ΕΜΕΙΣ ΑΔΑ ΚΙ IΝΟΥΜΕΣ,
Σ’ ΕΜΕΤΕΡΑ ΘΑ ΠΑΜΕ...

Saturday, May 30, 2009

27. Pontiako Festibal Europis sto Wuppertal Germanias (14.06.2008). O Xoros Serra apo paidia diaforwn syllogwn Germanias.


Ypoloipo

ΣΑ ΞΕΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΣΗΝ ΕΛΛΑΔΑΝ ΞΕΝΟΣ...


Ypoloipo

Friday, May 29, 2009

Η ΤΡΕΜΑΜΕΝΗ ΠΕΜΠΤΗ ΦΑΛΑΓΓΑ ΤΟΥ ΝΕΟΚΕΜΑΛΙΣΜΟΥ

Εκεί που τον ήξερε μόνο ο θυρωρός της Πολυκατοικίας του, νάτος πετιέται στο…8,5% ως …τρίτο κόμμα ο…Τρεμόπουλος!
Ο Παπαθεμελής και ο Ζουράρις του Ελληνικού Μακεδονικού Μετώπου και των αγώνων στο 1,5% και ο Τρεμόπουλος των Σκοπιανών και του βαθέος κράτους της Άγκυρας στο…8,5%!!!
…Ο αγωνιστής Πόντιος Βαχίτ Τουρσούν κυνηγημένος, χωρίς άδεια παραμονής στην Ελλάδα, ενώ ο δηλωμένος αρνητής του εγκλήματος της Γενοκτονίας εναντίον των Ποντίων Τρεμόπουλος στο….8,5%!!!
Τρίτο κόμμα οι Νεοκεμαλιστές στην Ελλάδα!
Φανταστείτε τι δόξα έχουν να δουν τα τουρκικά τηλεοπτικά κανάλια το βράδυ των εκλογών…
…. Τη δόξα που θα γνωρίσει η εικόνα του Τρεμόπουλου τη Δευτέρα των εκλογών σ’ όλα τα πρωτοσέλιδα των τουρκικών εφημερίδων.
(Αν φυσικά επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις).
Σε μια Ελλάδα ανοχύρωτη, όπου τα golden boys και gırls των Πανεπιστημίων και των ΜΜΕ μισούν την ιστορία μας και κάνουν ό, τι περνά απ’ το χέρι τους να τη διαγράψουν…
…Όπου αναδεικνύονται σε υπέρτατη αξία τα δικαιώματα όχι του λαού, των φτωχών, των ανέργων, των χαμηλοσυνταξιούχων, αλλά των λογής- λογής ‘μειονοτήτων ‘ φιλοσκοπιανών μεταλλαγμένων Βουλγάρων και κεμαλικών πρακτόρων, ενώ παράλληλα χλευάζονται οι δημοκρατικές κι ανθρώπινες φωνές στη Θράκη που απαιτούν σεβασμό τω ν συνταγματικών τους δικαιωμάτων…
Ο άνθρωπος που έχει εκφραστεί κατά της εγκατάστασης των νεοπροσφύγων αδελφών μας Ποντίων στη Θράκη με άρθρο του σε …Οικολογικό περιοδικό- http://taxalia.blogspot.com/2009/05/blog-post_3834.html -για να μην … αλλοιωθεί η πληθυσμιακή σύνθεση, με άλλα λόγια για να μην ακυρωθεί η στρατηγική του βαθέος τουρκικού κράτους δηλαδή της Εργκένεκον(!!!)…
…Αυτός που έφτασε στο έσχατο σημείο να ζητά να αφιερωθεί ένας κεντρικός δρόμος της Θεσσαλονίκης στον Κεμάλ (ως να λέμε να ονομαστεί κεντρικός δρόμος της Ιερουσαλήμ σε οδό Χίτλερ)…
…Αυτός ο δηλωμένος εχθρός του εθνικών μας συμφερόντων, κρύβει το αποτρόπαιο πρόσωπό του κάτω απ’ τη μάσκα των Οικολόγων Πράσινων.
Το ερώτημα είναι: Θα περάσουν οι πεμπτοφαλαγγίτες; Θα βγάλουμε μόνοι μας τα μάτια μας; Ή τελικά θα γυρίσουμε την πλάτη μας σε μικρούς ανθρώπους, που μέσω της ακραίας πρόκλησης προσπαθούν να περάσουν ποντάροντας στην αδράνεια και την εθνική αμνησία;
Οι Πόντιοι, οι Μικρασιάτες, οι δίκαιοι αγωνιστές όχι των τυπικών Τρεμοπουλικών δικαιωμάτων, αλλά των θεμελιωδών δικαιωμάτων της ανθρωπότητας, θα ενημερώσουν τους πολίτες για τους δήθεν Οικολόγους, που κύρια μέριμνά τους είναι να πλημμυρίσουν με ρύπους της ελληνική κοινωνία;
Να δώσουμε το παράδειγμα εμείς οι Πόντιοι, ότι από εδώ και πέρα, όποιος προσβάλει την ιστορική μνήμη μας θα τιμωρείται παραδειγματικά. Και χειρότερη τιμωρία μας σ’ αυτούς θα είναι η περιφρόνησή μας.
Μόνο τότε το πολιτικό μας σύστημα θα σέβεται τους αγώνες και την αλήθεια μας. Μόνο τότε θα μας υπολογίζουν.
Αλλιώς δεν θα είμαστε άξιοι να ζητάμε τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας, του εγκλήματος εναντίον της ανθρωπότητας που υπέστησαν οι πρόγονοί μας.
Γιατί δεν δικαιούμαστε αναγνώριση, αν στέλνουμε στην Ευρωβουλή δηλωμένους αρνητές.

Ο λόγος λοιπόν στους Έλληνες.

Aναστάσιος Καζαντζίδης

Ypoloipo

Tuesday, May 26, 2009

Συντονιστική Επιτροπή Νεολαίας της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος

ΠΑΜΠΟΝΤΙΑΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΝΕΟΛΑΙΑΣ
Λ. ΝΙΚΗΣ 1, ΤΚ: 54624
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΤΗΛ: 2310227822 FAX: 2310227213
http://www.neolaia.poe.org.gr
info@poe.org.gr


Συντονιστική Επιτροπή Νεολαίας

Η Συντονιστική Επιτροπή Νεολαίας της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος συγκροτήθηκε για πρώτη φορά το Μάιο του 2006. Αποτελείται από δεκαπέντε μέλη, εκπροσώπους των πέντε Περιφερειακών Επιτροπών Νεολαίας της Π.Ο.Ε.

Στόχοι της Επιτροπής, όπως αυτοί αναφέρονται στον Κανονισμό Λειτουργίας της είναι οι εξής:
• Η σύσφιξη σχέσεων, η καλλιέργεια δεσμών φιλίας, η επικοινωνία και συνεργασία με νέους από ομοσπονδίες και άλλους φορείς Ποντίων του εξωτερικού, η ενιαία έκφραση και δράση των Ποντίων σε παγκόσμιο επίπεδο.
• Η συγκέντρωση και παροχή πληροφοριών με τη χρήση νέων τεχνολογιών σε πολιτιστικά, κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα που αφορούν τους νέους, με στόχο την εύρεση, αποκρυστάλλωση και προβολή των ιδιαίτερων ικανοτήτων και ανησυχιών των νέων.
• Η υλοποίηση εθνικών και ευρωπαϊκών προγραμμάτων επιμόρφωσης, κατάρτισης και εξειδίκευσης σε τομείς πολιτισμού.

Από το πρώτο διάστημα της συγκρότησής της η Συντονιστική Επιτροπή Νεολαίας, ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα αναλαμβάνοντας και φέρνοντας εις πέρας διοργανώσεις πολιτιστικού, πνευματικού και πολιτικού ενδιαφέροντας. Τις αναφέρουμε παρακάτω.

• Στις 26-28 Αυγούστου 2005 οργανώθηκε η 1η Πανελλήνια Συνάντηση Ποντιακής Νεολαίας στις εγκαταστάσεις του Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα στο Ροδοχώρι Ημαθίας με την ευθύνη του Περιφερειακού Συμβουλίου του Σ.Πο.Σ. Κεντρικής Μακεδονίας και Θεσσαλίας.

• Τον Αύγουστο του 2006, πραγματοποιήθηκε στην Κοζάνη η 2η Πανελλήνια Συνάντηση Ποντιακής Νεολαίας. Στα πλαίσιά της διακεκριμένοι επιστήμονες ανέπτυξαν στους συνέδρους τα πάντα επίκαιρα θέματα της ποντιακής γενοκτονίας και γλώσσας, το ρόλο της Νεολαίας στον ποντιακό χώρο και τη θεσμοθέτηση του οργάνου αυτής. Τα πρακτικά της Συνάντησης καθώς και τα ψηφίσματα εκδόθηκαν μετά από λίγους μήνες.

• Κατά το 3ήμερο 24-25 και 26 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η 3η Πανελλήνια Συνάντηση Ποντιακής Νεολαίας.

1η Θεματική ενότητα «Νέοι και Παράδοση: πρώτο θέμα «Η δυναμική της Ποντιακής παράδοσης», Δρ. Νίκος Λυγερός - στρατηγικός σύμβουλος και Δρ. Αντώνης Παυλίδης - κοινωνιολόγος, δεύτερο θέμα «Η νέα γενιά των Ποντίων στα προσκήνια: προκλήσεις και στοχασμοί για την δημιουργική δράση» κ. Βάσω Κόλλια, Γενική Γραμματέας Νέας Γενιάς.
2η θεματική ενότητα «Ποντιακή νεολαία και προοπτικές – ο λόγος στους νέους»: δύο θέματα με εισηγητές νέους, α) «Ο ρόλος της Ποντιακής νεολαίας στον οργανωμένο ποντιακό χώρο» και β) «Η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας».

• Η 4η Πανελλήνια Συνάντηση Ποντιακής Νεολαίας πραγματοποιήθηκε στις 29-30-31 Αυγούστου του 2008 στην πόλη της Καβάλας Οι θεματικές ενότητες περιελάμβαναν ομιλίες από τον Θεοδόση Κυριακίδη υποψήφιο διδάκτορα νεότερης ιστορίας με θέμα "Οι Ποντιακές σπουδές στον 21ο αιώνα" και από την Στυλιανή Λέτσιου υποψήφια διδάκτορα του πανεπιστημίου Μακεδονίας με θέμα "Η Ρωσοφωνία στους Έλληνες παλιννοστούντες τρίτης γενιάς".

Το Μάιο του 2007 η Συντονιστική Επιτροπή Νεολαίας της Π.Ο.Ε. στα πλαίσια των τιμητικών εκδηλώσεων της Π.Ο.Ε. για την ημέρα μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας διοργάνωσε:
α) Έκθεση ζωγραφικής με θέμα «Μνήμες και πορτρέτα - Το βλέμμα της προσφυγιάς»
β) Ημερίδα με θέμα «Η δομή του Τουρκικού κράτους και οι εσωτερικές εξελίξεις σε αυτό. Επιδράσεις του στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις και την Ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας».
γ) Ολονυκτία την 18η Μάη στην πλατεία Αγίας Σοφίας της Θεσσαλονίκης.

Το Μάιο του 2008 η Συντονιστική Επιτροπή Νεολαίας της Π.Ο.Ε. διοργάνωσε:
α) Σε συνεργασία με την Αρμένικη Επιτροπή Νεολαίας και το Σύλλογο Ποντίων Φοιτητών και Σπουδαστών Θεσσαλονίκης ημερίδα με θέμα:
«Αρμένιοι - Πόντιοι: Δύο γενοκτονίες - Ένας θύτης»
β) Σε συνεργασία με τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Ποντίων Εκπαιδευτικών, το Σύνδεσμο Ποντιακών Σωματείων Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και τους Ποντιακούς Συλλόγους του Νομού Ροδόπης Διεθνή Ημερίδα στην Κομοτηνή με θέμα:
Τρεις Γενοκτονίες, Μια Στρατηγική.

Η Συντονιστική Επιτροπή Νεολαίας, της οποίας τα μέλη εκπροσωπούν γεωγραφικά όλες τις περιοχές της Ελλάδας, στα πλαίσια των δράσεων της έχει ως άμεση προτεραιότητα τη διοργάνωση της
• 2ης Παγκόσμιας Συνδιάσκεψης Νεολαίας, την
• 5η Πανελλήνιας Συνάντησης Ποντιακής Νεολαίας,
• την ένταξη στον Πανελλήνιο μαθητικό καλλιτεχνικό διαγωνισμό ζωγραφικής
θέματος σχετικό με την γενοκτονία και την ποντιακή παράδοση, καθώς και την
• εύρεση 6 υποτροφιών για υποψήφιους διδάκτορες με επιστημονικό αντικείμενο
θέματα του Ποντιακού Ελληνισμού.

Ypoloipo

Η ποντιακή σημαία στο Μανχάταν.

Με τη φράση «σήμερα είμαστε όλοι Πόντιοι», ο Γενικός Πρόξενος της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Νέα Υόρκη κ. Ανδρέας Παναγιώτου έδωσε πολύ εύστοχα το μήνυμα για την 19η Μαΐου 2009, την ημέρα μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων, κατά την τελετή ύψωσης της ελληνικής και ποντιακής σημαίας στο πάρκο του Bowling Green, στην καρδιά της Wall street στο Μανχάταν. Η συγκίνηση ήταν διάχυτη ανάμεσα στο μεγάλο πλήθος Ελλήνων και φιλελλήνων που συγκεντρώθηκε για ν' αποτίσει φόρο τιμής στα θύματα της τουρκικής θηριωδίας σε βάρος των Ποντίων και να βροντοφωνάξει ότι η Ιστορία γράφεται με ανεξίτηλο μελάνι και δεν χωρούν παραγραφές.
Πρόκειται για μία εκδήλωση-φάρο προς όλον τον Ελληνισμό που υπογραμμίζει ότι οι Έλληνες όχι μόνο δεν δικαιούμαστε να ξεχάσουμε, αλλά τουναντίον οφείλουμε να διεκδικήσουμε τη δικαίωση των εθνικών μας θεμάτων. Φέτος, για δεύτερη φορά στην Ιστορία και έπειτα από επιτυχημένες προσπάθειες του ποντιακού Ελληνισμού της Αμερικής, η ελληνική και η ποντιακή σημαία κυμάτιζαν μεσίστιες, θυμίζοντας -ακόμα και σε αυτούς που είτε θέλουν να ξεχάσουν ή που κωφεύουν- ότι 353.000 ψυχές αναζητούν ακόμα διακαώς δικαίωση, που μπορεί να επέλθει μόνο με την αναγνώριση της Γενοκτονίας παγκοσμίως.

Σύλλογοι Ποντίων
Η εκδήλωση ήταν υπό την αιγίδα της Παμποντιακής Ομοσπονδίας ΗΠΑ και Καναδά και της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, με τη συνεργασία των τοπικών ποντιακών συλλόγων «Κομνηνοί» Νέας Υόρκης και «Πόντος» του Νόργουοκ Κονέκτικατ και του Ιερού Ιδρύματος Παναγία Σουμελά. Παρόντες ήταν σημαντικά στελέχη των Ποντίων όπως ο πρόεδρος της ΔΙ.ΣΥ.Π.Ε. και πρώην πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας κ. Ηλίας Τσεκερίδης, ο πρόεδρος των Κομνηνών Νέας Υόρκης κ. Στ. Αμανατίδης, ο πρόεδρος του Πόντου Norwalk και αναπληρωτής πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας κ. Γ. Τσιλφίδης, ο πρόεδρος του Ι. Ι. Παναγία Σουμελά Δρ Χαράλαμπος Βασιλειάδης και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης κ. Δημ. Καλαμαράς.

