Συγκινητική ομιλία του υπουργού Πολυπολιτισμικών Υποθέσεων και Δικαιοσύνης Ν. Αυστραλίας, M. Atkinson. Πρόσφατα έγιναν στο Μουσείο της Νότιας Αυστραλίας τα αποκαλυπτήρια πλάκας για τη Γενοκτονία των Ποντίων. Ήταν μια πρωτοποριακή ενέργεια, η οποία οφείλεται απόλυτα στις άοκνες προσπάθειες των Ποντίων της Ν. Αυστραλίας και της ευρύτερης Αυστραλίας καθώς και στη διάθεση της Πολιτείας αυτής αναγνωρίσει τη σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων του Πόντου από τους Τούρκους. Την τραγικότητα του ξεριζωμού των Ποντίων από τις πατρογονικές εστίες τους και την ακόλουθη σφαγή τους περιέγραψε με γλαφυρότητα ο υπουργός Πολυπολιτισμικών Υποθέσεων και Δικαιοσύνης της Πολιτείας της Νότιας Αυστραλίας, κ. Michael Atkinson, προκαλώντας έντονη συγκίνηση στο ακροατήριό του.
Ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης, Παναγιώτης Ψωμιάδης, Πόντιος ων, του έστειλε την παρακάτω επιστολή:
Αξιότιμε κ. Atkinson,
Πληροφορήθηκα με μεγάλη χαρά τη συμμετοχή σας σε εκδήλωση για τη Γενοκτονία των Ποντίων στο Μουσείο της Νότιας Αυστραλίας, καθώς και τη συμβολική σας κίνηση να παραστείτε εκεί ντυμένος με ποντιακή στολή.
Θα ήθελα να σας εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για την ενέργειά σας. Θεωρώ την πράξη σας εξαιρετικά τιμητική για την ομογένεια της Αυστραλίας, αλλά και για την προώθηση της πολυπολιτισμικής συνύπαρξης και της δικαιοσύνης γενικότερα, αξίες τις οποίες υπηρετείτε από το Υπουργείο σας.
Εμείς οι Έλληνες Πόντιοι, όπου γης, αγωνιζόμαστε με κάθε μέσο για τη διεθνή αναγνώριση του τραγικού ξεριζωμού του ποντιακού ελληνισμού από τις εστίες του και τη γενοκτονία του από τους Τούρκους –τη δεύτερη χρονικά μεγάλη γενοκτονία, μετά από αυτή των Αρμενίων. Στην πραγματικότητα αγωνιζόμαστε για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκόσμια, ώστε να μην ξαναγνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα γενοκτονίες λαών.
Σας ευχαριστώ για την υποστήριξή σας στον ποντιακό ελληνισμό. Εύχομαι η κίνησή σας να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση και για άλλους συναδέλφους σας.
Θα χαρούμε πολύ, εάν επισκεφθείτε την Ελλάδα, να σας υποδεχτούμε στη Νομαρχία μας.
Με εκτίμηση,
Ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης
Παναγιώτης Χ. Ψωμιάδης
____________________________________________________________________
Συγκινητική ομιλία του υπουργού Πολυπολιτισμικών Υποθέσεων και Δικαιοσύνης Ν. Αυστραλίας, M. Atkinson
Πρόσφατα έγιναν στο Μουσείο της Νότιας Αυστραλίας τα αποκαλυπτήρια πλάκας για τη Γενοκτονία των Ποντίων. Ήταν μια πρωτοποριακή ενέργεια, η οποία οφείλεται απόλυτα στις άοκνες προσπάθειες των Ποντίων της Ν. Αυστραλίας και της ευρύτερης Αυστραλίας καθώς και στη διάθεση της Πολιτείας αυτής αναγνωρίσει τη σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων του Πόντου από τους Τούρκους.
Την τραγικότητα του ξεριζωμού των Ποντίων από τις πατρογονικές εστίες τους και την ακόλουθη σφαγή τους περιέγραψε με γλαφυρότητα ο υπουργός Πολυπολιτισμικών Υποθέσεων και Δικαιοσύνης της Πολιτείας της Νότιας Αυστραλίας, κ. Michael Atkinson, προκαλώντας έντονη συγκίνηση στο ακροατήριό του.
Παραθέτουμε αυτούσια την ομιλία του κ. Άτκινσον:
Αγαπητοί φίλοι Πόντιοι,
Αυτή η ημέρα είναι ημέρα περισυλλογής και γιορτής.
Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε να συμμετέχω στις εκδηλώσεις του εορτασμού των 50 χρόνων από την ίδρυση της Ποντιακής Αδελφότητας Νότιας Αυστραλίας και την αποκάλυψη της πλάκας.
Η πλάκα αυτή θα μας θυμίζει τους Έλληνες Ποντίους, τα αθώα θύματα που χάθηκαν κατά τη διάρκεια της Ποντιακής Γενοκτονίας, στο θλιβερό επεισόδιο της ιστορίας που ο Ελληνικός λαός ονόμασε "καταστροφή".
Είναι υποχρέωση να δείξουμε το συναίσθημα της μεγάλης οργής μας, για τον άδικο χαμό περισσότερων των 350.000 Ποντιακών ψυχών και το μεγάλο μας θυμό για το τεράστιο έγκλημα που έγινε σε βάρος του ποντιακού πληθυσμού.
Με διακατέχει όμως και ένα αίσθημα αισιοδοξίας, το οποίο προέρχεται από το γεγονός ότι, οι Πόντιοι, μετά από την τραγωδία, δημιούργησαν και προχώρησαν προς τα εμπρός, χωρίς να χάσουν την επαφή με το παρελθόν τους.
Αυτή η ιστορία της προόδου, συμπεριλαμβάνει τα επιτεύγματα των Ποντίων της Διασποράς, μαζί με αυτούς στην Ελλάδα και όλο τον κόσμο και η προσφορά τους είναι τεράστια, για 50 χρόνια μέχρι τώρα. Αναφέρομαι στην ποντιακή παροικία και την Ποντιακή Αδελφότητα Νότιας Αυστραλίας.
Αυτό τον χρόνο, που γιορτάζετε τα 50 χρόνια της Ποντιακής Αδελφότητας, λύσατε το θέμα της απόδοσης τιμής στους νεκρούς σας, με την αναμνηστική πλακέτα.
Επιλέξατε με τον πιο σωστό τρόπο και τοποθετήσατε σε αυτή την κιβωτό της ιστορίας και μνήμης των λαών, το τόπο των ανεκτίμητης αξίας αναμνήσεων, το Μουσείο της Μετανάστευσης της Νότιας Αυστραλίας, το σπίτι των αναμνηστικών πλακών.
Η Νότια Αυστραλία αγκάλιασε τους πρόσφυγες, ως μετανάστες από την Ελλάδα και τους απογόνους τους και αυτή η απλή πράξη σήμερα μάς ξαναθυμίζει με απλό αλλά και αφηγηματικό τρόπο την καταδίωξη, τον ξεριζωμό, τις στερήσεις, τις απώλειες και μας δίνει ελπίδες.
Ως αποτέλεσμα της διάλυσης της σάπιας και διεφθαρμένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το 1918, οι νεότουρκοι, την ανέτρεψαν και έθεσαν σε άμεση εφαρμογή το δικό τους σχέδιο, επιταχύνοντας τους ρυθμούς σε αυτό που είχε αρχίζει η Οθωμανική Αυτοκρατορία, το 1914, όταν είχε εμπλακεί στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ως σύμμαχος της Γερμανίας και των Κεντρικών Δυνάμεων, με κεντρικό σύνθημα "η Τουρκία στους Τούρκους".
Αυτή η διαδικασία είχε το θλιβερό αποτέλεσμα της εγκληματικής εθνοκάθαρσης Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που βλέπω εδώ σήμερα τον πρόεδρο κ.Gevik Abedian και τον γραμματέα κ. Alec Balayance, της Αρμενικής Αδελφότητας.
Αυτοί οι λαοί, εκεί, προηγήθηκαν των Τούρκων, για πολλούς αιώνες και ειδικά για τους Έλληνες, περίπου 2.600 χρόνια!
Έτσι οι εθνικιστές, ηγέτης των οποίων ήταν ο Μουσταφά Κεμάλ και οι φανατισμένοι οπαδοί του, άρχισαν να τους καταδιώκουν με άγριους ξυλοδαρμούς, κάθε είδους βία, θανάτους, αναγκαστικές πορείες και εργασία, κλοπές και λεηλασίες των περιουσιών τους και ό,τι είχαν προς το ζειν, βιασμούς, βασανισμούς και εξορίες.
