Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΟΣ...ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΗΜΕΡΑΝ, ΘΕΕ Μ' ΠΟΙΣΟΝ ΤΟ ΘΑΜΑ Σ', ΝΑ ΚΛΩΣΚΟΥΜΕΣ Σ΄ΕΜΕΤΕΡΑ ΤΑ ΧΩΜΑΤΑ, Σ' ΕΜΕΤΕΡΟΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑΝ...
ΕΓΩ ΚΙ ΑΝ ΑΠΟΘΑΝΩ, Ο ΠΟΝΤΟΝ ΘΑ ΖΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΑ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΗ ΠΑΙΔΙΩΝ ΕΜΟΥΝ, ΣΑ ΨΥΑ ΤΗ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗ ΠΑΙΔΙΩΝ ΕΜΟΥΝ... ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΑΜΕΝ ΜΑΣ...
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΑΣ ΤΕΡΕΙ ΜΑΣ ΕΝΑ ΞΑ ΚΑΙ ΑΣ ΔΙΜΑΣ ΤΗΝ ΕΥΛΟΪΑΝ ΝΑ ΕΡΧΟΥΜΕΣ
ΟΥΛ ΕΝΤΑΜΑΝ ΣΑ ΧΩΡΙΑ Ν' ΕΜΟΥΝ ΝΤΟ ΕΠΕΜΝΑΝ ΕΡΗΜΑ ΚΙ ΟΡΦΑΝΑ,
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΑΚΑΝΤΗΛΑ...
ΝΑ ΖΕΙ Ο ΠΟΝΤΟΝ...
ΝΑ ΖΕΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ...
ΚΑΜΙΑΝ ΝΑ ΜΗ ΧΑΤΕ
ΤΟ ΡΩΜΑΙΙΚΟΝ ΤΟ ΓΕΝΟΣ.
Βασίλης Ν. Τριανταφυλλίδης
Ιδρυτής του "ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ"
ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ
Δρόμοι επίχλοοι που τρέχουν και διαρρέουν
μες στην ομίχλη.
Μορφές άυλες, στεγνές, μαυροντυμένες
πέρα απ’ τη δημοσιά
μας γνέφουν και μας αποχαιρετούν.
Ώρες που μένουν βουβές και πεθαίνουν μας οδηγούν
Και ένας ήλιος άρρωστος
Ψυχορραγεί πάνω στις άγραφες σελίδες
του ημερολογίου των απόντων
όπου ζεσταίνουμε στα χέρια μας.
Δεν έχει καταφύγια μυστικά
για την πομπή των ανεστίων
ούτε φωνές μικρών παιδιών
και ήχους λύρας...
Μονάχα τραγούδια πικρά και χορούς πυρρίχιους
χαμένα στις αποσκευές
που δεν θελήσαμε να πάρουμε μαζί μας…
Kρυφές ελπίδες και πόθοι ανεκπλήρωτοι
μας ακολουθούν.
Αυτή η περιπλάνηση
απ’ την καρδιά μας ξεκινά
και στην καρδιά μας τελειώνει.
Έτσι μένουμε, οδοιπορούντες.
στο έλεος των εικόνων
και στην πικρία της επιστροφής...
Και ο Πόντος Εύξεινος και μοναχικός
καλωσορίζει την φυγή μας…
Β.Ν.Τριανταφυλλίδης