Λιγοστοί γνωρίζουν
Η Δρ Μαίρη Μαράγκος χαιρέτισε την εκδήλωση εκ μέρους της ομοσπονδιακής βουλευτού κ. Carolyn Maloney και επέδωσε διακήρυξη, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει: «Μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες των γενοκτονιών είναι ότι οι θύτες συχνά επιτυγχάνουν να σβήσουν τη μνήμη των θυμάτων τους. Λιγοστοί Αμερικανοί πολίτες σήμερα γνωρίζουν για την ποντιακή γενοκτονία. Έχουμε χρέος στη μνήμη των νεκρών να διδάξουμε στα παιδιά μας τα φοβερά αυτά γεγονότα για να μην επαναληφθούν ποτέ ξανά».
Η πρόξενος της Ελλάδος κ. Σοφία Βέβε ανέγνωσε χαιρετισμό του πρέσβη της Ελλάδος στις ΗΠΑ κ. Αλέξανδρου Μαλλιά. Ο οποίος, αφού υπογράμμισε τη μεγάλη προσφορά του ποντιακού Ελληνισμού, αναφέρθηκε στη σημασία της καθιέρωσης της 19ης Μαΐου ως ημέρας μνήμης της Γενοκτονίας από τη Βουλή των Ελλήνων με το Νόμο 2193/94.

Επιμορφωτικά προγράμματα
Στα αξιοσημείωτα της εκδήλωσης στο Μανχάταν ήταν και η παρουσία της Karine Birazian, εκτελεστικής διευθύντριας της Ανατολικής Περιφέρειας της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής της Αμερικής (ΑΝCΑ) και η οποία αναφέρθηκε στις κοινές προσπάθειες που γίνονται στην περιοχή του Σικάγο με τα επιμορφωτικά προγράμματα για διδασκαλία της ποντιακής και αρμένικης γενοκτονίας στα σχολεία από τον τοπικό σύλλογο «Ξενητέα» και τους τοπικούς φορείς των Αρμενίων. Τόνισε ότι η προσπάθεια δεν τελειώνει με την αναγνώριση και τις αποζημιώσεις των δικών μας γενοκτονιών αλλά συνεχίζεται για να σταματήσουν όλες οι γενοκτονίες στον πλανήτη, όπως αυτές στο Νταρφούρ, στο Κονγκό και σε άλλα μέρη της γης.
Τέλος αναγνώστηκε και η διακήρυξη του πολιτειακού γερουσιαστή της Νέας Υόρκης κ. George Onorato, για τη 90ή επέτειο για απότιση φόρου τιμής στη μνήμη των θυμάτων της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΛΟΡΙΝΤΑ
Πάνω από 350.000 Ελληνες του Πόντου σκοτώθηκαν
Στην εκδήλωση αναγνώστηκε απόσπασμα από την επιστολή του Κυβερνήτη της πολιτείας της Φλόριντα κ. Charlie Chist, ο οποίος μεταξύ άλλων δήλωσε ότι «αναγνωρίζουμε ότι πάνω από 350.000 Έλληνες του Πόντου έχασαν τη ζωή τους και πολλοί περισσότεροι ξεσπιτώθηκαν. Αλλά πρέπει να αποτίσουμε φόρο τιμής στους επιζώντες και στη δέσμευσή τους, την τραγωδία να τη μεταμορφώσουν σε θρίαμβο». Ο Γενικός Πρόξενος της Κύπρου Ανδρέας Παναγιώτου υπογράμμισε ότι οι υπεύθυνοι για την Ποντιακή Γενοκτονία, Τούρκοι, χρησιμοποίησαν τους ίδιους ακριβώς μηχανισμούς για την εισβολή στην Κύπρο, ενώ επισήμανε ότι όπως η Γερμανία αναγνώρισε τη γενοκτονία προς τους Εβραίους, θα πρέπει το ίδιο να πράξει και η Τουρκία, αναγνωρίζοντας τις γενοκτονίες των Ποντίων, Αρμενίων, Ασσυρίων, Μικρασιωτών, Θρακιωτών. Ο πολιτειακός γερουσιαστής του Rhode Island κ. Λεωνίδας Ραπτάκης τόνισε ότι είναι πολύ σημαντικό για τους Αμερικανούς πολίτες να γνωρίζουν τι έγινε στη Τουρκία πριν από 90 χρόνια και ότι αυτή ήταν η κινητήρια δύναμη που τον οδήγησε στην προσπάθεια έγκρισης του σχετικού ψηφίσματος από την πολιτειακή γερουσία του Rhode Island πέρυσι. Ολοκληρώνοντας, ο κ. Ραπτάκης επισήμανε ότι η Τουρκία πρέπει να αναγνωρίσει όχι μόνο τη Γενοκτονία των Ποντίων και Αρμενίων αλλά και αυτήν που διέπραξε τα τελευταία χρόνια εναντίον των Κυπρίων.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΟΛΟΧΙΔΗΣ
Μεγάλη επιτυχία
Ο Γενικός Γραμματέας Παμποντιακής Ομοσπονδίας ΗΠΑ και Καναδά Δημήτρης Μολοχίδης δηλωσε στη "Σημερινή":
«Η ύψωση της ποντιακής σημαίας στη καρδιά του οικονομικού κέντρου της Νέας Υόρκης, στην πολυσύχναστη Wall street για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, ανήμερα της 19ης Μαΐου, αποτελεί μεγάλη επιτυχία. Η εκδήλωση αυτή, σαφώς αναβαθμισμένη απο πέρυσι, απευθύνεται στο αμερικανικό κοινό και οι προσπάθειές μας είναι Αμερικανοί πολιτικοί και επίσημοι να αναγνωρίσουν δημόσια τη σημασία της 19ης Μαΐου ως ημέρας μνήμης αλλά και να αναγνωρίσουν την Ποντιακή Γενοκτονία σαν ιστορικό γεγονός βασισμένο στα υπάρχοντα ντοκουμέντα. Η κυπριακή παροικία και ιδιαίτερα ο γενικός πρόξενος της Κύπρου στη Νέα Υόρκη κ. Ανδρέας Παναγιώτου είναι από την αρχή της θητείας του υποστηρικτής των προσπαθείων μας και τον ευχαριστούμε θερμά. Οι εκδηλώσεις μέχρι στιγμής της Ομοσπονδίας ΗΠΑ και Καναδά στη μητροπολιτική περιοχή της Νέας Υόρκης, αλλά και σε άλλες περιοχές, θεωρώ ότι ήταν επιτυχημένες».

ΣΗΜΕΡΙΝΗ



Ypoloipo

Αντιδράσεις στις δηλώσεις Ερντογάν

Σημαντικός είναι στην Τουρκία ο απόηχος της δήλωσης που έκανε ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν περί "εκδίωξης από την Τουρκία όσων είχαν διαφορετική εθνική ταυτότητα στο παρελθόν", πράγμα που ο ίδιος χαρακτήρισε "αποτέλεσμα φασιστοειδούς αντίληψης".

Επικριτική ήταν η αντιπολίτευση, αλλά στην πλειοψηφία τους τα δημοσιεύματα στο σημερινό τουρκικό Τύπο, επιδοκιμάζουν τον Ερντογάν. Ωστόσο, υπάρχει και μία επερώτηση στη Βουλή.

Η βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, Τζανάν Αριτμάν, κατέθεσε σήμερα στην τουρκική Εθνοσυνέλευση επερώτηση που απευθύνεται στον Ερντογάν. Η βουλευτής ζητεί να απαντηθούν τα εξής ερωτήματα:

"Με ποιες δικαιολογίες έχουν γίνει οι διαδικασίες εκδίωξης; Πόσοι πολίτες και με ποια εθνοτική καταγωγή έχουν εκδιωχθεί; Πόσοι πολίτες τουρκικής καταγωγής έχουν εγκαταλείψει τη χώρα στην Ιστορία της Τουρκικής Δημοκρατίας; Προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η πλειοψηφία των πολιτών που εγκατέλειψαν τη χώρα, είναι τουρκικής καταγωγής. Με ποιες δικαιολογίες έχουν εγκαταλείψει τη χώρα οι πολίτες αυτοί; Σκέφτεστε να κάνετε έρευνα για τον αριθμό των πολιτών μας που αν βρουν ευκαιρία θα ήθελαν να εγκαταλείψουν τη χώρα; Θα προχωρήσετε σε έρευνα ιδιαίτερα για τους νέους; Είναι φασιστικό το τουρκικό κράτος;"

Ο αντιπρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, πρέσβης ε.τ. Ονούρ Οϊμέν, σχολιάζοντας τη δήλωση Ερντογάν, είπε: "Δεν γνωρίζω κάποιον που έχει εκδιωχθεί λόγω της εθνικής του καταγωγής. Δεν κατάλαβα τι εννοούσε ο πρωθυπουργός. Μπορεί να έχουν γίνει λάθη στο παρελθόν της Τουρκίας, αλλά δεν είναι σωστό να κατηγορείται για φασισμό η χώρα".

Ο βουλευτής του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικής Κίνησης Τουντζά Τοσκάι είπε σχετικά: "Ποιος έδιωξε ποιον; Υπάρχει η ανταλλαγή πληθυσμών σύμφωνα με τη Λωζάννη. Εάν πέραν τούτου υπάρχει εκδίωξη, ας μας το πει ο πρωθυπουργός. Μήπως έχει πρόβλημα με τη Λωζάννη;"

Άλλο είναι όμως το κλίμα στις στήλες του τουρκικού Τύπου. Ο αρθρογράφος της "Βατάν" Οκάι Γκιόνενσιν αναφέρει σήμερα ότι "αξίζει συγχαρητήρια ο πρωθυπουργός επειδή χαρακτήρισε φασιστοειδή, την πολιτική εκδίωξης των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων". Το άρθρο φέρει τον τίτλο "Φασιστική Εκκαθάριση".

Ο αρθρογράφος σημειώνει ότι "ο εκτουρκισμός της Μικράς Ασίας ξεκίνησε το 1915 με τον εκτοπισμό των Αρμενίων" και γράφει ότι "εάν μετά την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας οι μη μουσουλμάνοι που κατοικούσαν στη Μικρασία ήταν ευχαριστημένοι, δεν θα είχαν εγκαταλείψει τη χώρα". Ο Γκιόνενσιν χαρακτηρίζει "φασιστοειδή" το νόμο περί φόρου περιουσίας που είχε επιβληθεί κατά κύριο λόγο στις μειονότητες το 1942 και απαριθμώντας άλλα περιστατικά, όπως τα επεισόδια σε βάρος των Ελλήνων της Πόλης το 1955 και την απέλαση των Ελλήνων υπηκόων Κωνσταντινουπολιτών το 1964, καταλήγει ως εξής: "Όσοι πρόκειται να επικρίνουν τον Ερντογάν ας θυμηθούν το σύνολο αυτών των γεγονότων. Ας ρίξουν μια ματιά στις δημογραφικές στατιστικές στις αρχές της Τουρκικής Δημοκρατίας και σήμερα και ας σκεφτούν, για ποιο λόγο εγκατέλειψαν τη χώρα τους, εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων".

Ο Μεχμέτ Μπαρλάς, αρθρογράφος της φιλοκυβερνητικής "Σαμπάχ", επικροτεί τη δήλωση του Ερντογάν, αλλά σημειώνει: "Να δούμε τώρα, αν ο Ερντογάν, μετά τη δήλωση αυτή, θα καθίσει να σκεφτεί και θα πει, πρέπει πλέον να ανοίξουμε τη Θεολογική Σχολή στη Χάλκη".

Η επίσης φιλοκυβερνητική εφημερίδα "Σταρ", δημοσιεύει σήμερα απόψεις επωνύμων. Ο Γιλμάζ Καράκογιουνλου, πρώην βουλευτής και συγγραφέας του βιβλίου "Φθινοπωρινή Οδύνη" που σχετίζεται με τα επεισόδια του 1955, το οποίο πρόσφατα γυρίστηκε και ως ταινία με τίτλο "Μέρες Φθινοπώρου",(προβάλλεται στην Ελλάδα) λέει τα εξής: "Είναι θετικά τα λόγια του πρωθυπουργού. Με τα επεισόδια εκείνα, εγκατέλειψαν την Τουρκία πολλοί Ελληνες μειονοτικοί. Αυτό που έχει σημασία είναι να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε από εδώ και πέρα".

Τέλος, ο αρθρογράφος της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας "Γιενί Σαφάκ", Κιουρσάτ Μπουμίν αναφέρει τα εξής: "Με τη δήλωσή του αυτή, ο πρωθυπουργός έβαλε σε ανύποπτο χρόνο τον πήχη πολύ ψηλά. Μπορούμε να ελπίσουμε ότι η πολιτική στο εξής δεν θα πέσει κάτω από αυτόν τον πήχη; Από τη μία ρωτάω, αλλά από την άλλη λέω, ας ελπίσουμε πια. Θα είναι καλό για όλους, να σκεφτούν με δεδομένη την εικόνα που περιέγραψε ο πρωθυπουργός. Δεν παρήλθε πια και για μας η φιλοσοφία του αυτάρεσκου κράτους που απομονώνει και κάνει διακρίσεις";

Flash.gr



Ypoloipo

Sunday, May 24, 2009

«Υποπέσαμε σε λάθη...»«Ιστορική αυτοκριτική» από τον Ταγίπ Ερντογάν για τις μειονότητες

«Ιστορική αυτοκριτική για τις μειονότητες» χαρακτηρίζουν πολλές τουρκικές εφημερίδες όσα είπε ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν σε τοπικό συνέδριο του AKP για «εκδίωξη από την Τουρκία, όσων είχαν διαφορετική εθνική ταυτότητα στο παρελθόν», πράγμα που ο ίδιος κατονόμασε, ως «αποτέλεσμα φασιστοειδούς αντίληψης».

Μιλώντας το Σάββατο ενώπιον μελών του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στο Ντούζτζε, ο Ερντογάν υπογράμμισε την ανάγκη ξένων επενδύσεων στην Τουρκία και επέκρινε όσους εναντιώνονται σε αυτές. «Είναι τόσο απλό να λέμε χάνουμε την Τουρκία, επειδή το παγκόσμιο κεφάλαιο που κάνει επενδύσεις στη χώρα μας προέρχεται από τη μία ή την άλλη θρησκεία»;

«Επί χρόνια, στη χώρα αυτή έγιναν κάποια πράγματα. Εκδιώχθηκαν όσοι είχαν διαφορετική εθνική ταυτότητα. Μήπως βγήκαμε κερδισμένοι; Θα πρέπει να το σκεφτούμε. Αλλά κανείς δεν κάθισε να σκεφτεί με ψυχραιμία. Αυτό, στην πραγματικότητα ήταν αποτέλεσμα φασιστοειδούς αντίληψης. Στο λάθος αυτό, ορισμένες φορές υποπέσαμε και εμείς, αλλά όταν σκέφτεται κανείς με ψυχραιμία, αντιλαμβάνεται και λέει, τι λάθη κάναμε» πρόσθεσε.

Η τουρκική εφημερίδα «Βατάν», χαρακτηρίζει «ιστορική αυτοκριτική» τα λόγια του Ερντογάν και μαζί με τις δηλώσεις του τελευταίου, έχει και ένα δημοσίευμα για τους διωγμούς που έχουν υποστεί οι έλληνες της Κωνσταντινούπολης. «Ιστορική αυτοκριτική για τις μειονότητες» χαρακτηρίζουν τα λόγια του Ερντογάν και οι εφημερίδες «Χουριέτ» και «Ραντικάλ».

