ΕΜΕΙΣ ΑΔΑ ΚΙ IΝΟΥΜΕΣ,
Σ’ ΕΜΕΤΕΡΑ ΘΑ ΠΑΜΕ...

Monday, January 26, 2009

Τουρκική Ομολογία

Ο Τούρκος ηθοποιός Αττίλας Ολγκάτς ομολόγησε σε εκπομπή της τουρκικής τηλεόρασης μπροστά στα έκπληκτα μάτια των παρουσιαστών ότι κατά τη διάρκεια της τουρκικής κατοχής το καλοκαίρι του 1974, σκότωσε τουλάχιστον δέκα ελληνοκυπρίους αιχμαλώτους.
Μετά το τέλος της εκπομπής ερωτηθείς από δημοσιογράφο της τουρκικής εφημερίδας «Ραντικάλ» απάντησε κυνικά: «Τι από τις δηλώσεις μου είναι...εντυπωσιακό; Στη Γάζα, πεθαίνουν χιλιάδες άνθρωποι....Σκοτώνεις ανθρώπους και αυτοί σκοτώνουν εσένα. Το εντυπωσιακό ξέρετε πoιο είναι; Ότι αυτό το έκανε καλλιτέχνης...».
Ίσως, δε γνώριζε ο Αττίλας, ότι τα εγκλήματα πολέμου δεν παραγράφονται. Μετά προσπάθησε να αναιρέσει τις δηλώσεις του ή τον εξανάγκασαν σε αναίρεση.
Η μαρτυρία αυτή έρχεται δυστυχώς, να επιβεβαιώσει μετά από 35 χρόνια αυτό που η Τουρκική Κυβέρνηση ποτέ δεν αναγνώρισε. Τη κτηνωδία που συνέβη τότε εις βάρος των αγνοουμένων για την οποία ποτέ κανείς δε δικάστηκε και δε τιμωρήθηκε.
Πριν περίπου δέκα χρόνια η Τουρκία προχώρησε ακόμα πιο πολύ δηλώνοντας μέσω του Ραούφ Ντεκτάς, ότι οι Κύπριοι αγνοούμενοι είχαν δολοφονηθεί από μέλη τουρκοκυπριακών παραστρατιωτικών οργανώσεων χωρίς ο τουρκικός στρατός να το γνωρίζει!
Με τη δήλωση όμως του Αττίλα Ολγκάτς καταρρίπτεται ο ισχυρισμός αυτός και αποκαλύπτεται, ότι η Τουρκία παραβίασε το Διεθνές Δίκαιο και ειδικότερα τις συμβάσεις της Γενεύης για το ανθρωπιστικό δίκαιο. Η ασφάλεια των στρατιωτών αιχμαλώτων και η αποστολή στην πατρίδα τους σώων είναι υποχρέωση, που απορρέει από το διεθνές δίκαιο.
Μετά από αυτές τις δηλώσεις, όπως είναι φυσικό, επικράτησε πανικός τόσο στην Άγκυρα για τον αντίκτυπο που θα έχουν αυτές οι δηλώσεις δεδομένου ότι τη προηγούμενη Δευτέρα ο Ερντογάν ήταν στις Βρυξέλλες, όσο και στην Αθήνα και τη Λευκωσία και πολύ περισσότερο στους συγγενείς των αγνοουμένων.
Σε αυτή τη περίπτωση η Τουρκία καλείται να διατάξει έρευνα για τη διελεύκανση της συγκεκριμένης υπόθεσης αν θέλει να λέγεται πολιτισμένο κράτος και να αποκαταστήσει το όνομά της, κατά το δυνατόν. Η ίδια η Τουρκία τώρα έχει και το βάρος της απόδειξης. Αυτή πρέπει να αποδείξει αν και πόσο είναι δημοκρατική χώρα, αν και πόσο σέβεται τους διεθνείς κανόνες, αν και πόσο μπορεί να είναι αξιόπιστος συνομιλητής. Έχει την ευκαιρία για πρώτη φορά να δείξει αν και πόσο σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Αυτό θα γίνει μόνο αν χειριστεί σωστά την υπόθεση και δεν προσπαθήσει να την κουκουλώσει. Δυστυχώς, δε διαφαίνονται πολλά περιθώρια για κάτι τέτοιο.
Η Ελλάδα και η Κύπρος θα πρέπει άμεσα να κινήσουν τις διαδικασίες για τη παραπομπή του στη Δικαιοσύνη ως εγκληματία πολέμου βάσει των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου. Και αυτό όχι για να πετύχουμε μια διπλωματική νίκη απέναντι στη Τουρκία και να τη διασύρουμε σε όλο το κόσμο. Αυτό έχει ήδη συμβεί. Διασύρθηκε από μόνη της χωρίς να χρειαστεί να προσφύγουμε σε κανένα Διεθνές Δικαστήριο.
Το σημαντικότερο είναι ότι έστω και μετά από 35 χρόνια θα πρέπει να δικαιωθούν οι ψυχές αυτές των ανθρώπων, που δολοφονήθηκαν άδικα και σκληρά πέφτοντας θύματα του τουρκικού ιμπεριαλισμού.
Θα πρέπει να ηρεμήσουν οι οικογένειες αυτών των θυμάτων, που τόσα χρόνια δε ξέρουν τι απέγιναν οι άνθρωποί τους.
Και αυτό τόσο η Λευκωσία όσο και η Αθήνα δε θα πρέπει να το ξεχνάνε.
Την αλήθεια δυστυχώς λίγο πολύ την ξέραμε. Τώρα επιτέλους ήρθε και η σειρά της δικαιοσύνης.
Έφη Χ. Μαυροπούλου
effiemavropoulou@hotmail.com