Περισσότερες από 350.000 Πόντιοι Έλληνες θανατώθηκαν, επίσης περισσότεροι από μισό εκατομμύριο Αρμένοι και εκατοντάδες χιλιάδες Ασσύριοι.
Περισσότεροι από 1.500.000 Πόντιοι Έλληνες έφτασαν κυνηγημένοι στην Ελλάδα ως πρόσφυγες και δημιούργησαν τεράστιο πρόβλημα στη χώρα, η οποία δεν ήταν έτοιμη για ένα τόσο μεγάλο εγχείρημα.
Με αυτό τον τρόπο, ο ελληνικός πολιτισμός και η ιστορία του, για 3.000 περίπου χρόνια, έσβησε με μιας από την Μικρά Ασία, στα πιο αιματοβαμμένα χώματα και νερά του Πόντου και τις φλόγες της Σμύρνης.
Δυστυχώς, η Δύση, έμεινε ασυγκίνητη, τα δάκρυα ποτέ δεν στέγνωσαν και οι πληγές δεν επουλώθηκαν.
Οι καταθέσεις του πλέον έγκυρου προσώπου της εποχής εκείνης, του George Horton, ο οποίος ήταν ο γενικός πρόξενος των Η.Π.Α. στην περιοχή της "Εγγύς Ανατολής", για 30 ολόκληρα χρόνια, με έδρα την Σμύρνη, δίνουν την πιο ζωντανή, αδιάψευστη και αληθινή εξιστόρηση του γεγονότος της Γενοκτονίας, από τα χείλη ενός αυτόπτη μάρτυρα, στο βιβλίο του "Η καταστροφή της Ασίας", που εκδόθηκε το 1926.
Οι Έλληνες Πόντιοι δεν κρατούν κακία στο λαό της σημερινής Τουρκίας, με τον οποίο μοιράστηκαν κάποτε την ίδια ιστορία και φιλία.
Είναι υποχρέωση της Τουρκίας, που φιλοδοξεί να γίνει κομμάτι της Ευρώπης, να αναγνωρίσει τις πράξεις του παρελθόντος, αντί να αγνοεί αυτό που έζησαν, βίωσαν και μαρτυρούν τόσοι πολλοί.
Κάθε μέρα που περνά χωρίς την αναγνώριση αυτών των γεγονότων, εξοργίζει αυτούς που διασώθηκαν και τους απογόνους τους.
Μια απλή αναγνώριση εκ μέρους της Τουρκίας, θα φέρει την ανατολή μιας μελλοντικής φιλίας, στο πλαίσιο της οποίας οι μαρτυρικές ψυχές των θυμάτων τελικά θα αναπαυθούν.
Οι Πόντιοι Έλληνες προόδευσαν σε κάθε τομέα και κατεύθυνση, με σχεδιασμό και στρατηγική, και η πρόοδός τους αυτή είναι σημαντική σε όλα τα επίπεδα.
Ο ενθουσιασμός των μεταγενέστερων γενεών που τηρούν επίμονα τον πολιτισμό και την κληρονομιά τους, τόσο μακριά από την πατρίδα και η ύπαρξη παραγωγικών δραστηριοτήτων οργανισμών όπως η Ποντιακή Αδελφότητα Νότιας Αυστραλίας, είναι ένα ζωντανό παράδειγμα.
Αυτό από μόνο του είναι μια αιτία γιορτής.
Όπως ο Πυθαγόρας λέει, στη "Μικρά Ασία": "Δρόμο με δρόμο, βρήκαμε γη και χώμα, ξεχάσαμε τον πόνο μας και την απελπισία μας, όπως τα σύννεφα παρασυρθήκαμε σε άλλους ουρανούς και τα παιδιά μας έκαναν παιδιά και εγγόνια".
Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, για να τιμήσουμε τη μνήμη αυτών των Ποντίων Ελλήνων, που χάθηκαν στην "καταστροφή", αυτή της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Τολμώ να ελπίζω και θα αγωνιστώ γι' αυτό, να έρθει η ημέρα που για πάντα, κανένας δεν θα αγνοεί την αλήθεια της Ποντιακής Γενοκτονίας.
Στη μνήμη και την τιμή των Ποντίων Ελλήνων που χάθηκαν στη Γενοκτονία το 1916 μέχρι το 1922, αποκαλύπτω αυτή την πλάκα.