Σημειώνεται ότι οτον περασμένο Νοέμβριο, είχαν προκαλέσει αντιδράσεις οι δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Αμυνας Βετζντί Γκιονούλ ο οποίος παρουσίαζε ως αναγκαιότητα την εκδίωξη των μειονοτήτων. Σε ομιλία που είχε κάνει στις 10 Νοεμβρίου, είχε υπογραμμίσει ότι τα δύο βασικά στοιχεία στην ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, ήταν «η οικοδόμηση έθνους και η οικονομία», τονίζοντας ότι η ανταλλαγή πληθυσμών ήταν άκρως σημαντική για τη δημιουργία του έθνους.

Ο Γκιονούλ είχε θέσει το εξής ερώτημα: «Εάν σήμερα εξακολουθούσαν να ζουν στο Αιγαίο οι Έλληνες και σε διάφορα σημεία της Τουρκίας οι Αρμένιοι, θα ήταν μήπως η Τουρκία, το ίδιο εθνικό κράτος;»

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ



Ypoloipo

O ΠΟΝΤΙΟΜΑΧΟΣ ΤΡΕΜΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΤΑΤΟΥΡΚΟΛΑΓΝΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ


ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΨΗΦΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ



Με αφορμή εκδήλωση για την ποδηλασία επισκέφθηκε την Κομοτηνή ο πρόεδρος των «Οικολόγων Πράσινων» Μιχάλης Τρεμόπουλος μαζί με στελέχη του κόμματος από Καβάλα και Εβρο. Το πέρασμα του Μιχάλη Τρεμόπουλου από την πόλη μας κανονικά θα έπρεπε να ήταν μία ακόμη τυπική συνέντευξη τύπου προς τα Μ.Μ.Ε. της περιοχής για την διαφήμιση της εκδήλωσης. Και λέμε «θα έπρεπε» γιατί τα πράγματα μόνο τυπικά όπως φάνηκε δεν ήταν…


Με το “καλημέρα σας” οι δύο συνεργάτες του Μιχάλη Τρεμόπουλου αντίκρυσαν δύο τεραστίων διαστάσεων πανό με τα συνθήματα «ΕΞΩ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΡΑΚΗ» και «ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΟΝΤΙΟΙ ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΣ = ΝΑΖΙΣΜΟΣ – Ο «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ» ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΔΕ ΜΑΣ ΞΕΓΕΛΑ». Τα πανό είχαν σηκώσει πολίτες της περιοχής, στην πλειοψηφία τους παλιννοστούντες Πόντιοι από την πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. ως διαμαρτυρία για παλαιότερες θέσεις που εξέφρασε ο πρόεδρος και συγκεκριμένα:


α) Για τη θέση του να μην εγκατασταθούν οι Πόντιοι στη Θράκη.
β) Για τη θέση του να τιμηθεί ο (γενοκτόνος των Ποντίων) Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη ως «τέκνο της πόλης».

Μετά το πρώτο ξάφνιασμα των συνεργατών του Μιχάλη Τρεμόπουλου τα τηλέφωνα άναψαν. Αρχικά ειπώθηκε από τους ίδιους η άποψη η εκδήλωση να ματαιωθεί προφανώς για να μην εκτεθεί ο πρόεδρος. Μετά από λί
γη ώρα όμως, άλλαξαν γνώμη και τελικά ο πρόεδρος (που ήταν καθ’ οδόν) θα ερχόταν στο ξενοδοχείο. Όμως ένα ανώνυμο τηλεφώνημα κάποιου που έλεγε πως «θα κάψει» το ξενοδοχείο (!) ήρθε και πάλι να δημιουργήσει αναστάτωση. Στο τέλος ο πρόεδρος ήρθε και ακολούθησε διάλογος με τους παρευρισκόμενους…

Ο ίδιος ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, παρόλες τις ερ
ωτήσεις που δέχθηκε από τους πολίτες αρνήθηκε κατηγορηματικά ΚΑΙ τις δύο «κατηγορίες» λέγοντας πως πρόκειται για συκοφαντίες που ως σκοπό έχουν να βλάψουν τους «Οικολόγους Πράσινους» οι οποίοι με την μέχρι σήμερα πορεία τους «έχουν πατήσει τον κάλο πολλών» όπως τόνισε. Ούτε τιμές στον Κεμάλ λοιπόν, ούτε «έξω οι Πόντιοι» από τη Θράκη. Δεχθήκαμε την διάψευση και συνεχίσαμε τον διάλογο, ζητώντας ως «Α» να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες για την «Αντιγόνη», την Μ.Κ.Ο. στην οποία ο Μιχάλης Τρεμόπουλος συμμετέχει όπως π.χ. τα στοιχεία της φορολογικής της δήλωσης.

Αποφεύγοντας την ερώτηση ο Μιχάλης Τρεμόπουλος ρώτησε να μάθει …τα στοιχεία της φορολογικής δήλωσης του εκδότη του «Α» τα οποία και του δώσαμε! Ανταπάντησε όμως λέγοντας πως ο ίδιος κάνει φορολογική δήλωση της τάξεως των 8.000 (ετησίως) και πως ζει με τη βοήθεια της συζύγου του, αφού θυσίασε την καριέρα του για την Οικολογία. Λαμπρά. Όμως απάντηση στην αρχική μας ερώτηση περί «Αντιγόνης» ακόμη δε πήραμε… γι αυτό και α
ποφασίσαμε να το ψάξουμε λίγο περισσότερο το ζήτημα.

Οσον αφορά στο θέμα περί του να τιμηθεί ο Ατατούρκ από την Θεσσαλονίκη (προφανώς με ονοματοδοσία κάποιας οδού) κάτι το ο
ποίο ο Μιχάλης Τρεμόπουλος αρνήθηκε κατηγορηματικά, έχουμε να παρουσιάσουμε τα παρακάτω:
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 9 Φεβρουαρίου 2009-04-18

http://archive.enet.gr/online/online_hprint?q=%25D4%25F1%25E5%25EC%25FC%25F0%25EF%25F5%25EB%25EF%25F2&a=&id=62656380

Φωτιές άναψε χθες η πρόταση του επικεφαλής των οικολόγων Μιχάλη Τρεμόπουλου στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης «να τιμηθεί ο Κεμά
λ Ατατούρκ γιατί είναι παιδί της πόλης». Η παρέμβαση έγινε μετά την πρόταση του νομάρχη Παναγιώτη Ψωμιάδη να σταλεί ψήφισμα στην υπουργό Παιδείας για το «επικίνδυνο» βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού.

«Η Θεσσαλονίκη θα έπρεπε να έχει τιμήσει τον Κεμάλ γιατί είναι παιδί της πόλης», είπε ο νομαρχιακός σύμβουλος Μιχάλης Τρεμόπουλος και προκάλεσε έκρηξη. Η νομαρχιακή σύμβουλος του συνδυασμού Ψωμιάδη, Ανθή Πορφυριάδου, εξανέστη και κατήγγειλε τον κ. Τρεμόπουλο για την «αντεθνική του στάση», ενώ αρκετοί ακόμη αντέδρασαν σε ηπιότερους τόνους.


Η επικεφαλής της αντιπολίτευσης Βούλα Πατουλίδου σημείωσε: «Τόσο απλά δοσμένα μεγάλες αλήθειες για τη γενοκτονία των Ποντίων, την τεκμηριωμένη με επίσημα έγγραφα και ντοκουμέντα, που ο καθένας μας μπορεί να αναγνώσει στους 15 τόμους καταγεγραμμένης ιστορίας των Ποντίων από τον καθηγητή Κώστα Φωτιάδη. Κι όμως αυτή τη σπαρακτική αλήθεια πολλοί τολμούν να την αγνοούν. Και χειρότερα: Τολμούν και προτείνουν να τιμηθεί ο γενοκτόνος Κεμάλ Ατατούρκ επειδή γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Δηλαδή και το Μπράουνάου
της Αυστρίας, γενέτειρα του Χίτλερ, θα έπρεπε με την ίδια λογική να τον τιμά; Οι οπαδοί αυτής της λύσης της ανιστορισίας, ποιους σκοπούς εξυπηρετούν τελικά;».

Τη σκυτάλη πήρε η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος: «Εάν οι ανιστόρητες αυτές απόψεις δεν είναι προϊόν ασύγγνωστης άγνοιας και επιπόλαιης επίδειξης δήθεν προοδευτικού πνεύματος, τότε αποτελούν ενσυνείδητη εκδήλωση ασέβειας στη μνήμη των 353 χιλιάδων θυμάτων των Ελλήνων του Πόντου».

Πάντως, ούτε η πρόταση του νομάρχη Θεσσαλονίκης να εγκριθεί συγκεκριμένο ψήφισμα για το επίμαχο βιβλίο της Στ’ Δημοτικού έτυχε αποδοχής από τις άλλες παράταξεις.

ΔεΝ πρόκειται δηλαδή για καπνό χωρίς φωτιά, όπως πάει να ισχυριστεί ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. Τώρα για την θέση του για τη μη εγκατάσταση των Ποντίων στη Θράκη, έχουμε να του παρουσιάσουμε το παρακάτω ντοκουμέντο:



(Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)

Πρόκειται για άρθρο με δική του υπογραφή που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ το 1990 και νομίζουμε πως ο τίτλος τα λέει όλα. Αν μάλιστα κάνει κάποιος τον κόπο να το αναγνώσει, θα υποπτευθεί ποιους τοπικούς «παράγοντες» και παραγοντίσκους είχε ως συμβουλάτορες ο Μιχάλης Τρεμόπουλος εκείνη την εποχή.

Παρουσιάσαμε λοιπόν τα στοιχεία που έχουμε και τα συμπεράσματα δικά σας!

Δείτε επίσης:

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ ΤΡΕΜΟΠΟΥΛΟ ΑΠΟ ΤΟ YOUTUBE.COM

http://www.youtube.com/watch?v=Nqn4HJ6Flno

Καταγγελίες του Βασίλη Λεβέντη για συνεργασία Οικολόγων Πράσινων με τις εφημερίδες Καθημερινή και Ελευθεροτυπία για την προώθηση επιχειρηματικών συμφερόντων με το πρόσχημα της Οικολογίας!

http://www.youtube.com/watch?v=l-UtWIo_W2A

Βουλευτής του Λάος ερωτά τον Μιχάλη Τρεμόπουλο για τα περί τίμησης του Κεμάλ Ατατούρκ και άλλων θέσεων των Οικολόγων Πράσινων χωρίς να λάβει συγκεκριμένες απαντήσεις…

ΣΧΕΤΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Ανεξάρτητο blog “Τρωκτικό”:

“Οι πράσινοι οικολόγοι τα βρήκαν …μπαστούνια στην Κομοτηνή”

http://troktiko.blogspot.com/2009/04/blog-post_9021.html

Εβδομαδιαία εφημερίδα “Φωνή της Ροδόπης”:

“Με φωνές διαμαρτυρίας και πανό υποδέχθηκαν οι Πόντιοι της Ροδόπης τους “Οικολόγους Πρασίνους”:

http://fonirodopis.wordpress.com/2009/04/14/με-φωνές-διαμαρτυρίας-και-πανό-υποδέχ/

Επίσημο site Οικολόγων Πρασίνων:

“Ο Τρεμόπουλος, ο Χάρρυ Κλυνν και το άγαλμα του Κεμάλ”

http://www.ecogreens.gr/gr/modules.php?name=News&file=article&sid=382




Ypoloipo

Saturday, May 23, 2009

Ρέστα για τον... «συνωστισμό»

Αξιοσημείωτο είναι ότι η απάντηση του ελληνικού ΥΠΕΞ (προφανώς για να μην ενοχληθεί ο κ. Νταβούτογλου με τον οποίο θα συναντηθεί τον επόμενο μήνα η κ. Μπακογιάννη), απέφυγε την οποιοιδήποτε αναφορά στη Γενοκτονία των Ποντίων, αφήνοντας αναπάντητους τόσο τους προσβλητικούς για το ελληνικό Κοινοβούλιο ισχυρισμούς όσο και τις προκλητικές αναφορές περί αποζημιώσεων για τη Μικρασιατική Εκστρατεία.
Τις... αποζημιώσεις που καταλογίστηκαν με τη Συνθήκη της Λοζάνης να καταβάλει η Ελλάδα στην Τουρκία για τις ελληνικές «βαναυσότητες» στη Μικρά Ασία, επιστράτευσε χθες το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών για να επικρίνει τη χώρα μας για τις εκδηλώσεις για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων.Στην ανακοίνωσή του το τουρκικό ΥΠΕΞ χαρακτηρίζει την απόφαση της ελληνικής Βουλής (του 1994) για την καθιέρωση της Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων, ως κίνηση «που έχει στόχο την Τουρκία και ειδικότερα τον ιδρυτή της Δημοκρατίας μας, ύψιστο ηγέτη Ατατούρκ» και ισχυρίζεται ότι η συγκεκριμένη απόφαση οδηγεί «σε κατεύθυνση που θα φθείρει το κλίμα φιλίας και εμπιστοσύνης που καταβάλλεται προσπάθεια να δημιουργηθεί μεταξύ των δύο λαών».«Αντίποινα»
Η Αγκυρα προκλητικά επικρίνει τους Ελληνες πολιτικούς αλλά και μέλη της κυβέρνησης που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις για τη Γενοκτονία των Ποντίων με τον ισχυρισμό ότι αυτές οι παρουσίες αποδεικνύουν την πολιτική «υποστήριξη σε δραστηριότητες που βασίζονται σε αθεμελίωτους ισχυρισμούς εναντίον της Τουρκίας».

Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών φθάνει στο σημείο μάλιστα να ισχυρισθεί ότι σε αντίθεση με το «ιστορικά ανύπαρκτο» θέμα της Γενοκτονίας των Ποντίων, είναι ιστορικά υπαρκτή η «βαναυσότητα και πίεση που άσκησε η Ελλάδα στην Ανατολία κατά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας» και παραπέμπει στο άρθρο 59 της Συνθήκης της Λοζάνης.

Το συγκεκριμένο άρθρο της Συνθήκης προέβλεπε την καταβολή αποζημιώσεων από την (ηττημένη) Ελλάδα στην Τουρκία «για την καταστροφή που επέφερε ο ελληνικός στρατός...».

Η έγερση έστω και με αυτόν τον τρόπο ζητήματος αποζημιώσεων προκαλεί ερωτηματικά, καθώς είναι γνωστό ιστορικά ότι στο πλαίσιο των αποζημιώσεων που κατέβαλε η Ελλάδα ήταν και η παραχώρηση από τον Ελ. Βενιζέλο του «τριγώνου του Κάραγατς» στην Τουρκία.

Στην τουρκική ανακοίνωση απάντησε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΥΠΕΞ Γρ. Δελαβέκουρας: «Επαναλαμβάνουμε ότι η Ιστορία δεν παραχαράσσεται, δεν παραγράφεται, δεν ξαναγράφεται. Ανακοινώσεις όπως αυτή δεν την αλλάζουν. Η Ελλάδα σέβεται την Ιστορία. Ταυτόχρονα έχει στραμμένο το βλέμμα στο μέλλον. Επιδιώκουμε την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων προς όφελος της σταθερότητας και της ανάπτυξης σε διμερές και περιφερειακό επίπεδο.

Σταθερότητα και ανάπτυξη που μόνον ο πλήρης σεβασμός των σχέσεων καλής γειτονίας μπορεί να διασφαλίσει», τόνισε ο κ. Δελαβέκουρας.

