ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΠΟΝΤΟΣ

O ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΟΥ "ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ" ΒΑΣΙΛΗΣ Ν. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ (ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ)

Εμείς οι απανταχού Πόντιοι ιδρύσαμε στις 4 Φεβρουαρίου 2007 το ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ με κύριους σκοπούς την διεθνοποίηση της Ποντιακής Γενοκτονίας, την ενσωμάτωση της Ιστορίας του Ποντιακού Ελληνισμού στα βιβλία της Ελληνικής Ιστορίας, τη δημιουργία Ποντιακών σχολείων εκεί όπου υπάρχουν ικανοί Ποντιακοί πληθυσμοί, την ίδρυση Πανεπιστημιακής έδρας Ποντιακού Ελληνισμού, τη διατήρηση της Ποντιακής πολιτιστικής κληρονομιάς, των ηθών και των εθίμων μας και την αλληλεγγύη μεταξύ των μελών του κινήματός μας.

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑΠΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ...

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΟΝΤΙΟΙ

ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Εμείς οι Πόντιοι της Ελλάδος «οι μετέχοντες της ελληνικής παιδείας», με δηλωμένη τη θέλησή μας να καθορίζουμε τις τύχες μας…

Εμείς οι Πόντιοι ως άτομα παραγόμενα από την Iστορία που επιβιώσαμε των γενοκτονιών και των «εθνικών κρατών» και διατηρήσαμε την ιστορικότητα και την Ελληνικότητά μας επί 2.700 χρόνια χωρίς πιστοποιητικά και αστυνομικές ταυτότητες…

Εμάς τους Ποντίους που για 85 ολόκληρα χρόνια το συμφέρον του Εθνικού μας κράτους, που χρόνια τώρα σπαταλιέται σε μια μίζερη και αδιέξοδη ελλαδοκεντρική αυτολαγνεία, συνεχίζει να μας θεωρεί ιστορικά απολιθώματα αρνούμενο πεισματικά να συμπεριλάβει στις σελίδες της Ελληνικής Ιστορίας την Ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού…

Εμείς οι Πόντιοι που πιστεύουμε ότι «κάθε λαός έχει δικαίωμα να απαιτεί με επιμονή την επίσημη αναγνώριση από τις αρμόδιες αρχές των εγκλημάτων και αδικιών που διαπράχτηκαν σε βάρος του. Αναγνώριση που είναι ένας ουσιαστικός τρόπος πάλης ενάντια στη μάστιγα της γενοκτονίας…»

Εμείς οι Πόντιοι πιστοί στο ψήφισμα των προσφύγων της 21-1-1923 που θεωρεί ότι «...η Ανταλλαγή...πλήττει καίρια την παγκόσμια συνείδηση και την παγκόσμια ηθική...είναι αντίθετη προς τα ιερότερα δικαιώματα του ανθρώπου, της ελευθερίας και ιδιοκτησίας...το σύστημα της Ανταλλαγής αποτελεί νέα και κεκαλυμμένη μορφή αναγκαστικού εκπατρισμού και αναγκαστικής απαλλοτρίωσης που κανένα κράτος δεν έχει το δικαίωμα να θέσει σε εφαρμογή παρά τη θέληση των πληθυσμών...»

Εμείς οι Πόντιοι ιδρύσαμε στις 4 Φεβρουαρίου 2007 το ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ με κύριους σκοπούς την διεθνοποίηση της Ποντιακής Γενοκτονίας, την ενσωμάτωση της Ιστορίας του Ποντιακού Ελληνισμού στα βιβλία της Ελληνικής Ιστορίας, τη δημιουργία Ποντιακών σχολείων εκεί όπου υπάρχουν ικανοί Ποντιακοί πληθυσμοί, την ίδρυση Πανεπιστημιακής έδρας Ποντιακού Ελληνισμού, τη διατήρηση της Ποντιακής πολιτιστικής κληρονομιάς, των ηθών και των εθίμων μας και την αλληλεγγύη μεταξύ των μελών του κινήματός μας.

Όσο για την επιστροφή μας στα αγιασμένα χώματα του Πόντου εμείς οι Πόντιοι του Κινήματος που ζούμε και δημιουργούμε σε κάθε γωνιά της γης, έχουμε να δηλώσουμε ότι:

ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΤΑ ΑΓΙΑΣΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ...

ΕΚΕΙ ΑΝΘΙΣΕ Ο ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ 2.700 ΧΡΟΝΙΑ...

ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΘΑΜΜΕΝΟΙ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ...

ΕΚΕΙ ΑΦΗΣΑΝ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΙΔΕΑΣ...

ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ, ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΜΑΣ...

ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ Τ' ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗ ΜΙΛΑΝΕ ΤΑ ΡΩΜΑΙΙΚΑ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΣΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΙΣΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΡΚΟΙ, ΓΙΑΤΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΝΤΙΟΙ, ΤΡΑΝΤΕΛΛΕΝΕΣ...

ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΑΣ... Η ΛΥΡΑ... ΟΙ ΧΟΡΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΑΣ...

ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ...

ΕΜΕΙΣ ΑΔΑ ΚΙ ΙΝΟΥΜΕΣ Σ' ΕΜΕΤΕΡΑ ΘΑ ΠΑΜΕ!

ΚΑΝΕΙΣ, ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΞΕΡΙΖΩΣΕΙ ΑΠ' ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ...

ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ 3.000 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ ΚΙ ΑΠΟ 'ΜΑΣ ΖΗΤΑΝΕ ΣΕ 90 ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ!!!

ΠΟΤΕ, ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΑΤΡΙΔΑ...ΣΕ 'ΣΕΝΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ...

ΔΙΝΟΥΜΕ ΟΡΚΟ ΤΙΜΗΣ:
ΝΑ ΞΕΡΑΙΝΕΤΕ Η ΓΟΥΛΑ Μ' ΑΝ ΑΝΑΣΠAΛΩΣΕ ΠΑΤΡΙΔΑ...

Τα σημαντικότερα Συνέδρια των Ποντίων

1918, 21 Ιανουαρίου έως 4 Φεβρουαρίου. Συνέδριο στη Μασσαλία με πρωτοβουλία του Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη, γιου του ισόβιου Δημάρχου Κερασούντας, καπετάν Γιώργη Κωνσταντινίδη. Στο Συνέδριο αυτό γίνεται για πρώτη φορά λόγος για την ίδρυση ανεξάρτητου κράτους με την ονομασία «Δημοκρατία του Πόντου».

1918, Ιούλιος. Συνέδριο στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν για την ανεξαρτησία του Πόντου και τον επαναπατρισμό των προσφύγων που κατέφυγαν στη Ρωσία με την αποχώρηση των Ρωσικών στρατευμάτων από τον Πόντο.

1918, Οκτώβριος. Συνέδριο στο Κρασνοντάρ. Συγκρότηση Κεντρικής Ένωσης Ποντίων Ελλήνων για την ανεξαρτησία του Πόντου.

1918, Νοέμβριος. Συνέδριο στη Μασσαλία. Για την προώθηση της Ανεξαρτησίας του Πόντου.

1918, Νοέμβριος. Παμμικρασιατικόν Συνέδριον στην Αθήνα με τη συμμετοχή Ποντίων.

1919, Φεβρουάριος. Συνέδριο στην Κωνσταντινούπολη. Για το δικαίωμα αυτοδιάθεσης, ανεξαρτησίας και ενσωμάτωσης του Πόντου στην Ελλάδα.

1919, Μάρτιος. Συνέδριο στο Βατούμ. Συγκρότηση Εθνικού Συμβουλίου με σκοπό την Απελευθέρωση του Πόντου και την ίδρυση Δημοκρατίας του Πόντου.

1961, Μάϊος. Α΄ Παμποντιακό Συνέδριο στη Θεσσαλονίκη. Έλαβαν μέρος αντιπρόσωποι από 26 Ποντιακές Οργανώσεις απ’ όλη την Ελλάδα καθώς και πολλές ποντιακές προσωπικότητες. Η κυριότερη εισήγηση ήταν η Ίδρυση Κορυφαίας Ποντιακής Οργάνωσης. Εισήγηση που έγινε απόφαση, για να υλοποιηθεί όμως έντεκα χρόνια αργότερα, το 1972 με την ίδρυση της Πανελλήνιας Ένωσης Ποντιακών Σωματείων (Π.Ε.Π.Σ.) η οποία αργότερα μετονομάστηκε σε Π.Ο.Π.Σ. (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων).

1985, 7-14 Ιουλίου. Α΄ Παγκόσμιο Συνέδριο Ποντιακού Ελληνισμού στη Θεσσαλονίκη. Πρόεδρος: Γεώργιος Ε. Παρχαρίδης. Γ. Γραμματέας: Μαίρη Κ. Στεργιάδου. Την έναρξη των εργασιών κήρυξε ο πρωθυπουργός Ανδρέας Γ. Παπανδρέου.

1988, 31 Ιουλίου – 7 Αυγούστου. Β΄ Παγκόσμιο Συνέδριο Ποντιακού Ελληνισμού στη Θεσσαλονίκη. Πρόεδρος: Παναγιώτης Τανιμανίδης. Γ. Γραμματέας: Μιχάλης Καραβέλας. Το καλλίτερο απ’ όλα τα συνέδρια. Μεταξύ άλλων διατυπώνεται το αίτημα για καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως ημέρας μνήμης της Γενοκτονίας.

1992, 14-24 Μαΐου. Γ΄ Παγκόσμιο Συνέδριο Ποντιακού Ελληνισμού στη Θεσσαλονίκη. Πρόεδρος: Βασίλειος Ιντζές. Γ. Γραμματέας: Γεώργιος Παπαδόπουλος.

1997, 13-16 Ιουνίου. Δ΄ Παγκόσμιο Συνέδριο Ποντιακού Ελληνισμού στη Θεσσαλονίκη. Πρόεδρος: Θρασύβουλος Λαζαρίδης. Γ. Γραμματέας: Χαράλαμπος Τσακιρίδης.

