Σάλος για τον ομαδικό τάφο Ποντίων στη Σαμψούντα της Τουρκίας
Παλιές πληγές ανοίγει ο τυχαίος εντοπισμός ομαδικού τάφου σε χωριό της Σαμψούντας στην Τουρκία. Τα οστά που βρέθηκαν κατά τη διάρκεια εργασιών σε σχολείο του χωριού Γιιαζισιλάρ, εκτιμάται ότι ανήκουν σε Έλληνες της περιόδου των διωγμών, ενώ εκπρόσωποι Ποντιακών συλλόγων ζητούν να αναγνωριστεί η Γενοκτονία των Ποντίων. Σύμφωνα με το Τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων ΙΧΑ οι εργάτες πέταξαν τα οστά στο ποτάμι της περιοχής.
Το 1916 μελετημένο Τουρκικό σχέδιο προέβλεπε την άμεση εξόντωση ανδρών ηλικίας απο 16 μέχρι 60 ετών. Η αποστολή εξόντωσης με σφαγές εφαρμόστηκε κυρίως στις περιοχές της Σαμψούντας και της Πάφρας. Σύμφωνα με τον Ιστορικό Κωνσταντίνο Φωτιάδη «τέτοιους ομαδικούς τάφους θα βρούμε κι άλλους, αν η Τουρκία θέλει να αναγνωρίσει τα εγκλήματα που διέπραξε». Ο κάτοικοι του χωριού όπου βρέθηκε ο ομαδικός τάφος, υποστηρίζουν ότι υπάρχουν και ερείπια από τέσσερις Ελληνικές εκκλησίες. Μία απ’ αυτές βρισκόταν εκεί, που σήμερα έχει κατασκευαστεί το σχολείο. Οι ιστορικοί δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο, στο σημείο να βρισκόταν και χριστιανικό νεκροταφείο.
25 Μαρτίου 2008
Η ανακάλυψη ομαδικού τάφου στη Σαμψούντα, που πιστεύεται ότι ανήκει σε Έλληνες Ποντίους της περιόδου των διωγμών από τους Τούρκους, φέρνει πάλι στην επικαιρότητα την παθητική Ελληνική πολιτική σε ότι αφορά στο Ποντιακό ζήτημα.
Σε μια εποχή που φτάσαμε να «βομβαρδιζόμαστε» από Αλβανούς, Σκοπιανούς, αλλά και Τούρκους, για υποτιθέμενη καταπίεση μειονοτήτων στην χώρα μας, μήπως πρέπει να βγάλουμε από το «συρτάρι» της λήθης το θέμα της γενοκτονίας; Κατά τη γνώμη μου, το θέμα αυτό, πέρα από την συναισθηματική σημασία που έχει για όλο τον Ελληνισμό, έχει ταυτόχρονα και μείζονα εθνική σημασία.
Έχοντας απέναντι μας τις Τουρκικές συνεχείς προκλήσεις και διεκδικήσεις και λαμβάνοντας υπόψη το τεράστιο κόστος των εξοπλισμών που κυρίως οφείλετε στην λεγόμενη «εξ ανατολών απειλή», κρίνω πως πρέπει να αναρωτηθούμε ως πολίτες, για το τι συμβαίνει πραγματικά με την χώρα μας. Η Τουρκία, ζητά την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ελλάδα παρουσιάζει ως μόνο κώλυμα, το άνοιγμα των λιμανιών στην Βόρεια Κύπρο. Είναι ποτέ δυνατόν να επιτραπεί σε μια χώρα που δεν έχει ακόμα αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Ποντίων και των Αρμενίων να μπει κάτω από μια στέγη, με τα κράτη, τα οποία υποτίθεται ότι έχουν ως «σημαία» τους την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Και το άλλο «καυτό» ερώτημα, είναι, γιατί αρνήτε πεισματικά να το πράξει; Ας αναρωτηθούμε απλά, αν θα απολάμβανε η Γερμανία όλα τα οφέλη των διεθνών σχέσεων που έχει, αν δεν είχε αναγνωρίσει τα Ναζιστικά εγκλήματα;
Πηγή: Alkimos archive