Αξιοσημείωτο είναι ότι η απάντηση του ελληνικού ΥΠΕΞ (προφανώς για να μην ενοχληθεί ο κ. Νταβούτογλου με τον οποίο θα συναντηθεί τον επόμενο μήνα η κ. Μπακογιάννη), απέφυγε την οποιοιδήποτε αναφορά στη Γενοκτονία των Ποντίων, αφήνοντας αναπάντητους τόσο τους προσβλητικούς για το ελληνικό Κοινοβούλιο ισχυρισμούς όσο και τις προκλητικές αναφορές περί αποζημιώσεων για τη Μικρασιατική Εκστρατεία.

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
ΕΘΝΟΣ



Ypoloipo

Share on Facebook

Πολυθεματική έκθεση στην Τεχνόπολη


Πόντος, δικαίωμα στη μνήμη


Τις μνήμες και την ιστορική πορεία του ποντιακού ελληνισμού «ανασκαλεύει» η πολυθεματική έκθεση «Πόντος. Δικαίωμα στη Μνήμη» του Κωνσταντίνου Φωτιάδη, καθηγητή Ιστορίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, που διοργανώνεται από την Εύξεινο Λέσχη Αθηνών και το Κέντρο Ποντιακών Μελετών. Η έκθεση γίνεται με την υποστήριξη της «Τεχνόπολις» του δήμου Αθηναίων, από τις 19 έως και τις 25 Μαΐου 2009, στην Αίθουσα «Άγγελος Σικελιανός» και τον προαύλειο χώρο στο Γκάζι.

Επίσημα έγγραφα, πίνακες, φωτογραφίες, χάρτες και βιβλία αναδεικνύουν την ιστορία του ποντιακού ελληνισμού μέσα στους αιώνες, με στόχο την ενεργητική συμβολή, ανάδειξη και διεθνοποίηση του ζητήματος της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Η πορεία του ποντιακού ελληνισμού προσεγγίζεται διαχρονικά και πολυπρισματικά, όπως επιτάσσει η καταγωγική και επίκτητη πολυμορφία του.


Η μεγάλη ιστορία των γεγονότων-σταθμών διαπλέκεται με τα ατομικά δράματα και οι οικονομικοκοινωνικές και πολιτικές εκφάνσεις του δημόσιου βίου συνομιλούν με τα ίχνη της σιωπηλά αποκαλυπτικής ιδιωτικότητας. Ακόμη, παρουσιάζονται τα ποντιακά ήθη και έθιμα, όπως το τραγούδι που ζωντανεύει το παρελθόν, ξυπνά τις μνήμες και λειτουργεί ως θεματοφύλακας των ιστορικών γεγονότων και της παράδοσης.

Παράλληλα, θα πραγματοποιηθούν και σεμινάρια ιστορίας του ποντιακού ελληνισμού, με εισηγητή τον καθηγητή Ιστορίας Κωνσταντίνο Φωτιάδη, καθώς και μουσικές εκδηλώσεις αφιερωμένες στο ποντιακό τραγούδι.


Αναλυτικά τα θέματα των σεμιναρίων είναι:

* «Αφιέρωμα στη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου» (Πέμπτη 21 Μαΐου, 20:00)

* «Αφιέρωμα στον Ελληνισμό της Ρωσίας και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης» (Παρασκευή 22 Μαΐου, 20:00)

* «Αφιέρωμα στους Ελληνόφωνους Μουσουλμάνους του Πόντου» (Σάββατο 23 Μαΐου, 20:00)

* «Αφιέρωμα στον Προσφυγικό Ελληνισμό» (Κυριακή 24 Μαΐου, 20:00)

* «Αφιέρωμα στο Χρύσανθο και το Γώγο» (Δευτέρα 25 Μαΐου, 20:00)


Τα τάγματα εργασίας και οι πορείες θανάτου

«O προδιαγεγραμμένος αφανισμός του μικρασιατικού ελληνισμού, ωσότου ξεκαθαρίσουν οι Nεότουρκοι τα μικρασιατικά εδάφη από τους Aρμένιους, επιχειρήθηκε με ποικιλότροπα μέσα» αναφέρει ο κ. Φωτιάδης. «Σε βάρος των Ελλήνων εφαρμόστηκε μια άλλη στρατηγική, που απέβλεπε όμως στο ίδιο αποτέλεσμα.

Στις 21 Ιουλίου 1914 κήρυξαν γενική επιστράτευση όλων των εθνοτήτων της Oθωμανικής Aυτοκρατορίας και από 19 ως 45 χρονών κλήθηκαν όλοι υπό τα όπλα. Όσοι δεν παρουσιάζονταν μέσα σε έντεκα μέρες κρίνονταν λιποτάκτες και καταδικάζονταν σε θάνατο. H διαταγή τοιχοκολλήθηκε σ' όλα τα τζαμιά, τις εκκλησίες, τα καφενεία και, γενικά, σ' όλα τα δημόσια κτήρια και, έχοντας τη νομική της κάλυψη, άρχισαν να εξοντώνουν όσους είχαν συμπεριλάβει στους μαύρους πίνακες με την κατηγορία της λιποταξίας.

Πολλοί Έλληνες δεν άντεξαν τη βαναυσότητα των Nεότουρκων αξιωματικών και στρατιωτών κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής τους θητείας-ομηρίας. Οι θανάσιμες κακουχίες στις οποίες υποβάλλονταν, η εξοντωτική δουλειά και η κακή διατροφή τούς ανάγκαζαν καθημερινά να δραπετεύουν και να λιποτακτούν από τις μονάδες τους. Μέσα από τα βουνά, τα δάση και τα μονοπάτια οι περισσότεροι γύριζαν κρυφά στα χωριά τους, παίρνοντας μέτρα προφύλαξης και από τους συγγενείς ακόμη, γιατί γνώριζαν πολύ καλά ότι τα σκληρά βασανιστήρια στα οποία υποβάλλονταν για να μαρτυρήσουν τους δικούς τους ανθρώπους, ίσως οδηγούσαν μερικούς αδύναμους στην προδοσία.»


H τύχη των μοναστηριών του Πόντου

«Τραγική ήταν και η τύχη των σταυροπηγιακών μονών του Πόντου. Από το καταστροφικό μίσος των Νεότουρκων και τον τυφλό ισλαμικό φανατισμό δε γλίτωσαν ούτε τα μοναστήρια του, τα οποία επί αιώνες είχαν σεβαστεί οι σουλτάνοι και οι κατά τόπους ντερεμπέηδες και πασάδες, παραχωρώντας, κατά διαστήματα, σε πολλά από αυτά υλικά, αλλά και θρησκευτικά προνόμια» λέει ο κ. Φωτιάδης.

«Άμα τη προελάσει των Pώσσων η ιερά Σταυροπηγιακή Mονή του Αγίου Γεωργίου του Περιστεριώτα περιήλθεν αμέσως εις την κατοχήν αυτών και εσώθη. Δεινή όμως υπήρξεν η τύχη της Σταυροπηγιακής μονής Σουμελά. Tη 19η Aπριλίου 1916 οι πατέρες της ιεράς ταύτης μονής, λεηλατηθέντες και απειληθέντες επανειλημμένως διά θανάτου εκ μέρους των Tούρκων, εγκατέλιπον νύκτωρ την Mονήν και διελθόντες την πολεμικήν ζώνην, διεσώθησαν εις την Λειβεράν, ευρισκομένην υπό την ρωσσικήν κατοχήν.

Tραγικήν όντως περιπέτειαν υπέστη η Σταυροπηγιακή Mονή Bαζελώνος. Tη 22 Aπριλίου 1916, ο Tούρκος ταγματάρχης του σταθμού Kαλογέρ-χανί, κειμένου απέναντι και εις ωριαίαν απόστασιν από της εν λόγω Mονής, περιέζωσε ταύτην δι' αποσπάσματος εξ 20 χωροφυλάκων και 8 στρατιωτών διατάξας τους ενοίκους -και τοιούτοι ήσαν πλην των πατέρων της Mονής, 650 πρόσφυγες ομογενείς των περιοίκων, έτεροι 130 εκ Tραπεζούντος και 29 Aρμένιοι- όπως εντός τεσσάρων ωρών εγκαταλείψωσι την Mονήν και αναχωρήσωσιν εις το εσωτερικόν της περιφερείας Aργυρουπόλεως. (…) Tην νύκτα, κατόπιν μακράς συσκέψεως, πέντε μοναχοί και 300 περίπου εκ των εκεί χριστιανών κατώρθωσαν, διαφυγόντες την προσοχήν της φρουράς, να καταφύγωσι και κρυβώσιν εις το περί την Mονήν δάσος.

Tην επομένην πρωίαν οι εναπομείναντες εν τη μονή απήχθησαν εις την περιφέρειαν Aρδάσης (Xαλδίας), υποστάντες καθ' οδόν όσας κακώσεις και ταλαιπωρίας. Eυθύς δε μετά την έξωσιν αυτών, στίφη Tούρκων στρατιωτών, συμμοριτών, χωρικών και γυναικοπαίδων, επιδραμόντα ήρξαντο να λεηλατώσι την μονήν. Άπασα η κινητή περιουσία αυτής αφηρέθη? το θησαυροφυλάκιον απεγυμνώθη καθ' ολοκληρίαν... το αρχειοφυλάκιον απετεφρώθη μεθ' όλων των εν αυτώ κειμηλίων: Xρυσοβούλων, κωδίκων, χειρογράφων, ευαγγελίων και λοιπών βιβλίων... ο ναός εσυλήθη... αι βιβλιοθήκαι διηρπάγησαν και τέλος το παν εν τη Mονή κατεστράφη. Μετά την συμπλήρωσιν της λεηλασίας, οι επιδρομείς μετέβαλον την Mονήν εις τόπον σφαγής, ακολασίας και αγριοτήτων.

Συλλαμβάνοντες εις τα δάση ωδήγουν εις την Mονήν γυναίκας και παρθένους, τας οποίας βιάζοντες κτηνωδώς πρότερον απεκεφάλιζον έπειτα... προς τούτοις και πολλούς άνδρας εφόνευσαν. Επίσης αιχμάλωτοι ωδηγήθησαν και αι καλογραίαι του παρά την Mονήν Bαζελώνος γυναικείου μοναστηρίου, ευρούσαι οικτρόν και λυπηρόν τέλος εν τη αιχμαλωσία.»


Το ψήφισμα

Το ψήφισμα των Ελλήνων διανοουμένων για την τραγωδία του Πόντου (22.11.1921)

(…) Mετά βαθυτάτης συγκινήσεως οι συγγραφείς και καλλιτέχναι της Eλλάδος απευθύνονται προς τους διανοουμένους του πεπολιτισμένου κόσμου, όπως γνωστοποιήσουν εις αυτούς την τραγωδίαν χιλιάδων οικογενειών του ελληνικού Πόντου. Ξηρά, εξηκριβωμένα και αναμφισβήτητα τα γεγονότα είναι τα εξής:

Oι Tούρκοι εφόνευσαν όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους της πόλεως Mερζιφούντος, αφού την ελεηλάτησαν και την επυρπόλησαν. Tους προσπαθήσαντας να διασωθούν ετυφέκισαν και εθανάτωσαν καταλαβόντες τας διόδους.

Mετετόπισαν όλον τον άρρενα πληθυσμόν των πόλεων Tριπόλεως, Kερασούντος, Oρδούς, Oινόης, Aμισού και Πάφρας και καθ' οδόν κατέσφαξαν τους πλείστους εξ αυτών.

Έκλεισαν εντός του ναού του χωρίου Έλεζλη εν Σουλού-Tερέ 535 Έλληνας και τους κατέσφαξαν διασωθέντων μόνον τεσσάρων. Πρώτους έσφαξαν 7 ιερείς διά πελέκεως προ της θύρας του ναού.

Aπηγχόνισαν εν Aμασεία 168 προκρίτους Aμισού και Πάφρας.

Eβίασαν όλας ανεξαιρέτως τας γυναίκας, τας παρθένους και τα παιδία των άνω πόλεων, τας ωραιοτέρας δε παρθένους και νέους έκλεισαν εις τα χαρέμια. Πλείστα βρέφη εφόνευσαν, σφενδονίζοντες αυτά κατά των τοίχων.

Οι υπογεγραμμένοι θέτουσι τα ανωτέρω υπ' όψιν των διανοουμένων της Ευρώπης και της Αμερικής θεωρούντες ότι όχι μόνον τα γεγονότα ταύτα αλλά και η ανοχή αυτών αποτελεί πένθος της ανθρωπότητος.

Aθήναι, 22 Nοεμβρίου 1921.

Άννινος X., Aυγέρης M., Bλαχογιάννης I., Bώκος Γερ., Γρυπάρης I., Δούζας A., Δροσίνης Γ., Zάχος A., Θεοδωροπούλου Aύρα, Θεοτόκης K., Iακωβίδης Γ., Kαζαντζάκης N., Kαζαντζάκη Γαλ., Kαμπάνης Aρ., Kαμπούρογλους Δ., Kαρολίδης Π., Kόκκινος Δ., Kορομηλάς Γ., Mαλακάσης M., Mαλέας K., Mένανδρος Σ., Nικολούδης Θ., Nιρβάνας Π., Ξενόπουλος Γρ., Παλαμάς K., Παπαντωνίου Z., Παράσχος K., Πασαγιάννης K., Πολίτης Φ., Πωπ Γ., Σικελιανός Άγγ., Σκίπης Σ., Στρατήγης Γ., Tαγκόπουλος Δ., Tσοκόπουλος Γ., Φυλλύρας P., Xατζιδάκις Γ., Xατζόπουλος Δ., Xορν Π., Σβορώνος I. μεθ' όλης της πικρίας μου διά την κυρίως υπό της Γαλλίας και υπό ουδενός αισθήματος ή συμφέροντος ανθρωπίνου, δικαιολογουμένην εγκατάλειψιν εις σφαγήν των χριστιανών.

Info

Πολυθεματική έκθεση «Πόντος. Δικαίωμα στη Μνήμη»

Διάρκεια: 19 έως και 25 Μαΐου 2009

Αίθουσα «Άγγελος Σικελιανός» & Προαύλειος χώρος, Πειραιώς 100, Γκάζι

Ώρες λειτουργίας έκθεσης: 10:00-22:00

Ώρα έναρξης μουσικών εκδηλώσεων: 20.00

Είσοδος ελεύθερη.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης θα γίνει η παρουσίαση των βιβλίων του Κωνσταντίνου Φωτιάδη «Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου» (14 τόμοι β' έκδοση 2009), «Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου (έκδοση του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων, 2004) και «Πόντος. Μεγάλος Ευδαίμων και Ελλενικός» (έκδοση της Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής 2009).