2002, 25-28 Οκτωβρίου. Ε΄ Παγκόσμιο Συνέδριο Ποντιακού Ελληνισμού στη Θεσσαλονίκη. Πρόεδρος: Γεώργιος Τανιμανίδης (στη θέση του παραιτηθέντος Μιχάλη Παπαδόπουλου). Το συνέδριο αυτό πραγματοποιήθηκε μέσα σε ένα κλίμα διάσπασης του Ποντιακού χώρου, με τα μισά σχεδόν μέλη της οργανωτικής επιτροπής να έχουν παραιτηθεί και με την αποχή πολλών κορυφαίων οργανώσεων. Η κατάσταση αυτή απετέλεσε την αφετηρία πρωτοβουλιών που οδήγησαν στο οργανωτικό συνέδριο τον Ιούνιο του 2003.

2003, 28,29 Ιουνίου. Α΄ Πανελλαδικό Οργανωτικό Συνέδριο στη Θεσσαλονίκη. Με την παρουσία αντιπροσώπων 340 πρωτοβάθμιων οργανώσεων αποφασίστηκε η ίδρυση της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος (Π.Ο.Ε.) Πρώτος πρόεδρος εκλέχτηκε ο καθηγητής ιατρικής του Α.Π.Θ. Γιώργος Παρχαρίδης και Γ. Γραμματέας ο δικηγόρος Κώστας Γαβρίδης.

2006, 6-9 Ιουλίου. ΣΤ΄ Παγκόσμιο Συνέδριο Ποντιακού Ελληνισμού στην Αθήνα παρουσία του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή. Πρόεδρος: Δημήτρης Τομπουλίδης. Γ. Γραμματέας: Απόστολος Αποστολίδης.

Θα προσέξατε ότι στο τελευταίο Συνέδριο που γίνεται μνεία Συγκρότησης Εθνικού Συμβουλίου με σκοπό την Απελευθέρωση του Πόντου και την ίδρυση Δημοκρατίας του Πόντου είναι το Συνέδριο του Βατούμ το 1919... ΑΠΟ 'ΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΣΙΩΠΗ!

ΓΙΑΤΙ;

ΤΟ ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΠΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟ "ΖΗΤΗΜΑ" ΤΩΝ 7 ΠΡΩΤΩΝ ΣΥΝΕΔΡΙΩΝ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΤΕΘΕΙ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΑΛΛΩΣ ΠΩΣ ΘΕΩΡΕΙ ΟΤΙ ΤΑ "ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ" ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΙΔΕΑΣ...

Το "Ποντιακό ζήτημα" δεν είναι ένα θέμα της ιστορίας ή των μουσείων. Είναι ένα ζωντανό ζήτημα με εθνικές και διεθνείς διαστάσεις, το οποίο οι εξελίξεις στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, του παρευξείνιου χώρου και ολόκληρης της Ευρώπης το καθιστούν επίκαιρο ως θέμα δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ελευθερίας, αξιοπρέπειας.

Μένει λοιπόν στα ζωντανά κινήματα και στις δυνάμεις των Ποντίων να το επαναφέρουν στο προσκήνιο.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

Σίγουρα ο Ελ. Βενιζέλος υπήρξε το μοιραίο πρόσωπο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Η μεγάλη του προσφορά στον ελληνισμό θα ακυρωθεί, σε μεγάλο βαθμό, από ένα σύνολο ακατανόητων ενεργειών. Δύσκολα θα μπορέσει ο απροκατάληπτος ιστορικός του μέλλοντος να απαντήσει με σιγουριά στα φοβερά ερωτήματα. Το βέβαιο όμως είναι, ότι εάν ο Ελ. Βενιζέλος δεν παρέδιδε ή δεν έχανε την εξουσία με τις εκλογές του ‘20, δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να χαθεί το εγχείρημα της απελευθέρωσης του ελληνισμού της Ανατολής. Η Τουρκία, ως έθνος-κράτος θα είχε περιοριστεί στο χώρο της Ανατολίας, όπου κατοικούσαν συμπαγείς μουσουλμανικές μάζες και θα ακολουθούσε το φυσιολογικό δρόμο, όπως και τα υπόλοιπα τριτοκοσμικά κράτη που προέκυψαν από τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η ελληνική ήττα, εκτός από την παρά φύσει επίλυση του Ανατολικού Ζητήματος, δικαίωσε την πολιτική γενοκτονίας των χριστιανικών πληθυσμών που είχαν αποφασίσει από το 1911 οι νεότουρκοι εθνικιστές και υλοποίησαν συστηματικά. Επί πλέον, επέτρεψε να μετασχηματιστεί ολόκληρος ο πολυεθνικός μουσουλμανικός χώρος σε αμιγώς τουρκικό, κάτι που ποτέ στην ιστορία δεν είχε υπάρξει.

Wednesday, May 16, 2007

Twitter Update