Άμον φωτίαν το κακόν
Απάν ‘ς σην γήν επλώθεν
Γεράδες, πόνια και καημούς
Ο κόσμον εγομώθεν
Ειρήνην είπεν ο Χριστόν
Και ούλ’ οι αγγέλ’ εντάμαν
Εγάπην θέλ’ αούτο η γήν
Κανείτε ατόσον κλάμαν
Άλλος πατρίδαν έχασεν
Και άλλος εσκοτώθεν
Παντού τ’ αδίκον βασιλεύ’
Κι’ ειρήνην αιματώθεν
Ειρήνην είπεν ο Χριστόν
Και ούλ’ οι αγγέλ’ εντάμαν
Εγάπην θέλ’ αούτο η γήν
Κανείτε ατόσον κλάμαν
Αρρώστιας και πόλεμοι
Πείναν και δυστυχίαν
Κ’ οι εφτωχοί κ’ αλ’ εφτωχοί
Εντά ‘ς σην κοινωνίαν
Ειρήνην είπεν ο Χριστόν
Και ούλ’ οι αγγέλ’ εντάμαν
Εγάπην θέλ’ αούτο η γήν
Κανείτε ατόσον κλάμαν
Θεέ μ’ ξαν στείλον το παιδί σ’
Ν’ ας γουρταρεύ το κόσμον
Να σαίρουν οι αρθώπ’ γελούν
Χάται τ’ εμά ο πόνον
Ειρήνην είπεν ο Χριστόν
Και ούλ’ οι αγγέλ’ εντάμαν
Εγάπην θέλ’ αούτο η γήν
Κανείτε ατόσον κλάμαν