ΤΑΤΙΑΝΑ ΡΟΚΟΥ

naftemporiki


Ypoloipo

Ελληνίδες πλέον η Thea και η Sano Halo

Ένας ωραίος αγώνας που βρήκε δικαίωση

Με μια σεμνή τελετή την Τρίτη 19 Μαΐου, η Βουλή των Ελλήνων ανακοίνωσε τη χορήγηση της ελληνικής υπηκοότητας στη Thea Halo και τη μητέρα της Sano Halo.
Ο αγώνας για να φτάσουμε σ’ αυτό το αποτέλεσμα ξεκίνησε ένα χρόνο πριν, στις 24 Μαΐου 2009, σ’ εκείνη την πρωτοποριακή πρωτοβουλία του Συνδέσμου μας, του Πανελλήνιου Συνδέσμου Ποντίων Εκπαιδευτικών, που μαζί με το Σ.Π.Ο.Σ. ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας, την Παμποντιακή νεολαία και τους ποντιακούς συλλόγους του νομού Ροδόπης, υπό την αιγίδα της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος και με την παρουσία σημαντικών προσωπικοτήτων. Στην ημερίδα αυτή μεταξύ των ομιλητών ήταν και η Thea Halo, η οποία στο λόγο της ζήτησε να... χορηγηθεί τιμητικά η ελληνική υπηκοότητα τόσο σ΄ αυτή, όσο και στη μητέρα της. Μάλιστα ο παριστάμενος τ. Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Απόστολος Κακλαμάνης, στο μνημειώδη λόγο του, μεταξύ άλλων, αναφερόμενος στη Thea Halo, τόνισε: «…Θέλω να χαιρετίσω ιδιαίτερα την καταξιωμένη συγγραφέα Thea Halo και αν την ευχαριστήσω δημόσια γιατί μέσα από το σπουδαίο έργο της διέσωσε στο πρόσωπο της μητέρας της μια εμβληματική φυσιογνωμία της σύγχρονης ιστορίας, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Η Sano Halo στέκεται δίπλα στην Άννα Φρανκ ως ισοδύναμο σύμβολο αντίστασης απέναντι στη βαρβαρότητα, ως διαχρονικό σύμβολο του θριάμβου της ζωής και της ελευθερίας απέναντι στο ρατσισμό και τη βία». Ο Πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Ποντίων Εκπαιδευτικών Αντώνης Παυλίδης δεσμεύτηκε τόσο δημόσια στην ημερίδα, όσο και αργότερα προσωπικά στη Τhea Halo, ότι θα λάβει προσωπικά πρωτοβουλίες για να ικανοποιηθεί το αυτονόητο, να της χορηγηθεί δηλαδή η ελληνική υπηκοότητα. Στη συνέχεια συζήτησε το ζήτημα με τον Πρόεδρο της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Ποντίων Ελλήνων Δημήτρη Τομπουλίδη, που επίσης παραβρέθηκε στην ημερίδα και συμφώνησαν να συντάξουν σχετικό έγγραφο προς τους αρμόδιους φορείς. Ο γράφων, που ήταν παρών στην ημερίδα, όπως είναι γνωστό, έγραψε σχετικό άρθρο, που δημοσιεύτηκε σε πολλές τοπικές εφημερίδες και σε ηλεκτρονικούς κόμβους στο διαδίκτυο.

Ο κ. Τομπουλίδης έστειλε επιστολή με το αίτημα στον Πρόεδρο της Βουλής, ζητώντας τη μεσολάβησή του. Αυτός πραγματικά πήρε πρωτοβουλία στέλνοντας το αίτημα του ποντιακού κινήματος στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών, η οποία τελικά ανταποκρίθηκε θετικά. Το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 860 / 7-5-2009, τ. Β΄
Ένας ωραίος αγώνας που βρήκε δικαίωση.
Αρκετές φορές έχω κατηγορήσει τον υπουργό Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο, αλλά σε αυτό το θέμα, σχεδόν μετά από ένα χρόνο, μόνο συγχαρητήρια μπορώ να του δώσω και να τον ευχαριστήσω για την ικανοποίηση ενός μεγάλου ηθικού αιτήματος του Ποντιακού Ελληνισμού.
Ο αγώνας για δικαίωση συνεχίζεται
Αναστάσιος Καζαντζίδης
Εκπαιδευτικός-αρθρογράφος


Ypoloipo

Thursday, May 21, 2009

Ο ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΣ ΤΙΜΗΣΕ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ 353.000 ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ



Την Τρίτη, 19 Μαΐου, Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας, στην ομώνυμη Πλατεία της Γκορυτσάς Ασπροπύργου, αμέσως μετά τη δοξολογία και την επιμνημόσυνη δέηση, ομιλητής θα είναι ο γνωστός ηθοποιός, ο ποντιακής καταγωγής, μεγάλος σατιρικός καλλιτέχνης, κ. Βασίλης Τριανταφυλλίδης, γνωστότερος με το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο, Χάρρυ Κλυνν.
Ο Δήμος του Ασπρόπυργου, του τόπου που άνοιξε την αγκαλιά του, κι έγινε η «Ιθάκη», για χιλιάδες νεοπρόσφυγες ομογενείς μας, Συμπολίτες πια, σε μια Πόλη που διατήρησε τη φυσιογνωμία της, αλλά έγινε -ταυτόχρονα-, με απόφαση των Πολιτών της, κι «η Ρωμανία της Αττικής», καλεί όλες και όλους, τις Ασπροπυργιώτισσες και τους Ασπροπυργιώτες, να παραστούν στις προαναφερθείσες εκδηλώσεις.

Για να στείλουμε, όλοι μαζί, πολλαπλά μηνύματα, προς πάντα αρμόδιο:
-Για να διατρανώσουμε το αίτημά μας, από την Πολιτεία, να προβεί στις δέουσες ενέργειες, ώστε να ενεργοποιηθούν οι Διεθνείς Οργανισμοί, αυτοί που ιδρύθηκαν, για να προστατέψουν την παγκόσμια ειρήνη, να ασχοληθούν με την εθνοκάθαρση, και να αποδώσουν δικαιοσύνη, σύμφωνα με το πνεύμα και με τους όρους του Xάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Να αποδείξουν, στο συγκεκριμένο ζήτημα, το σεβασμό τους, στις θεμελιώδεις ανθρώπινες αρχές, επιβάλλοντας τη συγκρότηση αδέκαστης ανακριτικής επιτροπής, από το Aνώτατο Δικαστήριο των Aνθρωπίνων Δικαιωμάτων, για να έρθουν -επιτέλους- στο φως, μέσα από τα υπάρχοντα ντοκουμέντα, τα εγκλήματα της κεμαλικής Τουρκίας, που συνθέτουν το Ολοκαύτωμα του Ελληνισμού του Πόντου.
-Για να επαναλάβουμε, τη σταθερή, την ακλόνητη πίστη μας, πως η γραμμή της ελληνικής αντίστασης, στο σύγχρονο τουρκικό επεκτατισμό, αυτόν που εκθρέφει η παγκόσμια υπερδύναμη, αρχίζει από την αναγνώριση της ποντιακής γενοκτονίας.
-Για να θυμίσουμε, στην Ελληνική Πολιτεία, το ανεκπλήρωτο χρέος της, σε ό,τι άπτεται της υποδοχής και αποκατάστασης των νεοπροσφύγων αδερφών μας, ποντιακής καταγωγής, που εγκαταστάθηκαν στον Ασπρόπυργο αλλά και σε κάθε γωνιά της Πατρίδας. Μια αποκατάσταση που, σε ό,τι αφορά την Πόλη μας, εξελίσσεται με τις δικές μας δυνάμεις, ερήμην της Πολιτείας και των εκπροσώπων της -διαχρονικά-, που θυμούνται τους πόντιους αδερφούς μας, μόνο στις Εκδηλώσεις Μνήμης, και προεκλογικά, για να λησμονήσουν τις υποσχέσεις τους, για αναβάθμιση των συνθηκών της ζωής, όλων των κατοίκων του Ασπρόπυργου, από την επόμενη μέρα.

ΔΗΜΟΣ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ


19 Μαΐου 2009… Γέμισε ασφυκτικά η ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ στον Ασπρόπυργο
Ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης εκφωνεί την ομιλία του που προκάλεσε συγκίνηση και θερμά χειροκροτήματα αποδοχής τόσο από τις εκατοντάδες των Ασπροπυργιωτών και των εκπροσώπων των τοπικών αρχών, όσο και από και τους υπουργούς και βουλευτές (όλων των κομμάτων της Βουλής) που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση.



Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ ΣΤΟΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟ

Φίλες και Φίλοι
Αγαπητοί συμπατριώτες

Συγκλονιστικές είναι οι μαρτυρίες των ανθρώπων που επέζησαν της γενοκτονίας.
Ένας από αυτούς είναι και ο Σάββας Κανταρτζής, ο οποίος εξέδωσε τις φοβερές του εμπειρίες το 1975 στην Κατερίνη.
Μια από τις συγκλονιστικές αφηγήσεις του αναφέρεται στην καταστροφή του χωριού Μπεϊαλάν, της περιφέρειας Κοτυώρων από τους τσέτες του Τοπάλ Οσμάν.
Το Μπεϊαλάν είναι ένα από τα εκατοντάδες ελληνικά χωριά που καταστράφηκαν από τις τουρκικές συμμορίες.
Ο λόγος, λοιπόν, σε έναν πονεμένο Πόντιο. Γιατί η τραγωδία του χωριού του, του Μπεϊαλάν, θα μπορούσε να είναι η τραγωδία χιλιάδων ελληνικών χωριών, χιλιάδων Ελλήνων, στον Πόντο του 1916, την Ιωνία του 1922, την Πόλη του 1955 ή κάποιου χωριού της Κυρήνειας το 1974…


