύνητη. Προσπαθούν να βρουν την άκρη ενός νήματος, το οποίο καταλήγει σε ένα μπλεγμένο κουβάρι γεμάτο έντονα συναισθήματα, αλήθειες, μύθους και θεωρίες συνωμοσίας 35 ετών, που δεν έχουν καταφέρει να σβήσουν την ελπίδα τόσων ανθρώπων.
http://greece-salonika.blogspot.com