Αγώνα για την επανασύσταση του Ταμείου Ανταλλαξίμου Περιουσίας και Αποκατάστασης Προσφύγων (ΤΑΠΑΠ), που καταργήθηκε το 1998, αποφάσισαν να δώσουν οι εκπρόσωποι των Ομοσπονδιών του Προσφυγικού Ελληνισμού της καθ ημάς Ανατολής, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν στα γραφεία της επιτροπής Μακεδονίας της Ομοσπονδίας Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος (ΟΠΣΕ), στη Θεσσαλονίκης. Στη σύσκεψη παρέστησαν...
ο εκπρόσωπος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος κ. Κων. Παπουτσίδης, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θρακικών Σωματείων κ. Ελ. Χατζόπουλος, η εκπρόσωπος της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών κ. Κρίστη Ψάλτη και ο πρόεδρος της ΟΠΣΕ κ. Αθ. Λαγοδήμος.
Επίσης παρέστη, ως σύμβουλος, ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Νικ. Ιντζεσίλογλου ενώ η απόφαση τέθηκε υπόψη του προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων κ. Χαρ. Αποστολίδη, που δεν κατέστη δυνατό να παραστεί στη σύσκεψη, λόγω αιφνίδιας αναχώρησης του από τη Θεσσαλονίκη και ο οποίος συμφώνησε απόλυτα με το περιεχόμενο της και δήλωσε ότι την συνυπογράφει.
Η απόφαση, που πάρθηκε, είναι η ακόλουθη:
«Για πρώτη φορά, εμείς οι φορείς του οργανωμένου προσφυγικού Ελληνισμού της καθ ημάς Ανατολής, αποφασίσαμε να λάβουμε την πρωτοβουλία να διεκδικήσουμε ότι μας ανήκει δικαιωματικά από τη Συνθήκη της Λοζάνης και όχι μόνο.
Τονίζουμε ότι δεν αντιπολιτευόμαστε καμία εξουσία, αλλά συμπληρώνουμε την πολιτεία εκεί που υστερεί, δηλαδή στην διατήρηση της μνήμης των αλησμόνητων πατρίδων της καθ ημάς Ανατολής και της πολιτιστικής και πολιτισμικής μας κληρονομιάς και ταυτότητας.
Δηλώνουμε ενωμένοι, εκπροσωπώντας πλέον του 1/3 του Ελληνικού πληθυσμού μέσω των σωματείων μελών μας, δίχως κομματικές εξαρτήσεις και προσωπικές φιλοδοξίες, με πρωταρχικό μέλημα μας να αλλάξουμε το απαράδεκτο ΠΔ 137 του 1998 με το οποίο καταργήθηκε το ΤΑΠΑΠ, που χρηματοδοτούσε εν μέρει τα σωματεία μέλη μας, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση τους.
Περαιτέρω, στόχος μας είναι ο διαρκής και στοχευόμενος διάλογος με τα αρμόδια υπουργεία ή φορείς, ώστε να καταστεί δυνατή η επανασύσταση του ΤΑΠΑΠ καθώς και η εξέταση του ενδεχομένου προσφυγής τόσο στο ΣτΕ, όσο και στο συμβούλιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ΕΕ για την τελική δικαίωση μας.
Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι η πολιτεία από διαχειριστής της προσφυγικής περιουσίας, έγινε σφετεριστής της».