«Τα χαράματα, στις 16 Φεβρουαρίου 1922, ημέρα Τετάρτη, μια εφιαλτική είδηση ότι τσέτες του Τοπάλ Οσμάν έρχονται στο χωριό, έκανε τους κατοίκους να τρομάξουν και ν’ αναστατωθούν.
Μόλις μπήκαν οι συμμορίτες στο χωριό, η ατμόσφαιρα ηλεκτρίστηκε και ο ορίζοντας πήρε τη μορφή θύελλας που ξέσπασε άγρια.
Με κραυγές και βρισιές, βροντώντας με τους υποκοπάνους τις πόρτες και τα παράθυρα, καλούσαν όλους να βγουν έξω από τα σπίτια και να μαζευτούν στην πλατεία. Αλλιώς απειλούσαν ότι θα δώσουν φωτιά στα σπίτια και θα τους κάψουν.
Σε λίγο, όλα τα γυναικόπαιδα και οι γέροι, βρίσκονταν τρέμοντας και κλαίγοντας στους δρόμους. Υποπτεύθηκαν, από την πρώτη στιγμή, το μεγάλο κακό που περίμενε όλους και δοκίμασαν να φύγουν έξω από το χωριό. Οι τσέτες πρόβλεψαν ένα τέτοιο ενδεχόμενο και είχαν πιάσει από πριν τα μπογάζια, απ΄ όπου μπορούσε να φύγει κανείς. Έτσι, μόλις έφτασαν, τρέχοντας, οι κοπέλες στα μπογάζια, δέχτηκαν από τσέτες που παραμόνευαν πυροβολισμούς στο ψαχνό. Μερικές έμειναν στον τόπο σκοτωμένες, ενώ οι άλλες τραυματίστηκαν και γύρισαν πίσω.
Οι μητέρες αναμαλλιασμένες, κατάχλομες από το τσουχτερό κρύο και το φόβο, έτρεμαν με τα βρέφη στην αγκαλιά και τα νήπια μπερδεμένα στα πόδια τους. Οι κοπέλες, άλλες με τους γέρους γονείς κι άλλες με γριές ή άρρωστους αγκαλιασμένες, στοιβάχτηκαν με τον κτηνώδη αυτόν τρόπο σαν πρόβατα για τη σφαγή σε δυο σπίτια, μέσα σε ένα πανδαιμόνιο από σπαραχτικές κραυγές, θρήνους και κοπετούς.
Η πρώτη φάση της απερίγραπτης τραγωδίας του Μπεϊαλάν έκλεισε, έτσι, θριαμβευτικά για τους θλιβερούς «ήρωες» του νεοτουρκικού εγκλήματος της γενοκτονίας…
Και όταν ήταν σίγουροι πως δεν έμεινε έξω κανένας, σφάλισαν τις πόρτες, ενώ ο άγριος αλαλαγμός από τα παράθυρα, οι σπαραξικάρδιες κραυγές, το απελπισμένο κλάμα και οι βοερές ικεσίες για έλεος και βοήθεια, σχημάτιζαν μιαν άγριας τραγικότητας μουσική συναυλία, που ξέσκιζε τον ουρανό κι αντιβούιζε στα γύρω βουνά και δάση…
Και τώρα δεν έμενε παρά η τρίτη και τελική φάση της επιχείρησης των θλιβερών συμμοριτών του Τοπάλ Οσμάν.
Δε χρειάστηκαν παρά μιαν αγκαλιά ξερά χόρτα και μερικά σπασμένα πέταυρα (χαρτόματα) ν’ ανάψει η φωτιά.
Και σε λίγο τα δύο σπίτια έγιναν πυροτέχνημα και ζώστηκαν, από μέσα και απ΄ έξω, από πύρινες γλώσσες και μαυροκόκκινο καπνό.
Το τι ακολούθησε την ώρα εκείνη δεν περιγράφεται…
Οι μητέρες, ξετρελαμένες, έσφιγγαν -αλαλάζοντας και τσιρίζοντας με όλη τη δύναμη της ψυχής τους- στην αγκαλιά τα μωρά τους, που έκλαιγαν και κραύγαζαν «μάνα, μανίτσα!».
Οι κοπέλες και οι άλλες γυναίκες με τους γέρους γονείς, τα παιδιά και τους αρρώστους κραύγαζαν και αρπάζονταν μεταξύ τους σαν να ήθελαν να πάρουν και να δώσουν κουράγιο και βοήθεια, καθώς έπαιρναν φωτιά τα μαλλιά και τα ρούχα τους και άρχισαν να γλείφουν το κορμί οι φλόγες.
Μερικές γυναίκες και κοπέλες, πάνω στον πόνο, τη φρίκη και την απελπισία τους, δοκίμασαν να ριχτούν από τα παράθυρα, προτιμώντας να σκοτωθούν πέφτοντας κάτω ή με σφαίρες από όπλο, παρά να υποστούν τον φριχτό θάνατο στη φωτιά.
Οι τσέτες, που απολάμβαναν με κέφι και χαχανητά το μακάβριο θέαμα, έκαναν το χατίρι τους: Τις πυροβόλησαν και τις σκότωσαν.
Δεν κράτησε πολλά λεπτά, αυτή η σπαραξικάρδια οχλοβοή, από τους αλαλαγμούς, τις άγριες κραυγές, τα τσουχτερά ξεφωνητά και το ξέφρενο κλάμα.
Στην αρχή ο τόνος της οχλοβοής ανέβηκε ψηλά, ώσπου μπορούν να φτάνουν κραυγές, ξεφωνητά και ξελαρυγγίσματα από τρεις περίπου εκατοντάδες ανθρώπινα στόματα. Γρήγορα όμως ο τόνος άρχισε να πέφτει, ώσπου μονομιάς κόπηκαν κι’ έσβησαν οι φωνές και το κλάμα.
Κι’ ακούγονταν μόνο τα ξύλα, που έτριζαν από τη φωτιά και οι καμένοι τοίχοι και τα δοκάρια, που έπεφταν με πάταγο πάνω στα κορμιά, που κείτονταν τώρα σωροί κάρβουνα και στάχτη κάτω στο δάπεδο, στα δύο στοιχειωμένα σπίτια το Μπεϊαλάν».
Tο ανατριχιαστικό χρονικό που σας διάβασα αφιερώνεται, φίλες και φίλοι, στα «υπέρλαμπρα άστρα της Θεωρίας του ιστορικού ενταφιασμού» Παναγιωτόπουλο, Λιάκο, Λούκο, Δήμου, Νικολακόπουλο, Πεσματζόγλου, Ρεπούση, Κουλούρη, Μανδραβέλη και στα κραυγάζοντα δημοσιογραφικά απομεινάρια του Ιού της Ελευθεροτυπίας και των άλλων «εκσυγχρονιστικών φυλλάδων»…
Κάποτε πρέπει επί τέλους να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους
ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΙ ΛΟΙΠΟΝ, ΣΤΟΥΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΜΟΝΟΠΩΛΗΤΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ….
ΣΤΟΥΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ ΥΜΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΦΑΓΕΑ «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗ» ΚΕΜΑΛ…
ΣΤΟΥΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΥΣ ΚΟΝΤΥΛΟΦΟΡΟΥΣ…
ΣΤΟΥΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥΣ «ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΤΕΣ» ΤΩΝ 2.700 ΧΡΟΝΩΝ ΤΗΣ ΕΝΔΟΞΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ…
…ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΑ ΝΑ ΑΓΝΟΕΙΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΧΕΣΤΕ ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ...
ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΣΠΑΤΑΛΙΕΣΤΕ ΣΕ ΜΙΑ ΜΙΖΕΡΗ ΚΑΙ ΑΔΙΕΞΟΔΗ ΕΛΛΑΔΟΚΕΝΤΙΚΗ ΑΥΤΟΛΑΓΝΕΙΑ…
ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΑΡΝΕΙΣΤΕ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΟΝΤΙΑΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΙΚΑΝΟΙ ΠΟΝΤΙΑΚΟΙ ΠΛΗΘΥΣΜΟΙ…
ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΚΡΑΤΑΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ΜΠΟΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΔΡΑΜΑ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΟΙ 8.000.000 ΚΡΥΠΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΝΕΟΚΕΜΑΛΙΚΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ «ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ»…
ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΩΣ "ΦΩΤΕΙΝΗ" ΤΗ "ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΣΑΣ"…
Καταπίνουν την Ποντιακή κάμηλο οι αρνητές της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Η ιστορική του γνώση φτάνει μέχρι τις λεηλασίες και τους βιασμούς που συνόδευσαν την απόβαση του ελληνικού στρατό στη Σμύρνη και τη «συστηματική καταστροφή των τουρκικών χωριών της ενδοχώρας»
Δεν έχουν ούτε τη γνώση, αλλά ούτε και τη δύναμη να προχωρήσουν μέχρι την 19η Μαΐου 1919, ημέρα πού ο Κεμάλ, αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα, οπότε και άρχισε η συστηματική επιχείρηση της εξοντώσεως ενός ολόκληρου λαού.
Δε γνωρίζουν ή καμώνονται πως δε γνωρίζουν τους τρόπους, τις μεθόδους και τα μέσα που χρησιμοποίησαν οι Τούρκοι, για να εξοντώσουν τον Ποντιακό Ελληνισμό…
Δεν έχουν ιδέαν για την επιστράτευση και εξόντωση νέων, τα τάγματα εργασίας - τάγματα θανάτου, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης, τη συνεχή εργασία και αγγαρείες κάτω από άθλιες συνθήκες, τις επιδρομές των ατάκτων και τις σφαγές των αμάχων στα ελληνικά χωριά…
Δε θέλουν να ξέρουν οι Ατατουρκλάγνοι ότι τις παραμονές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι Έλληνες του Πόντου αριθμούσαν 800.000 άτομα και από αυτά μέχρι το 1923 είχαν εξοντωθεί με ειδεχθείς τρόπους 353.000.
Η γενοκτονία των Ποντίων ( 1916 – 1923 ) με 353.000 νεκρούς που αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του αιώνα μας, είναι άγνωστη σε μια, ευτυχώς μικρή, αλλά υπαρκτή, ομάδα Ποντιομάχων.
Κατά τη «προοδευτική» ιστορική λογική των αρνητών της Ποντιακής γενοκτονίας η Γενοκτονία είναι υπαρκτή μονάχα στα μυαλά ημών των ηλιθίων και φανατικών προσφύγων…
Η μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας, του Ποντιακού Ελληνισμού συγκεκριμένα, υπάρχει μόνο στα μυαλά τα δικά μας!!!
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που η γενοκτονία των Ποντίων η οποία έχει τις ίδιες ηθικές αναλογίες με αυτές των Εβραίων και των Αρμενίων, αποτελεί, δυστυχώς, τη λιγότερο μνημονευόμενη και περισσότερο λησμονημένη από τους εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς.
Τον επίλογο της τραγικής ποντιακής γενοκτονίας αποτελεί ο βίαιος ξεριζωμός των επιζώντων μετά τη νίκη της Τουρκίας. Με τη συνθήκη της ανταλλαγής των πληθυσμών έρχονται στην Ελλάδα και τα τελευταία ζωντανά υπολείμματα. Οι ξεριζωθέντες εγκαταλείπουν την πατρώα γη και όλα τα υπάρχοντά τους. Παίρνουν μαζί τους ιερά κειμήλια και λίγο χώμα από τη γη του Πόντου. Αφήνουν πίσω τη Μαύρη Θάλασσα και μπαίνουν στην Άσπρη Θάλασσα. Φτάνουν στην Ελλάδα περιμένοντας επί 85 ολόκληρα χρόνια την ιστορική δικαίωση που δεν ήρθε ποτέ.
Οι Τούρκοι αρνούνται σήμερα τη σφαγή του 1922 – τη σφαγή των Ελλήνων. Κι όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με αδιάσειστα ντοκουμέντα, τα αποδίδουν στις αναπόφευκτες ακρότητες του πολέμου. Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική.
Η γενοκτονία των Χριστιανών ήταν ένα καλά μελετημένο σχέδιο εξόντωσης όλων των μειονοτήτων της άλλοτε κραταιάς Αυτοκρατορίας. Ένα σχέδιο που άρχισε να εφαρμόζεται από το 1914, με τον πρώτο διωγμό. Και ολοκληρώθηκε μετά την καταστροφή του 1922.
Οι Τούρκοι αρνούνται… Και έχουν λόγους να αρνούνται… Οι έλληνες, όμως Ποντιομάχοι γιατί;
Οι Πόντιοι, όμως δεν ξεχνούν και επιλέγοντας την 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης, ημέρα που στην Τουρκία αποτελεί εθνική γιορτή της τουρκικής νεολαίας, αποκαλύπτουν το πραγματικό εγκληματικό πρόσωπο του Μουσταφά Κεμάλ πασά.
Ο Ελληνισμός τιμά τη μέρα αυτή τη μνήμη της μεγάλης θυσίας – το κουράγιο των τρομαγμένων, κατατρεγμένων, καταταλαιπωρημένων θυμάτων, που μπόρεσαν να κλείσουν στις ψυχές τους τις αλησμόνητες πατρίδες και να τις ξαναστήσουν στα γκέτο των συνοικισμών, όπου τους έκλεισε η προσφυγιά.
Οι πρόγονοί μας άφησαν τη ζωή τους, και πολλοί από αυτούς έμειναν άθαφτοι στον αγώνα τους να μην αλλοιωθεί η πίστη τους, να μη χαθεί η δική τους και με τη σειρά δική μας Ποντιακή μας ταυτότητα.
Η κληρονομιά μας αυτή φαντάζει βαριά κι ασήκωτη, μα αν την κατανοήσουμε θα δούμε πως είναι μια κληρονομιά μοναδική και πολύτιμη. Μια κληρονομιά βαθιάς ευθύνης και υπευθυνότητας απέναντι στις επόμενες γενιές.
Σε μια εποχή, που τα πάντα βρίσκονται υπό αμφισβήτηση, μια εποχή των εύκολων λύσεων, μας δίνεται η ευκαιρία να αγωνιστούμε με το δικό μας μοναδικό τρόπο για τη δικαίωση του Ποντιακού Ελληνισμού και την ιστορία του. Πέρασαν 86 χρόνια από τα τραγικά εκείνα γεγονότα που σημάδεψαν ανεξίτηλα την Ποντιακή ψυχή …
Η παγκόσμια, όμως, εικόνα του σήμερα δε μοιάζει σχεδόν καθόλου με εκείνη του 1923…
Σήμερα τα κατασκευασμένα «εθνικά κράτη» καταρρέουν. Αυτό διακηρύσσουν σε κάθε τόνο οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης.
Κυρίαρχη είναι η άποψη ότι η άνευ προηγουμένου διεθνής διακίνηση κεφαλαίων και πολιτιστικών προϊόντων, θέτει επί τάπητος την ανάγκη υπερεθνικών δομών και πολιτικών διαχείρισης της παγκοσμιοποίησης.

Η Τουρκία από τη μια τρέμει την πολιτική, πολιτισμική και κοινωνική απομόνωση και από την άλλη αντιδρά αρνητικά στην τήρηση των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και στο δικαίωμα των λαών για ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση για τον μοναδικό λόγο ότι είναι «άλλοι» λαοί, υποδεέστερης υποτίθεται ιστορικής ποιότητας ή περιωπής.

Για το εθνικό «βαθύ» κράτος της Τουρκίας, με τον τρόπο που δημιουργείται το νέο «πλανητικό κράτος», φαίνεται να μην υπάρχει άλλη επιλογή. Ή ενσωματώνεται, ακέραιο ή τεμαχισμένο σ’ αυτό που λέμε «παγκόσμια κοινότητα» ή παραμένει αιχμαλωτισμένο, χωρίς καμιά προοπτική απελευθέρωσης στον ιστό της Κεμαλικής αράχνης.

Το πρώτο φαντάζει ως περισσότερο ρεαλιστικό, εξάλλου αυτό προσπαθεί να κατακτήσει με κάθε θυσία η γειτονική χώρα και όσο περνάει ο καιρός η Κεμαλική αντίληψη του δόγματος «η Τουρκία στους Τούρκους» θα σφίγγει ολοένα και περισσότερο ως φονική θηλιά στο λαιμό της Τουρκίας η οποία, ας σημειωθεί, δεν είναι σε καμιά περίπτωση γέννημα της κοινωνίας, αλλά ένα οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό πλέγμα των λειτουργιών του θεμελιώθηκε πάνω στην εθνορατσιστική Κεμαλική λογική του ξεριζώνω, εκτοπίζω, σφάζω, καίω, αρπάζω…

«Oι Nεότουρκοι», έγραφε ο F. Sartiaux, «αποκάλυψαν το μεγαλεπήβολο σχέδιό τους, την εξόντωση δηλαδή όλων των ιθαγενών Xριστιανών της Mικράς Aσίας. Ποτέ, σε καμιά περίοδο της ιστορίας, κανένα πιο διαβολικό σχέδιο δεν είχε στοιχειώσει τη φαντασία του ανθρώπου».

353.000 ψυχές είναι τα θύματα της Ποντιακής γενοκτονίας…
Η τρομοκρατία, τα εργατικά τάγματα, οι εξορίες, οι κρεμάλες, οι πυρπολήσεις των χωριών, οι βιασμοί, οι δολοφονίες ανάγκασαν τους Έλληνες του Πόντου να ανέβουν στα βουνά οργανώνοντας αντάρτικο για την προστασία του αμάχου πληθυσμού. Τα θύματα της γενοκτονίας θα ήταν πολύ περισσότερα, αν δεν υπήρχε το επικό και ακατάβλητο ποντιακό αντάρτικο. Με την επικράτηση του «απελευθερωτή» Κεμάλ, οι διωγμοί συνεχίζονται με μεγαλύτερη ένταση. Στήνονται στις πόλεις του Πόντου τα διαβόητα έκτακτα δικαστήρια ανεξαρτησίας, που καταδικάζουν και εκτελούν την ηγεσία του ποντιακού ελληνισμού.
Τον επίλογο της τραγικής ποντιακής γενοκτονίας αποτελεί ο βίαιος ξεριζωμός των επιζώντων μετά τη νίκη της Τουρκίας. Με τη συνθήκη της ανταλλαγής των πληθυσμών έρχονται στην Ελλάδα και τα τελευταία ζωντανά υπολείμματα. Οι ξεριζωμένοι εγκαταλείπουν την πατρώα γη και όλα τα υπάρχοντά τους. Παίρνουν μαζί τους ιερά κειμήλια και λίγο χώμα από τη γη του Πόντου. Αφήνουν πίσω τη Μαύρη Θάλασσα και μπαίνουν στην Άσπρη Θάλασσα. Οι περισσότεροι φτάνουν στην Ελλάδα περιμένοντας επί 86 ολόκληρα χρόνια την ιστορική δικαίωση… Οι υπόλοιποι σκορπίζουν και στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα…

ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΟΝΤΙΟΙ ΚΑΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΣΚΟΡΠΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗ ΓΗΣ, ΕΥΡΩΠΗ, ΑΣΙΑ, ΑΜΕΡΙΚΗ, ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ…

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν έχουμε Πατρίδα και κάθε αναφορά μας σ’ αυτήν πρέπει να απορρίπτεται ως «πράξη εθνικισμού».

Για μας του Πόντιους η «Πατρίδα» δεν είναι ούτε «προτεκτοράτο», ούτε «στερεότυπο» που στηρίζεται στη μισή αλήθεια.

Για μας τους Πόντιους η «Πατρίδα» είναι κυρίαρχη ιδέα που οριοθετεί το πεδίο της συζήτησης με τις αντίπαλες ιδέες…

Για μας τους Πόντιους η «Πατρίδα» δεν είναι «εθνικό κράτος», είναι «εθνικό συναίσθημα»

Γιατί για μας τους Πόντιους η ελληνικότητα δεν είναι κληρονομικό δικαίωμα , είναι βίωμα και καθημερινή κατάκτηση…

Κι εμείς οι Πόντιοι, «οι μετέχοντες της ελληνικής παιδείας», με δηλωμένη τη θέλησή μας να καθορίζουμε τις τύχες μας…
Εμείς οι Πόντιοι που ως άτομα παραγόμενα από την Ιστορία, επιβιώσαμε των γενοκτονιών και των «εθνικών κρατών»…
Όχι μόνο θα επιβιώσουμε και με την ενοποιητική Ευρωπαϊκή διαδικασία, αλλά θα τη χρησιμοποιήσουμε κιόλας, ως άλλο «Δούρειο Ίππο», για να επιτύχουμε αυτό που δεν κατορθώσαμε μέχρι σήμερα, τη δημιουργία της «Πατρίδας» που θα επανασυνδέσει τον Ποντιακό Ελληνισμό με την ιστορικότητα και την Ελληνικότητα που διατήρησε για 2.700 χρόνια χωρίς πιστοποιητικά και αστυνομικές ταυτότητες…

Η Μικρασία ήταν και παραμένει λίκνο του Ελληνικού πολιτισμού είτε το θέλουν, είτε όχι, είτε μπορεί να το καταλάβει, είτε πεισματικά το αρνείται το Κεμαλικό συνονθύλευμα που αυτοονομάζεται (!!!) Τουρκικό έθνος!!! Μας κατηγορούν οι Κεμαλιστές της Τουρκίας και τα εν Ελλάδι παπαγαλάκια τους ότι επιδιώκουμε «ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΕΝ ΕΤΕΙ 2009"
Με τον όρο "ανακατάληψη" συμφωνούμε πλήρως!
Ανακαταλαμβάνω σημαίνει παίρνω πίσω ξανά ότι μου αφαίρεσαν, ότι μου ανήκει... Τώρα το 2009 θα είναι, το 2019, το 2029.... Έχουμε την υπομονή να περιμένουμε και θα περιμένουμε...
Νομοτελειακά τα "εθνικά κράτη" τύπου Τουρκίας έχουν ημερομηνία λήξεως, κάτι που αδυνατούν να κατανοήσουν οι αρτηριοσκληρωτικοί Κεμαλικοί εγκέφαλοι...
Τις προάλλες μεγάλης κυκλοφορίας Τουρκική εφημερίδα έγραφε με πηχυαίους τίτλους :"ΟΙ ΠΟΝΤΙΟΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΤΟ 25% ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ"

Εμείς διευκρινίζουμε: ΟΙ ΠΟΝΤΙΟΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΟ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ. ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑΝ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΗ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ, ΤΟ "ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ ΚΡΑΤΟΣ" ΝΑ ΤΟ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ...
ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΑΝ Ή ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ "ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ Η ΓΗ ΘΑ ΤΡΕΜΕΙ..."


Wednesday, May 20, 2009

Η ανίερη και λυσσαλέα σκύλευση της Σφαγής των Ποντίων

Σεβαστείτε τουλάχιστον τους νεκρούς


Η ημέρα της γενοκτονίας των Ποντίων από τον φιλοδυτικό και κοσμικού χαρακτήρα Κεμάλ Ατατούρκ πέρασε… Άλλη μια ημέρα που οι θύμισες γέμισαν το μυαλό και τα φαντάσματα των σφαγμένων και αδικοχαμένων από την Τουρκική θηριωδία, Ποντίων, ήρθαν να μας στοιχειώσουν.
Σήμερα διάβαζα και άκουγα συνεχώς δηλώσεις επιφανών πολιτικών, στις οποίες ανέφεραν ότι η σφαγή των Ποντίων, η γενοκτονία των Ποντίων, είναι μέρος της Ελληνικής ιστορίας…!
Αφού "βομβαρδίστηκα" με τις δηλώσεις τους και τα κροκοδείλια δάκρυά τους, αφού με έκαναν να νιώσω πως στέκονται απέναντι στους νεκρούς σαν να ήταν αδέλφια τους και συγγενείς τους, αναρωτιέμαι, ο δυστυχής:
- γιατί τότε δεν αναγράφεται στα βιβλία της Ελληνικής Ιστορίας που διδάσκονται στα σχολεία;
- γιατί δεν βρέθηκε ένας θαρραλέος υπουργός ή πρωθυπουργός που να τακτοποιήσει το κενό και να συμπεριληφθούν οι ανηλεείς σφαγές, των Τούρκων κατά των Ελλήνων του Πόντου, στην ιστορία;
- γιατί δεν βρέθηκε κάποιος από τους υπεύθυνους καθηγητές ιστορίας των Ελληνικών Πανεπιστημίων που να δρομολογήσει μέσα από το πανεπιστημιακό του έργο, ξεσηκώνοντας συναδέλφους του ιστορικούς ξένων πανεπιστημίων, την δικαίωση των θανάτων που ούτε σε ζώα δεν αρμόζουν;
- γιατί δεν βρέθηκε σήμερα κάποιος να καταδικάσει την κυρία Γιαννάκου (όψιμη ευρωβουλευτής του κυβερνώντος κόμματος) για τις θέσεις της απέναντι στις σφαγές κατά του Ελληνικού, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων Ποντίων;
- γιατί δεν βρέθηκε κανείς σήμερα να θυμίσει (υπάρχει και φωτογραφικό υλικό) στην κυρία Ρεπούση και σε όλα τα άλλα τα «καλά» και σπουδασμένα «παιδιά» πως οι νεκροί υπήρξαν και υπάρχουν ακόμη και ζητούν δικαίωση και όχι σπίλωση;
Βέβαια, ο κύριος Κουμουτσάκος πέταξε μία «φωτοβολίδα» ζητώντας από την Τουρκία να αναγνωρίσει την σφαγή των Ποντίων… Ζήτησε από τον φονιά να ομολογήσει το έγκλημά του!!! Ή ηλίθιος είναι ή προπονείται για το χρυσό στην ηλιθιότητα, θα σκεφθεί κανείς… Και όμως, ο κύριος Κουμουτσάκος ορθώς έπραξε και «αιτήθηκε» την ομολογία της Τουρκίας. Αλλά το έπραξε σκεπτόμενος τις Ευρωεκλογές και χρησιμοποίησε το δίκαιο αίτημα της δικαίωσης των νεκρών σφαγιασθέντων προκειμένου να εισπράξει ψήφους στις επικείμενες εκλογές το κόμμα και η κυβέρνηση στην οποία υπηρετεί και όχι για να δικαιωθεί η ιστορία, για να ακουστεί η αλήθεια και να δακτυλοδείξει τον σφαγέα…
Λυπάμαι πολύ, αλλά διαφορετική αντιμετώπιση και περισσότερο σεβασμό περίμενα, από τους σημερινούς κυβερνώντες και τον πολιτικό κόσμο, απέναντι στους νεκρούς Πόντιους… (που μάταια περίμεναν την «μητέρα πατρίδα» να γυρίσει και να τους αγκαλιάσει και σιωπηρά έπεσαν θύματα της εκδίκησης του Κεμάλ Ατατούρκ)…
Αυτά τα θύματα ζητούν αναγνώριση, τουλάχιστον από τους Έλληνες και όχι εμπαιγμό, όχι άλλη εκμετάλλευση, όχι… τουλάχιστον σεβαστείτε του νεκρούς… αν μπορείτε…


Κωνσταντίνος

http://kostasxan.blogspot.com/2009/05/blog-post_2969.htm

Ypoloipo

Tuesday, May 19, 2009

-19 ΜΑΪΟΥ – ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ


Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ
Κεντρικές Εκδηλώσεις Μνήμης

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ : Τρίτη 19 Mαϊου Πλ. Αγίας Σοφίας 7:30 μμ

ΑΘΗΝΑ : Κυριακή 24 Μαϊου- Ι.Ν.Αγ. Διονυσίου Αρεοπαγίτου 12:00 Συγκέντρωση – Πορεία

Ekdilwsi Image0002

Ομιλητής της κεντρικής εκδήλωσης μνήμης στην Θεσσαλονίκη στις 19 Μαϊου 2009 στην Πλατεία Αγ. Σοφίας θα είναι ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Πολυπολιτισμικών Υποθέσεων της Νότιας Αυστραλίας κος Michael Atkinson.

Πρωτεργάτης και εισηγητής της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων, Ελλήνων Ασσυρίων και άλλων μειονοτήτων στην Μικρά Ασία το διάστημα 1915 – 1923 από το πολιτειακό κοινοβούλιο της Ν. Αυστραλίας στις 30 Απριλίου 2009.

Η πρότασή του που ψηφίστηκε ομόφωνα :

«Επειδή, η Γενοκτονία, από την Οθωμανική Κυβέρνηση, στο διάστημα 1915 – 1923, εναντίον των Αρμενίων, των Ελλήνων, των Ασσυρίων και των άλλων μειονοτήτων στην Μικρά Ασία, είναι ένα από τα μέγιστα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ο λαός της Νότιας Αυστραλίας και η Βουλή:

α) Συντάσσεται με τα μέλη των κοινοτήτων των Αυστραλό-Αρμενίων, των Αυστραλό-Ελλήνων του Πόντου, των Αυστραλό-Ασσυρίων και τιμούμε την μνήμη των αθώων ανδρών, γυναικών και παιδιών, που έπεσαν θύματα της πρώτης Γενοκτονίας της σύγχρονης εποχής.

β) Καταδικάζει την Γενοκτονία των Αρμενίων, των Ελλήνων τουΠόντου, των Ασσυρίων Ορθοδόξων και των άλλων Χριστιανικών μειονοτήτων και όλες τις Γενοκτονίες ως έσχατες πράξεις ρατσιστικής, θρησκευτικής και πολιτισμικής μισαλλοδοξίας.

γ) Αναγνωρίζει την σπουδαιότητα του να θυμάται και ναδιδάσκεται κανείς, από τα σκοτεινά κεφάλαια της ιστορίας της ανθρωπότητας καινα διασφαλίζει ότι, τέτοια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, δεν επιτρέπεται ναεπαναλαμβάνονται.

δ) Καταδικάζει και αποτρέπει κάθε απόπειρα, με την πάροδο του χρόνου, την άρνηση και διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας της Γενοκτονίαςτων Αρμενίων και των άλλων εγκλημάτων Γενοκτονίας που έγιναν κατά τη διάρκειααυτού του αιώνα.

ε) Αναγνωρίζει την σημασία της ανθρωπιστικής προσφοράς του λαού της Νότιας Αυστραλίας, προς τα θύματα και τους επιζήσαντες από τις Γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου. και

στ) Καλεί, την Ομοσπονδιακή Βουλή, επίσημα να καταδικάσει τη Γενοκτονία».



Δείτε εδώ ένα βιντεάκι σχετικό με το δράμα της σφαγής των νηπίων της Σάντας.

Κείμενο: Ελένη Νυμφοπούλου-Παυλίδου
Μουσική : Δημήτρης Πιπερίδη
Αφήγηση: Τάκης Βαμβακίδης
Φωτογραφίες παιδιών : Προσφυγόπουλα της Ανατολής- National Geographic τεύχος November 1925 , παιδιά της Παλαιστίνης

ΠΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ



Ypoloipo

19 Mαϊου: Ημέρα Μνήμης



Αντί κάποιου δικού μου κειμένου για την σημερινή ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των προγόνων μου απο το Κεμαλικό/ναζιστικό καθεστώς, αναρτώ μέρος απαντητικής επιστολής που μου έστειλε πριν απο λίγες ημέρες ένας μεγάλος Πόντιος Ποιητής:

'.....
Ποτέ δεν πίστευα ότι η Πολιτεία θέλει να μας βοηθήσει. Να μας εκμεταλλευτεί θέλει και μας εκμεταλλεύεται μια χαρά. Τι μας πρόσφερε η Πολιτεία που χωρίς να μας ρωτήσει μας αντάλλαξε; Το αναλογιστήκαμε ποτέ; Εγκατάλειψη, κατατρεγμό, περιφρόνηση… Αυτά μας πρόσφερε!
Μας πέταξε στη Μακεδονία να... μας φάνε οι λύκοι κι εμείς (οι γονείς και οι παππούδες μας δηλαδή) φάγαμε τους λύκους και τη Σλαβο-Μακεδονία την κάναμε Μακεδονία!
Κι ούτε που μας το αναγνώρισε κανείς…
Κι από πάνω μας κατάκλεψαν κιόλας… Οι Γονείς και οι Παππούδες μας που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα μετά τον ξεριζωμό τους από τον αλησμόνητο Πόντο όχι μόνο αποστερήθηκαν των κατοχυρωμένων δικαιωμάτων τους από τη συνθήκη της Λωζάνης, αλλά εδώ και 80 χρόνια εμπαίζονται με τον πλέον προκλητικό τρόπο αφού η «πανέξυπνη ελλαδική γραφειοκρατία» φρόντισε να αποδοθεί μόνο το 10% της ανταλλάξιμης περιουσίας στους πρόσφυγες. Το υπόλοιπο εξυπηρέτησε τις ρουσφετολογικές ανάγκες του παλαιοελλαδικού κατεστημένου. Υπήρχαν και συγκεκριμένες περιπτώσεις μαζικής καταπάτησης της περιουσίας αυτής που ανήκε στους πρόσφυγες. Η εκλογική περιφέρεια του Ελευθερίου Βενιζέλου σύσσωμη αντέδρασε στην εγκατάσταση προσφύγων στις περιοχές των μουσουλμάνων που είχαν αναχωρήσει. Και ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπάκουσε στην φωνή της εκλογικής του πελατείας, ανεχόμενος την καταπάτηση των περιουσιών που ανήκαν, με βάση τη συνθήκη της Λωζάννης, στους πρόσφυγες.
Τι απέγιναν τα σχολειά μας; Που είναι το Φροντιστήριο της Τραπεζούντας; ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ; Λευκές σελίδες η ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού… Αλλά εμείς το τικ καλά το χορεύουμε…
Τι έχουν να μας απαντήσουν οι «Ποντιο-ηγήτορες»; Τι έχουν να μας πουν οι Πόντιοι βουλευτές; Οι Μουσουλμάνοι του Έβρου σήκωσαν την Τούρκικη Σημαία, αυτοαποκαλούνται Τούρκοι (ούτε με ενδιαφέρει φυσικά αν είναι ή δεν είναι) πάνε κι έρχονται στην Τουρκία, ζητάνε ανεξαρτητοποίηση της Θράκης!!!... Και δε μιλάει κανένας κερατάς! Κιχ δεν ακούγεται…Και πόσοι είναι; Πενήντα, εκατό χιλιάδες; Πόσοι είμαστε εμείς… Δυο, τρία εκατομμύρια; Τη δικιά μας τη σημαία τι την κάναμε; Που πήγε και κρύφτηκα ο αετός του Πόντου; Συμβιβαστήκαμε με ένα πιάτο φαί, δάσκαλε, και τα ξεχάσαμε όλα.
Τρείς χιλιάδες χρόνια οι Εβραίοι περίμεναν για να γυρίσουν στην Πατρίδα τους κι από μας ζητάνε μέσα σε 80 χρόνια να την ξεχάσουμε τη δικιά μας! Κι ξέρεις πιο είναι το κρίμα; Οι μισοί από μας την ξεχάσαμε και οι άλλοι μισοί παίρνουμε βίζα για να πάμε επισκέπτες στην Πατρίδα μας! Για να δούμε το σπίτι μας! Για να βρούμε του τάφους των δικών μας!Η δικιά μου γενιά χαμένη πήγε Αναστάση, ίσως γατί χόρτασε, ίσως γιατί δεν άντεχε άλλο τα ευλογημένα βάσανα που πέρασαν οι γονείς και οι παππούδες μας…

Έχουμε όμως τη νέα γενιά των Ποντίων που μπορεί να μη μιλάει καλά τα Ποντιακά, μπορεί να μη ξέρει να χορεύει τους Ποντιακούς χορούς, αλλά είναι πιο Πόντια γενιά κι από δικιά μου κι από τη δικιά σου!
Και γι αυτήν τη γενιά που έχει συνειδητοποιήσει ότι εμείς οι Πόντιοι φιλοξενούμενοι είμαστε σ’ αυτόν τον τόπο, γι αυτήν τη γενιά που ξέρει που είναι η δικιά της Πατρίδα, γι αυτήν τη γενιά που ξέρει ότι κάποια μέρα θα ξαναγυρίσει στην Πατρίδα της και η γη θα τρέμει…
ΑΞΙΖΕΙ τον κόπο να αγωνιστούμε μέχρι την ώρα που θα κλείσουμε τα μάτια μας.

Και σ’ αυτόν τον αγώνα λίγοι θα είναι εκείνοι που θα μας συμπαρασταθούν και πολλοί που θα μας πολεμήσουν…'

υπεύθυνος για το copy paste
Αναστάσιος Καζαντζίδης
Εκπαιδευτικός-αρθρογράφος

http://taxalia.blogspot.com/2009/05/19-m.html

Ypoloipo

Sunday, May 17, 2009

19η Μαΐου - Εθνική Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου


ΕΝΩΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Το 1994 η Βουλή των Ελλήνων, με καθυστέρηση 70 ετών, ψήφισε την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Έκτοτε και μέχρι σήμερα, για 15 ολόκληρα χρόνια, καμία ελληνική Κυβέρνηση και κανένα πολιτικό κόμμα δεν έχουν προχωρήσει σε άλλες, πιο ουσιαστικές ενέργειες για την προώθηση του ζητήματος της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ποντίων από άλλες χώρες, ούτε και έχουν πάρει ποτέ ουσιαστική και ξεκάθαρη θέση για το θέμα.

Έκτοτε μόνο η Κύπρος, το κοινοβούλιο της Νότιας Αυστραλίας και κάποιοι φορείς των ΗΠΑ (Πολιτείες, Κυβερνήτες και Γερουσιαστές) έχουν αναγνωρίσει επίσημα την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Και αυτά έγιναν μετά από παρεμβάσεις ελλήνων του εξωτερικού, χωρίς καμία απολύτως συνδρομή του Ελληνικού Κράτους.

Χρόνο με το χρόνο η 19η Μαΐου, η Εθνική Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, μεθοδευμένα και συστηματικά ξεχνιέται και περνάει στο περιθώριο και οι εκδηλώσεις που γίνονται την ημέρα αυτή από πάσης φύσεως εγχώρια σωματεία και συλλόγους, ατονούν ολοένα και περισσότερο και προβάλλονται ολοένα και λιγότερο.

Αυτή η τάση πρέπει να αντιστραφεί!

Σήμερα σε όλο τον κόσμο - στην Αμερική, τον Καναδά, την Αυστραλία, στις χώρες της Ευρώπης, της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και άλλες - γίνεται μια τεράστια προσπάθεια από απόδημους έλληνες και φιλέλληνες στην κατεύθυνση της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από τις κυβερνήσεις των χωρών τους. Και δεν νοείται η Ελλάδα να μην πρωταγωνιστεί σε αυτή την προσπάθεια, νομιμοποιώντας μάλιστα τους δολοφόνους μέσα από πράξεις, όπως η κατάθεση στεφάνων στο μαυσωλείο του υπεύθυνου της Γενοκτονίας, Μουσταφά Κεμάλ.

Δεν αρκούν οι χοροί, τα πανηγύρια και οι βαρύγδουποι λόγοι πίσω από κλειστές πόρτες. Χρειάζεται μεγάλη, συλλογική και συστηματική δουλειά από όλους μας. Χρειάζεται προπαντός να θυμόμαστε πως ο απώτερος σκοπός όλων είναι η παγκόσμια αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Είναι χρέος και ιερό καθήκον όλων μας!

  • Σήμερα ανάβουμε όλοι από ένα κερί και το αφήνουμε στο παράθυρο για να το βλέπει ο ουρανός. Οι 353.000 αθώες ψυχές το αναμένουν για να λαμπιρίζουν σαν αστέρια!

  • Σήμερα δίνουμε δυναμικό παρών σε κάθε εκδήλωση που πραγματοποιείται στον τόπο μας για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων!
  • Σήμερα απαιτούμε απ’ όλους σεβασμό για τη 19η Μαΐου και για τις εκατοντάδες χιλιάδες των θυμάτων της Γενοκτονίας!
  • Σήμερα απαιτούμε από την Τουρκία να σταματήσει να αρνείται το μαζικό έγκλημα και να αντιστρέφει την ιστορία και την καλούμε να πράξει το καθήκον της, αναγνωρίζοντας την ευθύνη της για τη Γενοκτονία, ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού της ιστορικής αλήθειας και πράξη ειλικρινούς μεταμέλειας, φιλίας και συνεργασίας με την Ελλάδα!
  • Σήμερα απαιτούμε από το Ελληνικό Κράτος να πραγματοποιεί εκδηλώσεις μνήμης όπως ακριβώς το ίδιο έχει ορίσει – με σεβασμό, μεγαλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, όπως απαιτεί η ιστορία των Ελλήνων του Πόντου!
  • Σήμερα κυριευόμαστε από συναισθήματα αγάπης και πατριωτισμού και όχι φανατισμού!
  • Σήμερα διοχετεύουμε στα Μέσα Ενημέρωσης, sites, forums, blogs κλπ, κείμενα και άλλο υλικό για τη σημασία της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου!
  • Σήμερα με τις ειρηνικότατες συγκεντρώσεις σε όλη την Οικουμένη βροντοφωνάζουμε πως ο Πόντος έχει συνέχεια! Ο Πόντος είναι ένα άστρο ζωντανό που φωτίζει τις ψυχές μας - εχθές, σήμερα και για πάντα!
  • Όχι άλλες γενοκτονίες, όχι άλλοι πόλεμοι!
  • Στις 19 Μαΐου στις 21:00 βγαίνουμε όλοι στην Κεντρική Πλατεία Κομοτηνής και σιωπηλοί και καθιστοί, με ένα αναμμένο κερί, δηλώνουμε ότι σήμερα οι Έλληνες δεν ξεχνάμε! Θυμόμαστε και τιμούμε!


Ypoloipo

Saturday, May 16, 2009

Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου (1916-1922) και τα μηνύματα που εκπέμπει.

του Αντώνη Παυλίδη*


Η Βουλή των Ελλήνων, ως γνωστόν, με ομόφωνη απόφασή της το Φεβρουάριο του 1994, έλαβε μια ιστορική απόφαση, που θα έπρεπε να είχε λάβει πολύ νωρίτερα: όρισε τη 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου κατά την περίοδο 1916-1922. Θα αποπειραθούμε να κάνουμε μια νηφάλια αναφορά στο ζήτημα αυτό, παρότι απωθεί τους φανατικούς του παρόντος, που εκπροσωπούν τη λογική της «πολιτικής ορθότητας».

Τα τελευταία χρόνια τίθενται ιδιαίτερα έντονα απ’ τους τελευταίους κάποιες ενδιαφέρουσες απόψεις. Λέγεται πχ ότι δεν πρέπει η χώρα μας να προκαλεί την Τουρκία με αποφάσεις όπως αυτή της Βουλής το 1994, ότι πρέπει να αφαιρεθούν άμεσα από τα σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας όλα όσα ενοχλούν την Τουρκία (κι όχι γιατί την ενοχλούν), κλπ. Κάποιοι μάλιστα προτείνουν τη συγγραφή κοινών εγχειριδίων ιστορίας, πράγμα βέβαια που ακούγεται ευχάριστα, αλλά είναι άτοπο αν δεν συνοδεύεται από ένα ελάχιστο κοινό ιδεολογικό πλαίσιο των δύο χωρών και προ πάντων, όπως στην περίπτωση Ελλάδας και Τουρκίας, αν υπάρχουν ανοικτά ζητήματα (Κύπρος, Αιγαίο, κλπ). Όλοι λοιπόν αυτοί οι «ειδικοί» εκφράζουν μια πραγματικότητα μάλλον εικονική, εκφράζοντας περισσότερο τις επιθυμίες τους παρά τα πραγματικά δεδομένα. Εξετάζουν τα δεδομένα της Τουρκίας χρησιμοποιώντας τις καθιερωμένες «μήτρες» που ισχύουν στις διεθνείς σχέσεις, αγνοώντας όμως τις σημαντικές ιδιαιτερότητες της τουρκικής περίπτωσης και τα αίτια που παράγουν τις αλλεπάλληλες κρίσεις στις σχέσεις των δύο χωρών. Χρησιμοποιούν τη μέθοδο του εξευμενισμού, αγνοώντας τα μηνύματα που από το βάθος των αιώνων ο ίδιος ο Θουκυδίδης εκπέμπει: ότι αυτός είναι ο πιο σίγουρος δρόμος προς τη σύγκρουση. Αυτό που μπορεί να την αποτρέψει είναι η οικοδόμηση φιλικών σχέσεων πάνω στην αλήθεια και την αξιοπρέπεια και των δύο ενδιαφερομένων.

Σε πολλές περιπτώσεις προχωρούν σε αφελείς υπεραπλουστεύσεις. Υποστηρίζουν για παράδειγμα ότι κατά την περίοδο εκείνη είχαμε πόλεμο και στον πόλεμο παρουσιάζονται αγριότητες απ’ όλες τις πλευρές. Αγνοούν όμως ότι το «ολοκαύτωμα εν ροή» των Ελλήνων του Πόντου (και της υπόλοιπης Μ. Ασίας) ξεκίνησε πολύ πριν το 1919 που έγινε η ελληνική απόβαση στη Σμύρνη και ότι τα γυναικόπαιδα που κυρίως υπέστησαν τη βαρβαρότητα, δεν συμμετείχαν σε κανένα πόλεμο. Ο αφανισμός των χριστιανικών εθνοτήτων από το μικρασιατικό χώρο είχε προαποφασιστεί, όπως όχι μόνο το πλήθος των διαθέσιμων τεκμηρίων μαρτυρά, αλλά ακόμη και αξιόλογοι Τούρκοι επιστήμονες (όπως πχ ο Taner Akçam) ομολογούν.

Η ιδεολογία του σύγχρονου τουρκικού κράτους αντικατοπτρίζεται τόσο στα διδακτικά εγχειρίδια, όπου κυριαρχούν σύμβολα ρατσισμού και εθνικισμού, όσο και στα μνημεία. Το μνημείο του Τοπάλ Οσμάν, του Άϊχμαν των Ποντίων, που δεσπόζει στο λόφο της Κερασούντας και το μνημείο του αρπακτικού Τούρκου νικητή απέναντι στον καταρρεύσαντα Έλληνα στο Αφιόν Καραχισάρ, εκφράζουν αυτήν ακριβώς την ιδεολογία. Παρότι η συλλογική συνείδηση του τουρκικού λαού μέσω αυτών των μηχανισμών διαμορφώνεται σε αρνητική κατεύθυνση, όμως αυτό δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει στον αγώνα για οικοδόμηση μιας πραγματικής φιλίας και ειρήνης μεταξύ των δύο λαών.

Αυτό που γνώριζαν οι Πόντιοι 2ης και 3ης γενιάς από τους γονείς και τους παππούδες τους, σήμερα μπορεί να το γνωρίσει σε όλη του την έκταση κάθε Έλληνας. Οι αλλεπάλληλοι τόμοι που έχουν εκδοθεί –με αποκορύφωμα τον τόμο που εξέδωσε η Βουλή των Ελλήνων το 2004- και οι άπειρες μελέτες που ετοιμάζονται, αποδεικνύουν ότι το έγκλημα αυτό είναι αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός. Άλλωστε η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου -στο πλαίσιο της γενοκτονίας όλων των χριστιανικών λαών της Ανατολής από το καθεστώς των Νεοτούρκων- το Νοέμβριο του 2007 από τον πλέον αρμόδιο φορέα, τη Διεθνή Ένωση Ακαδημαϊκών για τη μελέτη των Γενοκτονιών (I.A.G.S) συντρίβει εκ των πραγμάτων κάθε απόπειρα εσωτερικής αμφισβήτησης. Ο ΟΗΕ με το ψήφισμά του το 1948 για τον ορισμό του εγκλήματος της Γενοκτονίας, δηλώνει ότι δεν πρόκειται για έγκλημα εναντίον ενός μόνο έθνους, έστω και τμήματός του. Πρόκειται για έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας. Συνεπώς ο αγώνας για την αναγνώριση του εγκλήματος δεν αφορά μόνο τους Πόντιους, ή μόνο τους Έλληνες. Αφορά όλη την ανθρωπότητα. Οι δίκαιοι που αγωνίζονται για την αναγνώριση της Γενοκτονίας δεν είναι τυπικοί αγωνιστές, αλλά αγωνιστές των θεμελιωδών δικαιωμάτων της ανθρωπότητας. Συνεπώς ο αγώνας τους είναι ο σημαντικότερος αγώνας που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος. Αγωνίζονται γιατί νωρίζουν καλά ότι η ασυλία του θύτη προκαλεί τις επόμενες Γενοκτονίες. Γνωρίζουν για παράδειγμα ότι η απόφαση του Χίτλερ για την «τελική λύση» απέναντι στους Εβραίους βασίστηκε στην ασυλία του Κεμάλ και των Νεοτούρκων για τις γενοκτονίες που προηγήθηκαν.

Κεντρικός στόχος του αγώνα των ποντιακών φορέων μετά το 1994 είναι η διεθνοποίηση της Γενοκτονίας και η αναγνώρισή της από το επίσημο τουρκικό κράτος. Ο στόχος όμως αυτός, αν και έχει μεγάλες δυσκολίες, όμως δεν πτοεί τους Ποντίους, που ως φορείς της ιδεολογίας της ειρήνης και της δημιουργικής συνεργασίας, δεν έχουν άλλο δρόμο. Γνωρίζουν κάτι που αγνοούν οι τεχνικοί των διεθνών μας σχέσεων. Ότι αν αναγνωριζόταν από νωρίς το έγκλημα αυτό, η ιστορία των ελληνοτουρκικών σχέσεων μετά το 1922 θα ήταν διαφορετική. Δεν θα είχε ούτε Σεπτεμβριανά, ούτε Κυπριακό, ούτε Ίμια. Η δομή και η ιδεολογία του τουρκικού κράτους είναι που διαπερνά τη συλλογική συνείδηση του τουρκικού λαού και γεννά την επιθετικότητα. Ο αγώνας συνεπώς των Ποντίων είναι αγώνας πρωτίστως για την ειρήνη. Οι άλλοι, οι μεταμοντέρνοι «ειδικοί», που προτείνουν μια «φιλία» χωρίς όρους και προϋποθέσεις, προς μια Τουρκία όχι ανθρώπινη αλλά ρατσιστική, που φυλακίζει και εξολοθρεύει ότι διαφορετικό αντιστέκεται στην ιδεολογία της παρακμής, συντελούν, προφανώς χωρίς να το επιθυμούν, στην αναπαραγωγή αυτής της ιδεολογίας από το τουρκικό κοινωνικό σύστημα.

Οι υγιείς σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών δεν μπορούν να οικοδομηθούν πάνω στην παραχάραξη ή την αποσιώπηση της αλήθειας, γιατί αυτή αργά ή γρήγορα θα γίνει γνωστή. Η νέα γενιά της Τουρκίας δεν είναι υποχρεωμένη να μολύνεται με το άγος του εγκλήματος εναντίον των Ελλήνων του Πόντου (και των λοιπών χριστιανικών λαών της Ανατολής Αρμενίων και Ασσυρίων) κατά την περίοδο 1916-1922. Η ιστορική αποκατάσταση παρά την αρχική έκπληξη ή ακόμη και οδύνη που θα επιφέρει για την άγνωστη μέχρι τότε αλήθεια, στη συνέχεια μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά για την τουρκική κοινωνία. Θ’ αποτελέσει προϋπόθεση να ζητήσει συγνώμη η Τουρκία για το έγκλημα αυτό, ως εγγύηση ότι δεν θα επαναληφθούν ανάλογα εγκλήματα στο μέλλον. Μια τέτοια πράξη άλλωστε δεν είναι μοναδική στο πεδίο των διεθνών σχέσεων. Ο Βίλυ Μπραντ πριν από αρκετά χρόνια γονάτισε στο μνημείο του εβραϊκού ολοκαυτώματος, όπως λίγα μόλις χρόνια πριν έκανε ο Γερμανός Πρόεδρος στο μνημείο των Καλαβρύτων, αποδεικνύοντας έτσι έμπρακτα ότι η σημερινή Γερμανία δεν έχει ουδεμία σχέση με το γενοκτόνο ναζιστικό καθεστώς. Μπροστά στην ίδια πρόκληση βρίσκεται και η Τουρκία. Ένα νέο τοπίο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπου η ειρήνη και η πραγματική φιλία θα έχουν στερεότητα και μακρύ χρονικό ορίζοντα, που δεν θα καταρρέουν βίαια κάτω από το βάρος τυχαίων φαινομενικά γεγονότων, όπως συνεχώς από το 1922 μέχρι σήμερα επαναλαμβάνεται, είναι αναγκαίο όσο ποτέ. Το τοπίο αυτό το δικαιούνται οι λαοί των δύο χωρών και το απαιτούν οι νέες πραγματικότητες.-

* Ο Δρ Αντώνης Παυλίδης είναι Πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Ποντίων Εκπαιδευτικών.



Ypoloipo